Multipl Skleroz’lu Olgularda Düşmelerin Risk Faktörleri

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2007

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi

Erişim Hakkı

Attribution 3.0 United States

Özet

Çalışmanın amacı, Multiple Sclerosis (MS) olgularında düşmelerin dağılımını, oluştuğu şartları ve düşme ile ilişkili yaralanmaları belirlemek ve risk faktörlerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: MS’li 60 olguyu değerlendirmek için, Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FIM), Berg Denge Değerlendirmesi, Motricity index (MI), Ashworth skala, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Mini-Mental Durum Değerlendirmesi (MMDD) kullanılmıştır. Bulgular: Olguların, otuz-yedi’si düşmeyenler, yirmi-üç’ü düşenler olarak gruplandırılmıştır. Çalışmada oluşturulan iki düşme grubu, hastalık süresi, FIM, Berg, MI ve BDÖ yönünden birbirlerinden farklı bulunmuştur (p<0.05-0.001). Ashworth değerlendirmesi yönünden, gruplar arasında fark vardır (p<0.01). Yaş, cinsiyet ve MMDD yönünden gruplar arasında fark bulunmamıştır (p>0.05). Düşmeler en sık, gündüz (%74), ev içinde (%66) ve yürürken (%52) oluşmuştur. Düşmelerde en fazla görülen yaralanma tipi, kontüzyondur (%79). Ordinal lojistik regresyon analizi, Berg, MI ve FIM değişkenlerinin değerleri arttıkça MS’li kişilerin düşme olasılıklarının azaldığını (p<0.01), spastisite değeri arttıkça düşme olasılığının arttığını göstermiştir (p<0.05). Sonuç: MS hastaları arasında, düşmeler, özellikle motor, denge, fonksiyonel bozukluk ve spastisiteli olguları etkileyen bir komplikasyondur.
The purpose of the study was to estimate the number and type of falls and fall-related injuries in patients with Multiple Sclerosis (MS) and to identify risk factors for falls. Material and methods: Functional Independence Measure (FIM), Berg Balance Evaluation , Motricity index (MI), Ashworth Scale, Beck Depression Inventory (BDÖ) and Mini-Mental State Examination (MMDD) were used to assess 60 cases with MS. Results: Thirty-seven of the cases were grouped as “nonfallers”, twenty-three as “fallers”. These 2 groups were found to be different from each other in respect to FIM, Berg, BDÖ, Duration and MI (p<0.05-0.001). There is a difference between the groups in respect to Ashworth assessment (p<0.01). No statistical differences were found between groups of fallers and nonfallers using variables age, gender and MMDD (p>0.05). Falls occured in the daytime (74 %), indoors (66 %) and while walking (52 %). It was found that the most common type of injury in the falls was contusion (79 %). According to Ordinal logistic regression analysis, it was found that the possibility of fall increased (p<0.05), as the value of spasticity increased while the possibility of the fall of the individuals with MS decreased (p< 0.01) as Berg, MI and FIM variables increased. Conclusions: Among MS patients, falls are a complication especially affecting persons with motor dysfunction, balance abnormalities, functional impairment and spasticity.

Açıklama

İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 14(4) 241-244 (2007)

Anahtar Kelimeler

Multipl skleroz, düşmeler, rehabilitasyon, Multiple sclerosis, falls, rehabilitation

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Soyuer, Ferhan ;Mirza, Meral ;İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 14(4) 241-244 (2007)