Vecihe Daryal koleksiyonunda bulunan Türk müziği eserlerinin bibliyografyası
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türk müziği, Türk tarihine paralel bir şekilde gelişmiş, zenginleşmiş ve kendine has özellikleriyle çok geniş bir repertuara sahip olmuştur. Cumhuriyet öncesi dönemlerde Ali Ufki Bey, Kantemiroğlu ve Hamparsum gibi müzik adamlarıTürk müziğini kayda geçirmek için kendi geliştirdikleri notasyon sistemleriyle birçok Türk müziği eserini yok olmaktan kurtarmışlardır. Osmanlının son dönemlerinde ve erken Cumhuriyet dönemini de kapsayan evrelerde Batı müziği notasyon sisteminin Türk müziği notasyonunda kullanılması birçok Türk müziği eserinin kayıt altına alınmasına vesile olmuştur. Başlangıçta kişisel koleksiyon, arşiv ve Türk müziği repertuarları oluşturulurken Cumhuriyet döneminde bu türden Türk müziği nota koleksiyonları Devlet Arşivlerinde yer alarak kayıt altına alınmış ve korunmuştur. Devlet Arşivlerinde bulunan binlerce Türk müziği notası özellikle Muallim İsmail Hakkı Bey koleksiyonu ve Vecihe Daryal koleksiyonunda mevcuttur. Bu araştırmada Vecihe Daryal'ın nota koleksiyonunda bulunan eserlere odaklanılmıştır. Nitel ve Nicel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı araştırmada, arşiv ve literatür taraması yapılmış; Vecihe Daryal koleksiyonunda 5679 adet eser tespit edilmiş, bu eserler makam, usul, form, besteci ve söz yazarı gibi değişkenler göz önüne alınarak tespit ve tasnifi yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler ışığında, koleksiyonda en fazla ; Rast, Hicaz, Uşşak, Hicazkâr, Suzinak, Kürdilihicazkâr, Nihavend, Karciğar, Hüzzam ve Hüseyni makamlarında eserlerin olduğu, usul yönünden ise aksak, curcuna, yürük semai, düyek, aksak semai, ağır aksak, devr-i hindi, sengin semai, devr-i kebir, sofyan, evfer, türk aksağı, hafif ve nimsofyan usullerinin sayısının fazla olduğu, form yönünden ise Şarkı, Peşrev, Saz Semaisi, Türkü ve Beste formlarında eserlerin fazla olduğu ulaşılan sonuçlardan bazılarıdır.
Turkish music has developed and enriched parallel to Turkish history and has a very wide repertoire with its unique characteristics. In the pre-Republic period, Ali Ufki Bey, Kantemiroğlu and Hamparsum saved many Turkish musical works from extinction with the notation systems they developed to record Turkish music. The use of the Western music notation system in Turkish music notation in the late Ottoman period and the early Republic period led to the recording of many Turkish music works. While personal collections, archives and Turkish music repertoires were initially created, during the Republican period, such Turkish music note collections were recorded and stored in the State Archives. Thousands of Turkish music notes in the State Archives are especially available in the Muallim İsmail Hakkı Bey collection and Vecihe Daryal collection. This research focuses on the works in the note collection in the Vecihe Daryal collection. In the research where qualitative and quantitative research methods were used, archives and literature were scanned; 5679 works were identified in the Vecihe Daryal collection, and these works were identified and classified by taking into account variables such as mode, tempo, form, composer and lyricist. In the light of the data obtained as a result of the research, the most in the collection; There are works in Rast, Hicaz, Uşşak, Hicazkâr, Suzinak, Kürdilihicazkâr, Nihavend, Karciğar, Hüzzam and Hüseyni maqams, and in terms of rhythm, they are akak, curcuna, Yürük semai, düyek, asakk semai, Ağır kasak, devr-i hindi, sengin semai, devr. Some of the conclusions reached are that the number of -i kebir, sofyan, evfer, türk accent, lightweight and nymsofyan rhythms is high, and in terms of form, there are many works in the Song, Peşrev, Saz Semaisi, Folk Song and Beste forms.
Turkish music has developed and enriched parallel to Turkish history and has a very wide repertoire with its unique characteristics. In the pre-Republic period, Ali Ufki Bey, Kantemiroğlu and Hamparsum saved many Turkish musical works from extinction with the notation systems they developed to record Turkish music. The use of the Western music notation system in Turkish music notation in the late Ottoman period and the early Republic period led to the recording of many Turkish music works. While personal collections, archives and Turkish music repertoires were initially created, during the Republican period, such Turkish music note collections were recorded and stored in the State Archives. Thousands of Turkish music notes in the State Archives are especially available in the Muallim İsmail Hakkı Bey collection and Vecihe Daryal collection. This research focuses on the works in the note collection in the Vecihe Daryal collection. In the research where qualitative and quantitative research methods were used, archives and literature were scanned; 5679 works were identified in the Vecihe Daryal collection, and these works were identified and classified by taking into account variables such as mode, tempo, form, composer and lyricist. In the light of the data obtained as a result of the research, the most in the collection; There are works in Rast, Hicaz, Uşşak, Hicazkâr, Suzinak, Kürdilihicazkâr, Nihavend, Karciğar, Hüzzam and Hüseyni maqams, and in terms of rhythm, they are akak, curcuna, Yürük semai, düyek, asakk semai, Ağır kasak, devr-i hindi, sengin semai, devr. Some of the conclusions reached are that the number of -i kebir, sofyan, evfer, türk accent, lightweight and nymsofyan rhythms is high, and in terms of form, there are many works in the Song, Peşrev, Saz Semaisi, Folk Song and Beste forms.
Açıklama
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Musikisi Ana Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Müzik, Music
