Revizyonist yazımın iki önemli ismi olan Bernardine Evaristo ve Jean Rhys, İmparatorun Bebeği ve Geniş, Geniş Bir Deniz adlı şiirsel romanlarında kurmacayla olguyu, gerçeklikle fanteziyi ve siyahi kültürü İngiliz tarihiyle harmanlıyorlar. Bu iki revizyonist çalışma, tarihsel yok sayma ve ırk, cinsiyet, kültür temelli dışlama politikalarına karşı güçlü bir eleştiri sunuyor. Evaristo ve Rhys, Londra'nın otorite ve kurallarla iç içe geçmiş konumu üzerinden, sömürgeci şehir ve kültürün, 'ötekileştirilmiş' figürlerin varlığını özellikle de Antoinette'i ve Zuleika'yı nasıl değersizleştirdiğini iki romanda da net bir şekilde gösteriyorlar. Ardından, bu 'ötekileştirilmiş' figürlerin doğal dünyayla bağlantısını yeniden canlandırarak Londra'nın bir otorite, kontrol ve düzen merkezi olarak merkezileşmesine meydan okuyorlar. Buradan hareketle, tez, 'ötekiliğin' sömürgeci dil ve sömürgeci kültürde kabul görmüş anlamını bu iki romanda nasıl yitirdiği sorusuna yönelmektedir. Evaristo ve Rhys, ötekiliği bir forma oturtmaya veya onu tanımlamaya çalışan tüm sömürgeci uğraşları bir hastalık olarak ele alıyorlar ve çözümü farklı dilleri ve kültürleri romanlarına dahil etmekte buluyorlar. Farklılıkları tek bir birleşik forma indirgeyen mitleri çürütmek için her iki yazar da deyim yerindeyse romanlarında bu çok sesliliği kutluyorlar. Geniş, Geniş Bir Deniz ve İmparatorun Bebeği adlı romanları bu bulgular çerçevesinde inceleyerek, bu çalışma iki yazarın 'otorite,' 'ötekilik' ve 'sessizlik' kavramlarını yeniden nasıl tanımladıklarını incelemektedir. Kent/doğa ve düzen/düzensizlik ikiliklerine eko-feminist bir yaklaşımla bu araştırma, Rhys ve Evaristo'nun eserlerindeki sosyo-politik normları ve gelenekleri revize etmede doğanın ve şiirin dönüştürücü gücünü göstermeyi amaçlamaktadır. Anahtar kelimeler: Jean Rhys, Geniş, Geniş Bir Deniz, Bernardine Evaristo, İmparatorun Bebeği, eko-feminizm, ötekilik, yapısöküm ve revizyon.
Bernardine Evaristo and Jean Rhys, two pivotal figures in revisionist writing, blend fiction with fact, reality with fantasy, and black culture with British history in their poetic novels; The Emperor's Babe, and Wide Sargasso Sea. They present a compelling critique of historical erasure and politics of marginalization by race, gender, and culture. Through London's position intertwined with authority and norms, Evaristo and Rhys demonstrate how the colonial city and order devalue the existence of the 'othered' figures in these novels, especially Antoinette and Zuleika. Then, they challenge London's centralization as a hub for authority, control, and order by reawakening these 'othered' figures' connection to the natural world. From there, the thesis turns to the exploration of how 'alterity' loses its meaning adopted in the colonial language and culture. Evaristo and Rhys treat all the colonialist trials to define or make up a form of alterity as a disease and find the cure by incorporating multiple cultures and languages into their novels. They, so to speak, celebrate this cultural and linguistic diversity by confronting the prevailing myths that reduce the differences to a single unified form. By analyzing Wide Sargasso Sea and The Emperor's Babe within the framework of these findings, this study delves into the ways in which both authors redefine 'authority,' 'alterity,' and 'silence.' Through an ecofeminist approach to the city/nature and order/disorder dichotomies, this research aims to shed light on the transformative power of nature and poetry in revising the socio-political norms and customs in the works of Rhys and Evaristo. Keywords: Jean Rhys, Wide Sargasso Sea, Bernardine Evaristo, The Emperor's Babe, ecofeminism, alterity, deconstruction and revision
