Yazar "Aladağ, Murat" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 68
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Acute Fatty Liver of Pregnancy Developing in Early Stages(Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2014) Atayan, Yahya; Çağın, Yasir Furkan; Erdoğan, Mehmet Ali; Aladağ, Murat; Karıncaoğlu, Melih; Harputoğlu, Murat; Seçkin, YükselÖz: Gebeliğin akut yağlı karaciğeri (GAYK) erken tanı konulmadığında ve tedavi edilmediğinde ölümcül seyredebilen gebeliğin nadir ama önemli bir üçüncü trimester komplikasyonudur. GAYK ciddi karaciğer hasarı ile birlikte karaciğer yetmezliği, yaygın damar içi pıhtılaşma (DİK), hepatik ensefalopati, postpartum kanama, çoklu organ yetmezliği ve ölüme yol açabilir. GAYK’de erken tanı ve tedavi ile maternal ve neonatal mortalitenin azalması sağlanabileceğinden her kadın hastalıkları ve doğum hekiminin bu konuda bilgili ve dikkatli olması gerekir. Olguların postpartum dönemde kanama gibi risklerle karşı karşıya olduğu akılda bulunmalıdır. Bu yazıda GAYK hastalığı düşünülen sonrasında DİK ve postpartum ikinci günde karın içi masif kanama gelişen, 36 hafta ikiz gebeliği olan bir olgu sunulması ve literatür eşliğinde olgunun tartışılması amaçlandı.Öğe Biliary complications in 106 consecutive duct to duct biliary reconstruction in right lobe living donor liver transplantation performed in 1 year in a single center a new surgical technique(Transplant Proc., 2011) Kırımlıoğlu, Vedat; Tatlı, Faik; İnce, Volkan; Aydın, Cemalettin; Ersan, Veysel; Ara, Cengiz; Aladağ, Murat; Kutlu, Ramazan; Kırımlıoğlu, Saime Hale; Yılmaz, SezaiObjective. Biliary complications remain a major source of morbidity after living donor liver transplantation (LDLT). Of 109 consecutive right lobe (RL)-LDLTs performed in 1 year in our institution, we present the biliary complications among 106 patients who underwent a new duct-to-duct anastomosis technique known as University of Inonu. Methods. Of 153 liver transplantations performed in 1 year from January to December of 2008, 128 were LDLTs including 109 RL-LDLTs. The others were left or left lateral grafts. All RL-LDLT patients were adults, all of whom except three included a duct-toduct anastomosis. Results. All, but three, biliary reconstructions were completed with a surgical technique, so called UI, in which 6-0 prolene sutures were used. Nine bile leaks were seen in 106 recipients (8.49%) performed in a duct-to-duct fashion in a time period of 1 to 4 weeks. Seventeen patients (16.03%) posed bile duct stricture (BDS). Five patients had both. Although endoscopic stent placement and percutaneous balloon dilatation, 4 patients continued to suffer from BDS on whom a permanent access hepatico-jejunostomy (PAHJ) procedures were performed. Conclusion. We recommend a duct-to-duct biliary reconstruction because of its de facto advantages over other types of anastomosis provided the native duct is not diseased. After almost 2 years, the bile tract complication rate was 22.64%.Öğe Biliary complications in 106 consecutive duct to duct biliary reconstruction in right lobe living donor liver transplantation performed in 1 year in a single center a new surgical technique(Transplant Proc, pp. 0–0, Apr. 2011., 2011) Kırımlıoğlu, Vedat; Tatlı, Faik; İnce, Volkan; Aydın, Cemalettin; Ersan, Veysel; Ara, Cengiz; Aladağ, Murat; Kutlu, Ramazan; Kırımlıoğlu, Hale; Yılmaz, SezaiABSTRACT Objective. Biliary complications remain a major source of morbidity after living donor liver transplantation (LDLT). Of 109 consecutive right lobe (RL)-LDLTs performed in 1 year in our institution, we present the biliary complications among 106 patients who underwent a new duct-to-duct anastomosis technique known as University of Inonu. Methods. Of 153 liver transplantations performed in 1 year from January to December of 2008, 128 were LDLTs including 109 RL-LDLTs. The others were left or left lateral grafts. All RL-LDLT patients were adults, all of whom except three included a duct-toduct anastomosis. Results. All, but three, biliary reconstructions were completed with a surgical technique, so called UI, in which 6-0 prolene sutures were used. Nine bile leaks were seen in 106 recipients (8.49%) performed in a duct-to-duct fashion in a time period of 1 to 4 weeks. Seventeen patients (16.03%) posed bile duct stricture (BDS). Five patients had both. Although endoscopic stent placement and percutaneous balloon dilatation, 4 patients continued to suffer from BDS on whom a permanent access hepatico-jejunostomy (PAHJ) procedures were performed. Conclusion. We recommend a duct-to-duct biliary reconstruction because of its de facto advantages over other types of anastomosis provided the native duct is not diseased. After almost 2 years, the bile tract complication rate was 22.64%.Öğe Biliyer fistüllerde endoskopik tedavi: 20 olgunun sonuçları(Turkish Journal of Gastroenterology, 1999) Hilmioğlu, Fatih; Yıldırım, Bülent; Karıncaoğlu, Melih; Aladağ, Murat; Kantarçeken, Bülent; Doğan, İbrahimÖz: Biliyer fistüller sık olmamakla birlikte, genellikle biliyer sistem cerrahisinden sonra karşılaştığımız ciddi sorunlardandır. Tedavi endoskopik sfinkterotomi, gerektiğinde taş ekstraksiyonu ve biliyer stent yada nazobiliyer drenlerle sağlanabilmektedir. Tedavinin esas amacı ise safra akımının duodenuma akışını kolaylaştırmaktır. Biliyer sistem anatomisi ve safra kaçağının endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP) ile görüntülemesi olgularımızın % 100 'ünde başarılı olurken, genel olarak endoskopik tedavi başarısı 20 olgunun 16'ında sağlandı (% 80). ERCP ile biliyer kaçaklar güvenli olarak tanınabilmekte, gerektiğinde endoskopik tedaviler olguların çoğunda başarı ile sağlanabilmektedir.Öğe Comparison of pantoprazole- vs. omeprazole- based triple therapy regimens in the treatment of Helicobacter pylori infection and duodenal ulcer healing in a Turkish population(2005) Aladağ, Murat; Kantarçeken, Bülent; Karıncaoğlu, Melih; Sertkaya, Ayşe; Çıkım, Kerim; Harputluoğlu, M. M. Murat; Demirel, Ulvi[Abstract Not Available]Öğe Demographic Characteristics and Transmission Risk Factors of Patients with Hepatitis C Virus in Turkey: The EPI-C, A Multicenter and Cross-sectional Trial(2021) Tabak, Fehmi; Şirin, Göktuğ; Demir, Mehmet; Aladağ, Murat; Sümer, Şua; Kurtaran, Behice; Tosun, Selma; Yamazhan, Tansu; bozkurt, ilkay; Gürbüz, YunusObjectives: To describe the prevalence of risk factors in patients infected with hepatitis C virus (HCV). Materials and Methods: Patients who were aged >18 years visiting outpatient clinics and diagnosed as having HCV infection were enrolled in this cross-sectional, multicenter study conducted in 71 cities. Patient data on socio-demographic and clinical characteristics and pre-defined risk factors were collected. Results: Among 1,018 patients, 53.0% were women. The mean age was 57.2±14.3 years and 34.8% had been diagnosed as having HCV infection >10 years before enrollment. Almost half of the patients (45.5%) were diagnosed during their regular check-up visits, and only 16.8% were diagnosed because of signs or symptoms of HCV. Genotype 1 and sub-genotype 1 b were detected in 87.9% and 73.7% of the patients, respectively. At least one risk factor was present in 94.8% of the patients. The most frequently reported risk factor was major dental procedures (79.2%), followed by major surgical operations (56.9%) and minor surgical interventions (42.3%). Conclusion: Our results revealed that most of the patients with HCV infection underwent major dental proceduresÖğe Dexfenfluraminin şişmanlarda vücut ağırlığı, kardiyovasküler risk faktörleri, nöroendokrin hormonlar ve pulmoner arter basıncı üzerine etkileri(İnönü Üniversitesi, 1995) Aladağ, Murat8 erkek, 32 kadın toplam 40 şişman hastaya ilk 8 haftada plasebo+düşük kalorili diyet, ikinci 8 haftada düşük kalorili diyete ilave olarak plasebo ile aym görünüme sahip 2x15 nıg dexfenfluramin verildi. Hem plasebo, hem de dexfenfluramin tedavisi döneminde istatistiksel anlamı olan kilo kaybı oluştu (sırasıyla p<0.05, p<0.001), iki dönem arasındaki fark da anlamlı idi (p<0.001). Hastaların BMİ’lerinde de her iki dönemde istatistiksel anlamlılığı olan azalmalar gözlenirken (sırasıyla p<0.05, p<0.001), iki dönem arasındaki fark da anlamlı idi (p<0.001). Hastaların total kolesterol ve trigliserit düzeylerinde her iki dönemde istatistiksel anlamı olan azalma olurken (sırasıyla p<0.05, p<0.001) iki dönem arası fark da anlamlı idi (p<0.05). Her iki döenmde de LDL kolesterolde azalma ve HDL kolesteroldeki artış anlamlı iken (sırasıyla p<0.05, p<0.001) iki dönem arası farkın anlamlı olmadığı görüldü (p>0.05). Hem plasebo hem de aktif ilaç döneminde sistolik ve diastolik kan basınçlarındaki azalmalar istatistiksel olarak anlamlı iken (sırasıyla p<0.05, p<0.05), iki dönem arası farkın anlamlı olmadığı görüldü (p>0.05). Kalp dakika atım hızında ise plasebo döneminde olan artış ve dexfenfluramin döneminde olan azalma anlamlı idi (sırasıyla p<0.05, p<0.05)Öğe Diabetik nöropatide sempatik deri cevabının araştırılması(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 1996) Bölük, Ayhan; Ekmekçi, Hakan; Şavlı, Haluk; Özcan, Cemal; Aladağ, Murat; Müftüoğlu, Münife; İlhan, AtillaKlinik ve elektrofizyolojik olarak duysal-motor periferik nöropati saptanan 41 diabetik hastada, mediyan sinirin bilekten elektriksel uyarımı ile el ve ayaktan sempatik deri cevabı (SDC) kaydedildi. Kontrol olgularının hepsinde, el ve ayaktan tüm uyarılarda SDC’ler mevcuttu. Diabetik hastaların %14.6’inde ayakta, %4.9’unda elde SDC’ler kaydedilemedi. Diabetik hastalarda SDC bozukluğu ile hastanın yaşı, diabetin tipi, süresi, periferik nöropatinin klinik ve elektrofizyolojik bulguları arasında anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü. Ayaklarda SDC yokluğu mesane disfonksiyonu (p< 0.05), ishal (p< 0.03) ve erkeklerde impotans (p< 0.05) gibi otonomik disfonksiyon semptomlu hastalarda daha sık bulundu. Sonuçlar SDC’nin diabetik periferal nöropatili hastalarda otonomik tutulumu göstermekte değerli bir inceleme yöntemi olduğunu telkin etmektedir.Öğe Doppler sonography of the inferior and superior mesenteric arteries in ulcerative colitis(J Clin Ultrasound, 2001) Sığırcı, Ahmet; Baysal, Tamer; Kutlu, Ramazan; Aladağ, Murat; Saraç, Kaya; Harputluoğlu, HakanPurpose. The purpose of this study was to evaluate the Doppler sonographic blood-flow parameters and spectral patterns in the inferior mesenteric artery (IMA) and superior mesenteric artery (SMA) in patients with active and inactive (remission-phase) ulcerative colitis (UC). Methods. The IMAs and SMAs of 25 patients with active-phase UC (group 1), 19 patients with remissionphase UC (group 2), and 22 healthy, asymptomatic subjects (control group) were evaluated by duplex Doppler sonography. The 25 patients in group 1 were categorized into 2 subgroups on the basis of the extent of disease as determined by double-contrast barium enema x-ray study and colonoscopy. The first subgroup (group 1a) consisted of 11 patients with active involvement of the left colon from the rectum to the splenic flexure. The second subgroup (group 1b) consisted of 14 patients with active involvement of the entire colon. The peak systolic velocity (PSV), enddiastolic velocity (EDV), mean velocity (Vmean), resistance index (RI), and pulsatility index (PI) were determined from the Doppler spectral analysis. The inner diameter and cross-sectional area of the IMA and SMA were measured, and the blood-flow volume was calculated. The results were compared between the patient groups and control subjects. Results. In the IMA, the mean blood-flow volume, mean PSV, mean EDV, and Vmean were significantly higher, the mean PI was significantly lower, and the mean diameter and the mean cross-sectional area were significantly larger in group 1 than in group 2 or in the control group (p < 0.001). The mean PSV and the Vmean of the IMA were significantly higher in group 1a than in group 1b (p < 0.05). The mean blood-flow parameters in the SMA were not significantly different between groups 1 and 2 or between either group 1 or group 2 and the control subjects. The mean EDV in the SMA was significantly higher and the mean PI and the mean RI were significantly lower in group 1b than in group 1a (p < 0.01). Conclusions. Duplex Doppler sonography of the IMA and SMA can be used to evaluate inflammatory disease of the large bowel, to assess disease extent, and to document response to therapy.Öğe The effect of caffeic acid phenethyl ester on bacterial translocation and intestinal damage in cholestatic rats(Digestive Diseases and Sciences, 2006) Ara, Cengiz; Eşrefoğlu, Mukaddes; Polat, Alattin; Işık, Burak; Aladağ, Murat; Gül, Mehmet; Ay, Selma; Tekerekoğlu, Mehmet Sait; Yılmaz, SezaiAbstract We investigated the effect of caffeic acid phenethyl ester in rat ileum injury induced by chronic biliary obstruction. Swiss albino rats were divided into three groups: Group 1, sham (n = 7); Group 2, common bile duct ligation (n = 7); and Group 3, common bile duct ligation plus caffeic acid phenethyl ester (n = 7). In the caffeic acid phenethyl ester-treated rats, ileum tissue levels of malondialdehyde and myeloperoxidase were significantly lower than those of the bile duct-ligated rats (P < 0.001). The levels of tumor necrosis factor-α, interleukin-6, and interleukin-1α in the caffeic acid phenethyl ester group were significantly lower than those in the bile duct ligation group (P < 0.03, P < 0.01, and P < 0.02 respectively). The present study demonstratesthat intraperitoneal administration of caffeic acid phenethyl ester in bile duct-ligated rats reduces intestinal oxidative stress. This effect may be useful in the preservation of intestinal damage in cholestasis.Öğe The effect of caffeic acid phenethyl ester on bacterial translocation and intestinal damage in cholestatic rats(Dig Dis Sci (2006) 51:1754–1760, 2006) Ara, Cengiz; Eşrefoğlu, Mukaddes; Polat, Alaadin; Işık, Burak; Aladağ, Murat; Gül, Mehmet; Ay, Selma; Tekerekoğlu, M.Sait; Yılmaz, SezaiWe investigated the effect of caffeic acid phenethyl ester in rat ileum injury induced by chronic biliary obstruction. Swiss albino rats were divided into three groups: Group 1, sham (n = 7); Group 2, common bile duct ligation (n = 7); and Group 3, common bile duct ligation plus caffeic acid phenethyl ester (n = 7). In the caffeic acid phenethyl ester-treated rats, ileum tissue levels of malondialdehyde and myeloperoxidase were significantly lower than those of the bile duct-ligated rats (P < 0.001). The levels of tumor necrosis factor-α, interleukin-6, and interleukin-1α in the caffeic acid phenethyl ester group were significantly lower than those in the bile duct ligation group (P < 0.03, P < 0.01, and P < 0.02 respectively). The present study demonstrates that intraperitoneal administration of caffeic acid phenethyl ester in bile duct-ligated rats reduces intestinal oxidative stress. This effect may be useful in the preservation of intestinal damage in cholestasis.Öğe The effects of Gingko biloba extract on acetic acid induced colitis in rats(Turk J Gastroenterol, 2006) Harputluoğlu, Muhsin Murat Muhip; Demirel, Ulvi; Yücel, Neslihan; Karadağ, Neşe; Temel, İsmail; Fırat, Serpil; Ara, Cengiz; Aladağ, MuratBackground/aims: Gingko biloba is an antioxidant substance which has antagonistic activity on platelet-activating factor. We aimed to investigate the antioxidant effect and the histopathologic changes caused by Gingko biloba on acetic acid-induced colitis. Methods: Totally 22 rats were divided into three groups. Group 1 (n=7) served as the control group. Group 2 (n=7) and Group 3 (n=8) were given 2 ml/day of 4% acetic acid by intracolonic instillation for three days. Gingko biloba (100 mg/kg) was then given only to Group 3 intraperitoneally for three days. Oxidative stress was assessed by determinate tissue and serum malondialdehyde (MDA) levels, and colonic damage was assessed by histologic examination. Results: Depth of necrosis, extent of necrosis, degree of inflammation, extent of inflammation, fibrosis and total histologic scores in Group 2 were significantly higher than in the control group (p<0.05). The same parameters were lower in Group 3 versus Group 2, but the difference was not significant. Tissue and serum MDA levels in Group 2 were significantly higher than Group 1 (p<0.01 and 0.05, respectively). Again, the same parameters in Group 3 were lower than in Group 2, but the difference was not significant statistically. Conclusions: Gingko biloba did not significantly affect histopathological and oxidative stress parameters in experimental colitis.Öğe The effects of Gingko biloba extract on acetic acidinduced colitis in rats(Turkish Journal of Gastroenterology, 2006) Harputluoglu, Murat M.; Demirel, Ulvi; Yücel, Neslihan; Karadağ, Neşe; Temel, İsmail; Fırat, Serpil; Aladağ, Murat; Karıncaoğlu, Melih; Hilmoğlu, FatihÖz: Amaç: Gingko biloba platelet aktivatör faktör antagonistik etkiye sahip antioksidan bir maddedir. Biz ratlarda asetik asit ile oluşturulmuş kolitte Gingko biloba'nın antioksidan ve histo-patolojik etkilerini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Toplam 22 rat üç gruba ayrıldı. Grup 1 (n-7) kontrol grubuydu. Grup 2 (n=7) ve grup 3 (n=8)'e 3 gün kolon içerisine rektal yoldan 2 mi I gün %4 asetik asit verildi. Grup 3'e eş zamalı 3 gün 100 mglkg intraperitoneal şekilde Gingko biloba verildi. Oksidatif stres doku ve serumda malondialdehit düzeylerinin ölçülmesiyle, kolon hasarı ise histopatolojik incelemeyle değerlendirildi. Bulgular: Grup 2'de nekroz derinliği, nekroz yaygınlığı, infla-masyon derecesi, infalamsyon yaygınlığı, fibrozis ve total histolojik skorlar kontrol grubundan anlamlı yüksekti (p<0.05). Aynı parametreler grup 3'de grup 2'den daha düşüktü ancak fark anlamlı değildi. Grup 2'de doku ve serum malondialdehit düzeyleri grup l'den anlamlı yüksekti (p<0.05). Aynı parametreler grup 3 de grup 2'den daha düşüktü ancak fark istatistiksel olarak anlamsızdı. Sonuç: Gingko biloba deneysel kolitte histopatolojik ve oksidatif stres parametrelerini anlamlı etkilemedi.Öğe The effects of nitric oxide on extensive epidural fibrosis after laminectomy in rats: a preliminary study(İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2016) Aladağ, Murat; Türköz, Yusuf; Sahna, Engin; Cengiz, Nureddin; Parlakpınar, Hakan; Cihan, Faruk; Gül, MehmetAmaç: Laminektomi ve/veya diskektomi sonrası, tüm önleyici işlemlere rağmen, hastaların bir alt grubunda aşırı epidural fibrozis gelişmektedir. Bizim hipotezimiz, laminektomi sonrası aşırı fibrosis gelişen hastalarda yara iyileşmesinin geç safhasında nitrik oksit (NO) üretiminin arjinaz tarafından inhibisyonunda bir defektin olduğu şeklindedir. Amacımız, bir hayvan laminektomi modelinde aşırı fibrozis gelişmesi üzerinde NO ve arjinaz’ın etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, 50 erkek wistar rat beş gruba ayrıldı; tümüne lomber laminektomi yapıldı. Laminektomi sonrası 3. ve 12. gün arasında, 1. gruba (kontrol) serum fizyolojik, 2. gruba; indüklenebilir nitrik oksit sentazı (iNOS) uyarmak üzere lipopolisakkarit (LPS), 3. gruba LPS ve L-arginin (NOS substratı), 4. gruba gliseril trinitrat (NO donörü) ve 5. gruba L-valine (arjinaz inhibitörü) intraperitonal olarak verildi. Sonuçlar: Hayvanların tümü 12. gün sakrifiye edildi ve hayvanların tümünde epidural fibrozis gross ve histolojik inceleme ile değerlendirildi. 2. grupta yara iyileşmesi ve fibrozis zayıf iken, 3'üncü grupta hafif derecede kompresyon yapan bir epidural fibrozis vardı. 4. ve 5'inci gruplarda ise ciddi derecede kompresyon yapan bir epidural fibrozis vardı. Tartışma: iNOS inhibe edilerek NO üretiminin azalması ve L-arjinin’in büyük oranda arjinaz tarafından kullanılması, yara iyileşmesinin geç dönemindeki tamir ve yenilenme işlemini etkileyen en önemli faktörler olduğu kanaatindeyiz. Anahtar Kelimeler: Rat, Laminektomi, Nitrik Oksit, Arjinaz, Epidural Fibrozis, Yara Iyileşmesi.Öğe Endoscopic retrograde cholangiopancreatography in patients with billroth II gastrectomy(Turkish Journal of Gastroenterology, 2000) Hilmioğlu, Fatih; Karıncaoğlu, Melih; Yıldırım, Bülent; Aladağ, Murat; Kantarçeken, Bülent; Doğan, İbrahim; Seçkin, YükselÖz: Endoskopik retrograd kolanjipankreatografi (ERKP) ve beraberinde tedavi yaklaşımları kliniklerde sık olarak kullanılmaktadır. Billroth II operasyonunun ardından anatomik değişiklikler ERKP uygulanılmasında teknik güçlüklere yol açar. Kliniğimizde Ocak 1992- Mayıs 1999 tarihleri arasında ERKP uygulanan hastaların kayıtları toplanarak içlerinden daha önceden Billroth II operasyonu geçirenler değerlendirildi. 520 olgudan 14'de daha önce geçirilmiş Billroth II operasyonu vardı. Billroth II operasyonu uygulananlarda kolanjjyografi başarısı % 78,5 olarak bulunurken morbidite ve mortalite sayıları sıra ile % 7 ve % 0 olarak bulundu. Klinik olarak bizim görüşümüz Billroth II operasyonu geçirenlerde de tanı ve tedavi amaçlı ERKP başarı ile uygulanabilirÖğe Endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi komplikasyonları(2000) Karıncaoğlu, Melih; Aladağ, Murat; Seçkin, Yüksel; Kantarçeken, Bülent; Doğan, İbrahim; Sarı, Ramazan; Yıldırım, BülentAmaç: Bu çalışma endoskopik retrograd kolanjiopankretografi (ERKP) komplikasyonlarını hastalarda değerlendirmek üzere planlandı. Metot: ERKP komplikasyonlarını araştırmak için 1993-1999 tarihleri arasındaki tüm endoskopik incelemeler değerlendirildi. Bulgular: Toplam 504 hastada 705 kez girişim uygulandı, genel komplikasyon oranı %8 (n: 42) ve mortalite %0,5 (n: 3) olarak bulundu. En sık komplikasyon tanısal ERKP sonrası pankreatit ve kolanjit %2 (n: 10), endoskopik sfinkterotomi sonrası kanama %2.8 (n: 10) oranında bulundu. Sonuç: Bulunan komplikasyon oranlarının tedavi amaçlı biliyer girişimlerde makul olduğu söylenebilir.Öğe Endoskopik Retrograd Kolanjiopankretografi Komplikasyonları(Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2000) Karıncaoglu, Melih; Aladağ, Murat; Seçkin, Yüksel; Kantarçeken, Bülent; Doğan, İbrahim; Sarı, Ramazan; Yıldırım, Bülent; Hilmioğlu, FatihBu çalışma endoskopik retrograd kolanjiopankretografi (ERKP) komplikasyonlarını hastalarda değerlendirmek üzere planlandı. Metot: ERKP komplikasyonlarını araştırmak için 1993-1999 tarihleri arasındaki tüm endoskopik incelemeler değerlendirildi. Bulgular: Toplam 504 hastada 705 kez girişim uygulandı, genel komplikasyon oram %8 (n: 42) ve mortalité %0.5 (n: 3) olarak bulundu. En sık komplikasyon tanısal ERKP sonrası pankreatit ve kolanjit %2 (n: 10), endoskopik sfinkterotomi sonrası kanama %2.8 (n: 10) oranında bulundu. Sonuç: Bulunan komplikasyon oranlarının tedavi amaçlı biliyer girişimlerde makul olduğu söylenebilir.Öğe Erişkin bir hastada metastatik tümörü taklit eden kalvarial eosinofilik granülom olgusu(İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2017) Aladağ, Murat; Alkan, Alper; Karadağ, NeşeLangerhans hücreli histiositosisin (LHH) bir alt grubu olan, eosinofilik granülom çoğunlukla kemikleri etkileyen ve seyrek görülen bir hastalıktır. Özellikle çocuklarda görülen bir hastalık olup, erişkinlerde nadirdir. Bu yüzden erişkinlerdeki eosinofilik granülomlardaki karakteristik klinik tablo ve radyolojik görünümler için yapılmış yeterli klinik çalışma yoktur. Kliniğimize, baş ağrısı baş dönmesi ve dengesizlik şikâyetleriyle başvuran,50 yaşındaki bir hastada verteks bölgesinde 2x5 cm ebatlarında cilt altı yerleşimli sert bir kitle tespit edildi. Radyolojik görüntülerde, sol parietal kemiğin anteriorunda, verteks düzeyinde kemiği destrükte eden, subkutan ve intrakranial uzanım gösteren bir kitle tespit edildi. Kitle heterojen olarak kontrastlanmaktaydı. Durada kalınlaşma ve patolojik opaklanma mevcuttu. Parankimal tutulum yoktu. Kalvariyal metastaz ön tanısıyla yatırılarak ameliyat edilen hastanın, patoloji sonucu eosinofilik granülom olarak geldi. Sonuç olarak, kalvarial kemiği tutan lezyonlarda ön tanıda düşünülmesi gereken hastalıklar arasına, eosinifilik granülom da eklenmelidir. Anahtar Kelimeler: Eosinofilik Granulom, Kalvaryum, Kafatası.Öğe Evaluation of the Effectiveness of Tenofovir in Chronic Hepatitis B Patients(2020) Ercin, Seval Müzeyyen; Çalık Başaran, Nursel; Aladağ, MuratAbstract: Objectives: HBV infection is a global public health problem. Tenofovir disoproxil fumarate and tenofovir alafenamide are nucleotide reverse transcriptase inhibitors and used for the treatment of chronic Hepatitis B infection. The aim of this study was to evaluate treatment response and efficacy of Tenofovir disoproxil fumarate. Materials and Methods: The study included hepatitis B positive patients who started to use Tenofovir disoproxil fumarate. We retrospectively reviewed electronic medical files of Hepatitis B patients. Hepatitis B surface antigen, Hepatitis B surface antibody, Hepatitis B e antigens, Hepatitis B e antibody, Hepatitis B viral DNA, aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase values were evaluated in the 1st, 3rd, 6th, 9th, and 12th months. Result: None of the patients under Tenofovir disoproxil fumarate treatment was “primary resistant”. Alanine aminotransferase normalization at 12th month was seen in 80.4% of study population. Hepatitis B surface antigen seroconversion was detected only in one patient (0.85%) at 9th months and Hepatitis B e antigen seroconversion was observed in 9 patients (8.3%) under Tenofovir disoproxil fumarate treatment. At the sixth month of Tenofovir disoproxil fumarate treatment, complete response was found in 77 (65.8%), partial response in 21 (18%) and inadequate response were in 19 (16.2%). Among Hepatitis B e antigen positive patients, 44 (80 %) patients had undetectable Hepatitis B virus DNA levels at the end of 12th month and among Hepatitis B e antigens negative patients, 52 (91.2%) patients had undetectable Hepatitis B DNA levels at the end of 12th month (p<0.01). Conclusion: Among patients with chronic HBV infection, Tenofovir disoproxil fumarate had satisfying antiviral efficacy. There is no primary resistance in patients treated with Tenofovir disoproxil fumarate. Patients had statistically significant improvement in aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, Hepatit B virus DNA levels.Öğe An evaluation of the indications, complications and results of patients with percutaneous endoscopic gastrostomy(2017) Yıldırım, Oğuzhan; Seçkin, Yüksel; Bilgiç, Yılmaz; Karıncaoğlu, Melih; Aladağ, MuratAbstract: Aim of this study is to evaluate the indications, complications and results of patients undergoing percutaneus endoscopic gastrostomy. In our study, we evaluated the outpatients or hospitalized patients applying to Turgut Özal Medical Center between April 2008-November 2010. 247 patients who would be unable to perform oral feeding for at least 4 weeks and underwent for PEG procedure were evaluated retrospectively. PEG procedure was performed 296 times on 247 cases. The most common indication for PEG has been neurological diseases (39.2%), other indications follow up in order with respiratory failure (10.5%), multiple trauma (10.1%), hypoxic encephalopahty (8.6%) and the other diseases (6.5%). Complications associated with PEG were wound infection (5.6%), tube blockage (3.2%), tube fracture (2.4%), tube leakage (2.4%), breakage (2.4%), and buried bumper syndrom (3.2%). Overall minor complication rate was %13,7, and overall major complication rate (buried bumpersyndrome) was 3.2%. The most common complication was wound infection. During follow-up, 102 patients died of primary disease. 30 days (early) and 1 year mortality rates were 14.3% and 39.5%. Overall mortality rate was 41,3% and mean survival was 17.34 ± 0.7 months. PEG tube was removed in 10 cases because of a adequate oral intake. The mean duration of a PEG tube stay was 16 ± 1.2 months. PEG is a procedure requiring no general anesthesia with low morbidity and mortality rates. It is also an effective, safe method which can be performed at the bedside. It should be one of methods prefered for patients who need long-term enteral nutrition
