Bulkfill ve Geleneksel Kompozitlerin Kompozit Tamir Materyali Olarak Bağlanma Dayanımlarının Karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı mikrohibrit, submikrohibrit ve bulkfill kompozitin kompozit tamir materyali olarak mikro gerilme bağlanma dayanımının ve kırılma yüzeylerindeki başarısızlık tipinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Standart Teflon kalıplarda supranano kompozit rezinden (Estelite Sigma Quick) silindirik (4x4 mm) örnekler hazırlandı ve 3.000 termal döngüye maruz bırakıldı. Örneklerin bir yüzeyi abraze hale getirilerek mikrohibrit kompozit (Arabesk), submikrohibrit kompozit (Charisma Smart) ve bulkfill kompozit (Filtek Bulk-Fill Posterior) ile restore edilip 4x8 mm boyutlarında bloklar oluşturuldu. Kompozit bloklardan kesme cihazı ile her grup için 12 adet olmak üzere 1x1x8 mm3 ölçülerinde dikdörtgenler prizması şeklinde çubuklar elde edilerek mikro gerilim test cihazı ile bağlanma dayanımları test edildi. Ayrıca test sonrası her örneğin kopma yüzeyi stereo mikroskopta incelendi. Tamir bağlanma dayanımı verileri tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ile karşılaştırıldı ve çoklu karşılaştırmalar Tukey HSD testi ile değerlendirildi. Bütün p<0.05 değerleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Bulkfill kompozit grubu en yüksek ortalama mikro gerilim tamir bağlanma dayanımı değeri gösterirken en düşük ortalama değer mikrohibrit kompozit grubunda görüldü (p<0.05). Koheziv tip başarısızlık yüzdesi ise tamir bağlanma dayanımı değerlerine paralel şekilde tespit edildi (Bulkfill> Submikrohibrit>Mikrohibrit). Sonuç: Supranano kompozit rezinin tamirinde submikrohibrit ve mikrohibrit kompozite göre bulkfill kompozit ile daha iyi bir bağlanma sağlanabilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
ADO Klinik Bilimler Dergisi (online)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
2
