Yazar "Bahar, Leyla" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim
    Öğe
    Can Melatonin Protect the Endometrium from the Adverse Effects of Caerulein?
    (2015) Şahin, Levent; Şahin, Hilal; Karahan, Feride; Gül, Semir; Bahar, Leyla; Gül, Mehmet; Özakşit, Müzeyyen Gülnur
    Abstract: Serulein ile indüklenmiş akut pankreatiti (AP)nin uterusa etkisi ve melatonin uygulamasının muhtemel uterus koruyucu etkileri araştırıldı. Yirmi sekiz rat dört gruba ayrıldı: (1) Kontrol grubu (n = 7); (2) melatonin grubu (n = 7); (3) serulein grubu (n = 7); (4) melatonin + serulein grubu (n = 7). AP, genç dişi hayvanlara saatte bir (50 ?g/kg) dozunda 4 kez verilen intraperitonal serulein enjeksiyonu ile indüklenmiştir. Melatonin (20 mg/kg) AP indüksiyonundan 30 dakika önce intraperitonal enjeksiyon yolu ile verildi. Ratlar seruleinin son enjeksiyonundan 12 saat sonra sakrifiye edildi ve uterusları histopatoloj ik değerlendirme için alındı. Ortalama vücut ağırlığı ve uterusun ıslak ağırlıkları kaydedildi. Endo-miyometriyumdaki histoloj ik değişikliklerin derecesi, ödem, kanama, nekroz, lökosit infiltrasyonu, endometriyal proliferasyon ve endometrial kalınlık skorlaması için H-Puan yöntemi kullanıldı. Her grupta tedaviden sonra ortalama vücut ağırlığında anlamlı bir farkın olmadığı gözlendi. Kontrol ve serulein verilen ratlar arasındaki uterus ıslak ağırlıkları anlamlı derecede farklı (P<0.01) olduğu tespit edildi. Serulein grubunda endometriyal kalınlık, ödem, kanama, nekroz ve lökosit infiltrasyonu melatonin ve kontrol grubuna oranla anlamlı derecede daha fazla olduğu görüldü (P<0.01). Daha önceden melatonin uygulanan grupta sadece serulein uygulanan gruba oranla histoloj ik olarak yapısal bozuklukların normale döndüğü ve uterus ıslak ağırlığının anlamlı ölçüde azaldığı gözlendi. Melatonin uygulamasının, uterusun endometriumu üzerine seruleinden kaynaklanan olumsuz etkilerin profilaksisinde önemli bir rol oynayabileceği düşünülmektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Can Melatonin Protect the Endometrium from the Adverse Effects of Caerulein?
    (Kafkas Univ, Veteriner Fakultesi Dergisi, 2015) Sahin, Levent; Sahin, Hilal; Karahan, Feride; Gul, Semir; Bahar, Leyla; Gul, Mehmet; Ozaksit, Muzeyyen Gulnur
    We investigated the effects of a caerulein-induced acute pancreatitis (AP) on uterus and possible uterine protective effects of melatonin administration. Twenty-eight animals were divided into four groups: (1) control group (n = 7); (2) melatonin group (n = 7); (3) caerulein group (n = 7); (4) melatonin + caerulein group (n = 7). AP was induced by 4 intraperitoneal injection of caerulein given hourly (50 mu g/kg) into young female animals. Melatonin (20 mg/kg) was given via intraperitoneal injection 30 min prior to the induction of AP. The rats were sacrificed by decapitation 12 h after the last injection of caerulein and their uterus were taken for histopathological evaluation. Mean body weight and uterine wet weight was recorded. The H-Score method was used to score the degree of histological changes of endo-myometrium edema, hemorrhage, necrosis, leucocyte infiltration, endometrial proliferation and endometrial thickness. There was no significant difference in the mean body weight observed after treatment in each group. The uterine wet weight differences between the control and caerulein given rats were significant (P < 0.01). The endometrial thickness, edema, hemorrhage, necrosis and leucocyte infiltration of the caerulein group was significantly higher than the control and melatonin groups (P < 0.01). It was observed that preteratment with melatonin normalized histological abnormalities and significantly reduced uterine wet weight as compared with the caerulein only group. Melatonin application may play an important role in the prophylaxis of uterine endometrium arising from adverse effects of caerulein.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    THE EFFECTS OF FIBROBLAST GROWTH FACTOR-2 AND OZONE THERAPY ON ACUTE KIDNEY INJURY IN RENAL ISCHEMIA/REPERFUSION INJURY
    (Parlar Scientific Publications (P S P), 2020) Bahar, Leyla; Gul, Mehmet; Resitoglu, Bora; Celik, Yalcin; Erturk, Sema Erden; Gul, Semir
    Renal ischemia/reperfusion (I/R) injury is the most common risk factor for AKI. The study aimed to investigate the effects of FGF-2 and ozone applications on the kidneys of rats with hypoxic-ischemia. Six groups were formed with seven pups in each: sham control, ischemia-reperfusion (I/R), FGF-2(10 FGF-2(20 mu l/ml), ozone (25 mg/kg), and ozone (50 mg/kg) groups. After the tissue processing and staining of the kidney samples, the renal injury was scored and data were analyzed. Manifestations of collapse and sclerotic changes in the glomeruli, observations of collapse in the Bowman's space, excessive accumulation in the ultrafiltrate and dilatation was noted in the I/R group. The average diameter of the glomeruli and the scores of injury were significantly different between the I/R and FGF20 groups and the I/R and Ozone 50 groups (p<0.05). The histopathologic assessment showed that the treatment with FGF-2 or ozone had renoprotective effects against renal damage caused by I/R in a dose-dependent manner. This study may discover a new therapeutic strategy for the treatment of AKI based on specified pathogenesis. This study found the FGF-2 and ozone applications to he beneficial for the treatment of AKI at the cellular level with certain doses.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Elektromanyetik alanın prenatal deri gelişimi üzerine teratojenik etkileri
    (İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2014) Bahar, Leyla; Eralp, Ayhan; Rumevleklioğlu, Yılmaz; Yüncü, Mehmet; Ertürk, Sema Erden
    Amaç: Tüm dünyada giderek yaygınlaşan bir iletişim aracı haline gelen cep telefonu, elektromanyetik radyasyonun artışına da sebep olmuştur. Cep telefonunun embriyonal ve fetal dönemde sebep olduğu olası zararlı etkileri hakkında yeterli çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, hamilelik dönemindeki rat fetüslerinin derileri üzerinde cep telefonu radyofrekansının etkilerinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 24 dişi Wistar albino rat kullanıldı; kontrol, sham, Faraday – (F-) ve Faraday + (F+) olmak üzere dört gruba ayrıldı. Kontrol grubundaki ratlar cep telefonu radyofrekansına maruz bırakılmadı, deney düzeneğinin çalışmadaki olası etkilerini ortaya çıkarmak için sham grubu oluşturuldu. F- grubundaki ratlar özel havalandırmalı kutularda radyofrekansa maruz bırakıldı, buna karşın F+ grubundaki ratlar ise alüminyum kaplı bir Faraday kafesinde radyofrekansa maruz bırakıldılar. Bulgular: Kontrol ve diğer gruplarda, yenidoğan rat deri dokularında, ışık mikroskobik seviyede şiddetli bir yapısal dejenerasyona rastlanmadı. Ayrıca, epidermal kalınlık ölçümleri, sham ve kontrol grupları arasında benzerdi ve Brown-Forsythe testine göre istatiksel açıdan, gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı (P>0,05). Buna karşın, ultrastrüktürel incelemede, radyofrekansa maruz bırakılan Fdeney grubunda, dermiste bağ doku elemanlarında azalma ve hücrelerde yapısal değişiklikler gözlendi. Sonuç: Elektromanyetik alanın dokular üzerine olan etkisi halen tartışma konusudur. Bununla birlikte, manyetik alanın şiddeti ve maruz kalma süresinin zararlı etkilerin oluşumunda önemli olduğu yaygın olarak kabul edilmektedir. Çalışmamızda ışık mikroskobik düzeyde, deri yapısında gruplar arasında önemli bir fark bulunmamasına karşın, F- grubunda, elektron mikroskobik seviyede değişikliklerin elde edilmesi, cep telefonunun rat deri gelişimi üzerinde düşük seviyede de olsa, zararlı etkilere neden olabileceğinin bir göstergesi olarak yorumlandı.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A light microscopic investigation of the renoprotective effects of ?-lipoic acid and ?-tocopherol in an experimental diabetic rat model
    (Taylor & Francis Ltd, 2020) Kustepe, Elif Kayhan; Bahar, Leyla; Zayman, Emrah; Sucu, Nehir; Gul, Semir; Gul, Mehmet
    We investigated the effects of alpha-lipoic acid (AL) and alpha-tocopherol (AT) on renal histopathology in a streptozotocin (STZ) induced diabetic rat model. Adult male rats were divided into six groups: group 1, saline only; group 2, AL only; group 3, AT only; group 4, STZ only; group 5, STZ + AL; group 6 STZ + AT. Experimental diabetes was induced by STZ. AL and AT were administered for 15 days. Kidney sections were examined using a light microscope after hematoxylin and eosin (H & E), periodic acid-Schiff (PAS) and caspase-3 staining. Histological damage to glomeruli, tubule epithelial cells and basement membrane was observed in group 4. Administration of AT and AL reduced renal injury in the diabetic rats. Group 5 exhibited a greater curative effect on diabetic rats than group 6. AT and AL may be useful for preventing diabetic renal damage.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Melatonin Protects Inner Ear Against Radiation Damage in Rats
    (Wiley, 2015) Karaer, Isil; Simsek, Gokce; Gul, Mehmet; Bahar, Leyla; Gurocak, Simay; Parlakpinar, Hakan; Nuransoy, Ayse
    Objectives/Hypothesis: To examine the effects of N-acetyl-5-methoxytryptamine (melatonin) on radiation-induced inner ear damage. Study Design: An experimental animal model. Methods: Forty rats were randomized into five groups, as follows: 1) melatonin and then radiotherapy group (n = 8), which received intraperitoneal (i.p.) melatonin (5 mg/kg) followed by irradiation 30 minutes later; 2) radiotherapy and then melatonin group (n = 8), which received irradiation with i.p. melatonin (5 mg/kg) 30 minutes later; 3) melatonin group (n = 8), which received i.p. melatonin (5 mg/kg); 4) radiotherapy group (n = 8), which underwent only irradiation; 5) and the control group (n = 8), which received i.p. 0.9% NaCl. The medications and irradiation were administered for 5 days. All rats underwent the distortion product otoacoustic emission (DPOAE) test before and 10 days after the experiment. The middle ears of the rats were excised, and assessment of tissue alterations in the organs of Corti, spiral ganglions, and stria vascularis were compared among the groups. Results: In the radiotherapy group, the DPOAE amplitudes at frequencies of 4000 to 6000 Hz were significantly decreased when compared with the controls. The DPOAE amplitudes both in the melatonin and then radiotherapy group and the radiotherapy and then melatonin group exhibited better values than they did in the radiotherapy group. Histopathological evidence of damage to the organs of Corti, spiral ganglions, and stria vascularis damage was markedly reduced in both these two groups when compared to the radiotherapy group. Conclusion: These results indicate that melatonin may have significant ameliorative effects on cochlear damage secondary to ionizing radiation.