Yazar "Eken, Özgür" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 8 / 8
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Acute Effect of Different Stretching Protocols on Flexibility, Yoyo IR-1 and Repeated Sprint Ability Performance(2019) Kafkas, Muhammed Emin; Çınarlı, Fahri Safa; Eken, Özgür; Aydın, Yalçın; Kafkas, ArmağanAbstract: The purpose of this study was to examine the acute effect of different stretching protocols on flexibility, Yo-Yo IR-1 and repeated sprint performance. The sample group of this study consists of 15 male who were doing regular exercise at least 3 years. This group performed 5 different stretching protocols on non-consecutive days. Stretching protocols were determined as follows: light jogging for only 5 minutes (NS), light jogging and static strectching (SS), light jogging and dynamic stretching (DS), light jogging and static + dynamic stretching (SDS), light jogging and dynamic + static stretching (DSS). Altough participants did not have a statistically significant effect on flexibility performance (p> 0.05), the best flexibility value was SS. Repeated sprint performance (best) values of different stretching protocols did not have statistically significant effect on repeated sprint performance (moderate, worst, decline, post fatigue index) values (p> 0.05). Repeated sprint performance was found to have a statistically significant effect on Borg values and HR mean values (p <0.05). It was found that Yo-Yo IR-1 has a statistically significant effect on BORG values, Yo-Yo IR-1 performance HR (pre) values, Yo-Yo IR-1 performance HR (middle) values and Yo-Yo IR-1 performance lactate values (p<0.05). According to the findings obtained as a result of the research; it has been observed that different stretching protocols have different effects in terms of repeated sprint, flexibility and Yo-Yo IR-1 performance parameters. Overall, these results suggest that flexibility performance may be improve after static stretching exercise.Öğe The Acute Effect of High-Intensity Functional Exercises on Circadian Rhythm and Anaerobic Performance Parameters(2022) Eken, Özgür; Bayer, Ramazan; Bayrakdaroğlu, SerdarKickboxing is a sport that involves high intensity and short intervals. High intensity functional training can contribute to training kickboxers specific to the competition. The purpose of this study is to examine the acute effect of high-intensity functional exercises on circadian rhythm and anaerobic performance parameters. The study consisted of 15 volunteer male kickboxers (age, 20.67± 1.23 years; height, 173.60± 3.18 cm; 69, 20±2.67 kg; BMI 23.03±.49) between the ages of 18-25. The research protocol consisted of multimodal HIFT exercises performed at different times of the day. After HIFT protocol; T-line agility, vertical jump, average and peak power data were obtained from the volunteers at different times of day (09.00 am; 01.00 pm; 05.00 pm). There was find statistically significant difference between vertical jump [F(1,145)= 129.54 p=.000, partial eta square:,902], peak power values [F(1,275)= 122.89 p=.000, partial eta square:,898], average power values [F(1,139)= 124.23 p=.000, partial eta square:,899], T- line agility times [F(1,925)= 39,227 p=.000, partial eta square:,737] after HIFT in the morning, afternoon and evening protocols (p< 0.05). The best scores were obtained in the evening (05.00 pm) values for all parameters. It was determined that HIFT had better effect on vertical jump, average power, peak power and T-line agility in the evening than morning and afternoon hours.Öğe Effect of different specific warm-up protocols and time of day on optimum power performance in kickboxers(2023) Bayer, Ramazan; Nobari, Hadi; Eken, Özgür; Bayrakdaroğlu, Serdar; Koç, Hürmüz; Pardos, Elena Mainer; Yağın, Fatma HilalNumerous variables can affect performance before the competition. Nevertheless, it could be a subject of curiosity to find out whether a warm-up strategy has a more positive effect on the power performance of kickboxers. The purpose of this study is to evaluate the effect of different specific warm-up protocols and time of day on optimum power performance in kickboxers. Ten volunteer males performed three different warm-up routines in random order. The warm-up protocols consisted of only 20 min for each group. The groups with low-intensity aerobic running (NSWU) and specific warm-ups (SWU-20m) performed 20-min protocols. The other group followed 10 minutes of jogging and 10 minutes of specific warm-up (SWU-10m). All groups followed the warm-up randomly at two different periods of the day (i.e. morning: 09:00-10:00 and evening: 16:00-17:00) on non-consecutive days. A statistically significant difference was found between the groups in terms of Mean Propulsion (W) (F=3.518; p2=0.036). There was a statistically significant difference in Mean propulsive Power (W) between NSWU and SWU-10m (p3= 0.0007) in addition there was also a statistically significant difference in SWU-10m and SWU-20m (p3= 0.0106) and, NSWU and SWU-20m (p3= 0.415) protocols. In conclusion, mean propulsion (W) performance showed diurnal variation, and performances of the kickboxers’ can be affected more positively in the evening hours, especially after SWU protocols.Öğe The Effects of High Intensive Interval Training (HIIT) on Brain-Derived Neurotrophic Factor (BDNF) and Cardiovascular Health: A Review(2022) Bayrakdaroğlu, Serdar; Topsakal, Nuri; Eken, ÖzgürHigh-intensity interval training (HIIT) programs have lately gained popularity because they produce beneficial adaptations for both inactive and athletes, as well as positive health and performance benefits and time efficiency. Therefore, it was purposed to review scientific research results about the effects of HIIT programs on BDNF and cardiovascular health. Although there are research findings suggesting that HIIT may be an effective strategy for promoting elevation of BDNF concentrations, current research seems to be rather limited and inconclusive. It can be thought that exercise intensity is a factor affecting BDNF activation. In healthy people, there seems to be a positive linear relationship between exercise intensity and BDNF levels of acute exercise. However, further experimental studies are needed to elucidate the effect of HIIT on BDNF in humans with metabolic or cardiovascular diseases. However, it can be suggested that high intensity can be an significant achievement factor to design an effective exercise programs and the HIIT methodology has a critical importance for improving cardiovascular function, particularly in healthy individuals. In conclusion, while existing studies show that high-intensity interval training (HIIT) programs can improve cardiovascular health in some populations, further scientific research is needed to determine the efficiency of this strategy in producing physiological adaptation to exercise.Öğe Egzersiz alışkanlığı süresi ile diyabet ve kan basıncı arasındaki ilişkinin incelenmesi(İnönü Üniversitesi, 2017) Kafkas, M. Emin; Çınarlı, Fahri Safa; Yılmaz, Nurkan; Eken, Özgür; Kızılay, Fatma; Kayapınar, Murat; Kafkas, ArmağanÖZET Amaç: Bu araştırmada, egzersiz alışkanlığı süresi ile diyabet ve tansiyon arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: Çalışmaya, gönüllü olarak 19-70 yaş aralığında olan 12043 kadın ve 14693 erkek toplamda ise 26736 kişi katıldı. Katılımcıların egzersiz alışkanlığı süreleri, diyabet, sistolik ve diastolik kan basıncı değerleri ölçüldü. Egzersiz alışkanlığı süresinin tespiti için araştırmacılar tarafından geliştirilen bir anket kullanıldı. Diyabet ölçümleri “On Call” marka şeker ölçüm cihazı ve stribiyle, sistolik ve diastolik kan basınçları “Omron” marka dijital tansiyon cihazıyla ölçüldü. Bulgular: Egzersiz alışkanlığı süresi ile diyabet (r=-.268), sistolik (r=-.230) - diastolik (r=-.209) kan basıncı değerleri arasında düşük düzeyde negatif bir ilişki olduğu bulundu. Aynı zamanda, tespit edilen bu ilişki düzeyinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu da saptandı (p<0.05). Bunun yanı sıra, diyabet ile sistolik arasında pozitif yönde zayıf düzeyde (r=.215), diyabet ile diastolik kan basıncı değerleri arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki (r=.590) olduğu saptandı (p<0.01). Sonuç: Araştırmada egzersiz alışkanlığı süresinin diyabet ve kan basıncı (tansiyon) üzerine olumlu katkılar sunabileceği tespit edilmiştir. Egzersiz alışkanlığı süresinin arttırılması hem diyabetin önlenmesi/korunması hem de yüksek tansiyondan uzak durmaya yardımcı olacaktır. Anahtar Kelimeler: Diyabet, Diastolik, Egzersiz, Sistolik.Öğe FARKLI ISINMA PROTOKOLLERİNİN 1-MAKSİMUM TEKRAR SKUAT PERFORMANSI ÜZERİNE AKUT ETKİSİ(Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 2018) Kafkas, Muhammed Emin; İlbak, İsmail; Eken, Özgür; Çınarlı, Fahri Safa; Kafkas, Armağan Şahin; Yılmaz, NurkanÖz: Bu çalışmada farklı ısınma protokollerinin 1-maksimal tekrar skuat performansına (1-MT) etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Araştırmanın örneklem grubunu en az 3 yıl düzenli fitness sporu yapan 9 erkek (yaş: 25 ± 4,1 yıl, boy: 173,22 ± 8,46 cm, vücut ağırlığı: 75 ± 8,37 kg) oluşturdu. Katılımcılar birbirini izlemeyen günlerde 4 farklı ısınma protokolü uyguladılar. Isınma protokolleri olarak “5 dakika hafif tempo koşu (IUE)”, “5 dakika hafif tempo koşu ve statik ısınma (SI)”, “5 dakika hafif tempo koşu ve dinamik ısınma (DI)”, “5 dakika hafif tempo koşu ve proprioseptif nöromusküler fasilitasyon ısınma (PNF)” uygulandı. Araştırma verilerinde farklı ısınma protokollerinin 1-MT üzerine etkisinin belirlenmesinde “Repeated Measures Anova” testi, performansın hangi ısınma protokolü lehine olduğunun tespitinde çoklu karşılaştırma testlerinden “Bonferroni” analizi uygulandı. Sonuç olarak katılımcıların 1-MT skuat performansı sırasıyla IUE (120.56 kg), PNF (112,78 kg), SI (106,67 kg), DI (122,22 kg) arasında istatistiksel olarak farklılık olduğu tespit edildi (p<0,05). Ayrıca, gönüllülerin skuat 1-MT performansı değerlerinin en fazla dinamik ısınma sonrası görüldüğü belirlendi. Antrenör ve sporculara skuat hareketi öncesinde performanstan daha çok verim alabilmeleri amacıyla dinamik ısınma uygulamaları önerilmektedir. Başlık (İngilizce): ACUTE EFFECT OF DIFFERENT WARM UP PROTOCOLS ON 1- REPETITION MAXIMUM SQUAT PERFORMANCE Öz (İngilizce): In this study, the aim was to define maximal squat repetition performance (1-RM) of different warm up protocols. The sample group of this study consists of 9 males (age: 25 ± 4.1 years, stature: 173.22 ± 8.46 cm, body mass: 75 ± 8.37 kg) who were doing regular fitness for at least 3 years. This group performed 4 different warm up protocols on non-consecutive days. Warm up protocols were determined as follows: light jogging for only 5 minutes, light jogging and static warm up for 5 minutes, light jogging and dynamic warm up for 5 minutes, light jogging for 5 minutes and proprioceptive neuromuscular facilitation. "Repeated Measures Anova" test was used to determine the effect of different warm up protocols on 1-RM of the study data, and "Bonferroni" analysis of multiple comparison tests was used to determine which warm up protocol was favored for the performance. As a result of this study, participants' 1 maximal squat performance was found to be statistically different between NW (120.56 kg), PNF (112.78kg), SW (106.67kg), DW (122.22kg) respectively (p<0.05). Additionally, 1-RM squat performance values were observed highest after dynamic warm up. Dynamic warm up protocols are recommended to trainers and sportsmen in order to get more performance before the squat movement.Öğe Farklı egzersiz modalitelerinin beyin fonksiyonları üzerine etkisinin incelenmesi(İnönü Üniversitesi, 2021) Eken, ÖzgürAmaç: Bu çalışmanın amacı farklı egzersiz modalitelerinin beyin fonksiyonları üzerine etkisinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Gönüllüler "kontrol (KNT)" (n:12, yaş: 22.00±1.65 yıl; boy: 178.83±6.32cm; vücut ağırlığı: 70.08±8.92kg), "Düşük Yoğunluklu Aralıklı Antrenman (LIIT)" (VO2maks= %57-64) grubu (n:12, yaş: 22.66±2.74 yıl; boy 176.41±6.22 cm; vücut ağırlığı: 68.14±7.38 kg) ve "Yüksek Yoğunluklu Aralıklı Antrenman (HIIT)" (VO2maks= %85-90) grubu (n:12, yaş: 20.83±2.32 yıl; boy 177.08±5.26 cm; vücut ağırlığı: 72.40±11.34 kg) olmak üzere oluşturuldu. LIIT ve HIIT egzersiz gruplarındakiler 8 egzersizi, antrenman birimlerinde 3 set, setler arası dinlenme aralıkları 3 dakika ve egzersizlerden her biri 20 saniye yüklenme 20 saniye dinlenme şeklinde 4 hafta boyunca haftada 2 birim yineledi. VO2maks, beyin kaynaklı nörotrofik faktör (BDNF), tirozin kinaz reseptör B (TrKB), vasküler endotyel büyüme faktörü (VEGF), peroksizom proliferatör ile aktive olan reseptör-gama koaktivatörü (PGC-1α) ve İrisin değerleri, yapılan egzersiz öncesi (istirahat seviyesi), egzersizin hemen sonrası (egzersizin akut etkisi), tüm egzersizlerin bitiminden sonra belirlendi. Bulgular: Protokollerde zamansal etki, egzersiz x zaman etkisi, grup etkisi açısından Yo Yo IR-1, VO2maks, serum BDNF, VEGF, PGC1α, İrisin, TrKB parametrelerinde 3 protokolde de anlamlı fark bulundu (p<0.05). LIIT ve HIIT gruplarında incelenen tüm parametrelerde en fazla artış ön test ile son test arasında belirlendi. Parametreler arasındaki artışların en fazlası HIIT grubunda görüldü. Sonuç: Araştırmada incelenen değerlerde olumlu yönde artış sağlanmak isteniyorsa HIIT ve LIIT egzersizleri önerilebilir.Öğe Farklı Germe Egzersizi Protokollerinin Bazı Anaerobik Motorik Testler Üzerine Akut Etkileri(2019) Aydın, Yalçın; Kafkas, Armağan; Çınarlı, Fahri Safa; Kurt, Cem; Eken, Özgür; Kafkas, Muhammed EminÖz: Amaç: Bu çalışmada farklı germe egzersizi protokollerinin bazı anaerobik motoriktestler üzerine akut etkisinin incelenmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya en az üç yıldır düzenli spor yapan 15 erkekdenek, (yaş: 21.8±1.4 yıl, boy 1.77±0.32 m, vücut ağırlığı: 69.1±6.7 kg, vücut kütleindeksi (VKİ) 21.9±2.0 kg/m2 ve vücut yağ oranları (VYO) 10.9±4.0 %) gönüllü olarakkatıldı. Gönüllülere birbirini izlemeyen günlerde beş farklı germe egzersizi protokolü uygulandı. Germe egzersizi protokolleriolarak 5 dk hafif tempo koşu (GUE), 5 dk hafif tempo koşu ve statik germe egzersizi (SG), 5 dk hafif tempo koşu vedinamik germe egzersizi (DG), 5 dk hafif tempo koşu ve statik germe egzersizi + dinamik germe egzersizi (SDG), 5 dkhafif tempo koşu ve dinamik germe egzersizi + statik germe egzersizi (DSG) uygulandı. Farklı germe egzersiziprotokolleri arasındaki anlamlılık sınaması için tekrarlayan ölçümlü (repeated) ANOVA kullanıldı.Bulgular: Farklı germe egzersizi protokollerinin dikey sıçrama, zirve güç, ortalama güç, çeviklik performansısonuçları üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olmadığı saptandı (p>0.05). Germe egzersizi protokollerinegöre, katılımcıların 10m, 20m ve 30m doğrusal koşu testi sonuçları istatistiksel olarak farklı (sırasıyla p<0.001, p<0.001ve p<0.01) anlamlı bulundu.Sonuç: Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre; farklı germe egzersizi protokollerinin ilgili motor performansparametreleri açısından farklı etkilere sahip olduğu görüldü. Antrenör ve sporculara 10m, 20m ve 30m doğrusal koşuperformansından daha çok verim alabilmeleri amacıyla öncesinde dinamik germe egzersizi uygulamaları önerilebilir.
