The effects of serum neurotensin-c levels on ınsulin resistance in polycystic ovary patients
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2016
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Abstract
Aim: Neurotensin has a role in the onset of diabetes mellitus. In this study, we aim to
compare serum neurotensin levels between obese and non-obese patients with PCOS.
Materials and Methods: Patients were divided into four groups. We measured and
calculated the following parametres: age, BMI, biochemical and hormonal profiles, and
serum neurotensin levels. The results were compared within the groups. As statistical
methods, we used the chi-square test and the Mann-Whitney-U test.
Results: We found certain differences between the PCOS patients and control groups.
Mean values of age, FGS, and LH levels were higher than those of the control groups. LH
levels were higher in the non-obese PCOS patients than the non-obese control group
patients. Weight, BMI, LDL, and triglycride levels were also higher in the obese PCOS
patients than the non-obese PCOS patients. HOMA-IR values were found to be highest in
the obese PCOS patients. There was no significant difference between the groups in terms
of NT. Evaluating the results, we observed that NT levels were similar in the non-obese
PCOS patients (NT:0,67±0,709) and obese control group patients (NT:0,66±1,47). Similarly,
NT levels were quite similar in the obese PCOS patients (NT: 0,43±0,362) and non-obese
control patients (NT:0,47 ±0,406).
Conclusion: It was determined that lipid profile and HOMA-IR values are higher in patients
with PCOS. Also, in non-obese PCOS patients and obese control group, the lipid profile,
HOMA-IR values, fasting glucose and fasting insulin levels are determined to be significantly
higher than the values of the non-obese control group. However, no significant difference
was found in NT values between the patient groups.
Keyword: Polycystic Over Syndrome; Diabetes Mellitus; Neurotensin-C.
Öz Amaç: Bu çalışmada polikistik over sendromu tanısı olan obez ve non-obez hastalarda diyabetes mellitus insidansını belirleyen serum nörotensin düzeyinin kontrol gruplarıyla karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntemler: Hastalar 4 gruba ayrıldı. Bu hastaların yaş, VKİ, biyokimyasal ve hormonal profilleri ile NT düzeyleri karşılaştırıldı. İstatistiksel yöntem olarak Ki-Kare testi, Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: PKOS olan hastalar ile PKOS olmayan hastalarda yaş, FGS, FSH, LH değerleri arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edildi. PKOS hastaların yaş ortalaması, FGS ve LH değerleri PKOS olmayan hastalardan daha yüksek tespit edildi. Non-obez PKOS hastalar ile non-obez kontrol grubundaki hastalar arasındaki karşılaştırmada LH, PKOS hastalarında daha yüksek olarak tespit edilmiştir. Obez PKOS hastalarında kilo, VKİ, LDL ve trigliserid non-obez PKOS hastalarına oranla daha yüksek olarak bulunmuştur. HOMA-IR değerinin ise obez PKOS hasta grubunda en yüksek olduğu tespit edilmiştir. Nörotensinin (NT) gruplar arasındaki dağılımına bakıldığında nonobez PKOS hasta grubunun (NT:0,67±0,709) obez kontrol grubuyla (NT:0,66±1,47) hemen hemen yakın değerlere sahip olduğu gösterilmiştir. Obez PKOS hastalar (NT: 0,43±0,362) ile non-obez kontrol grubunda (NT:0,47 ±0,406) NT düzeyi birbirine oldukça yakın olarak tespit edilmiştir. Sonuçlar: PKOS tanısı alan hastalarda lipid profilinin ve HOMA-IR değerinin daha yüksek olduğu tespit edildi. Obezitesi olmayan PKOS ve obez kontrol hastalarında benzer şekilde lipid profilinin, HOMA-IR değerinin, açlık glukoz ve açlık insülin değerlerini obez olmayan kontrol grubundan anlamlı olarak yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak nörotensin düzeyi açısından hasta grupları arasında anlamlı bir fark tespit edilemedi. Anahtar Kelimeler: Polikistik Over Sendromu; Diyabetes Mellitus; Neurotensin-C.
Öz Amaç: Bu çalışmada polikistik over sendromu tanısı olan obez ve non-obez hastalarda diyabetes mellitus insidansını belirleyen serum nörotensin düzeyinin kontrol gruplarıyla karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntemler: Hastalar 4 gruba ayrıldı. Bu hastaların yaş, VKİ, biyokimyasal ve hormonal profilleri ile NT düzeyleri karşılaştırıldı. İstatistiksel yöntem olarak Ki-Kare testi, Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: PKOS olan hastalar ile PKOS olmayan hastalarda yaş, FGS, FSH, LH değerleri arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edildi. PKOS hastaların yaş ortalaması, FGS ve LH değerleri PKOS olmayan hastalardan daha yüksek tespit edildi. Non-obez PKOS hastalar ile non-obez kontrol grubundaki hastalar arasındaki karşılaştırmada LH, PKOS hastalarında daha yüksek olarak tespit edilmiştir. Obez PKOS hastalarında kilo, VKİ, LDL ve trigliserid non-obez PKOS hastalarına oranla daha yüksek olarak bulunmuştur. HOMA-IR değerinin ise obez PKOS hasta grubunda en yüksek olduğu tespit edilmiştir. Nörotensinin (NT) gruplar arasındaki dağılımına bakıldığında nonobez PKOS hasta grubunun (NT:0,67±0,709) obez kontrol grubuyla (NT:0,66±1,47) hemen hemen yakın değerlere sahip olduğu gösterilmiştir. Obez PKOS hastalar (NT: 0,43±0,362) ile non-obez kontrol grubunda (NT:0,47 ±0,406) NT düzeyi birbirine oldukça yakın olarak tespit edilmiştir. Sonuçlar: PKOS tanısı alan hastalarda lipid profilinin ve HOMA-IR değerinin daha yüksek olduğu tespit edildi. Obezitesi olmayan PKOS ve obez kontrol hastalarında benzer şekilde lipid profilinin, HOMA-IR değerinin, açlık glukoz ve açlık insülin değerlerini obez olmayan kontrol grubundan anlamlı olarak yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ancak nörotensin düzeyi açısından hasta grupları arasında anlamlı bir fark tespit edilemedi. Anahtar Kelimeler: Polikistik Over Sendromu; Diyabetes Mellitus; Neurotensin-C.
Açıklama
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
Anahtar Kelimeler
Polycystic over syndrome, Diabetes mellitus, Neurotensin-C
Kaynak
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
23
Sayı
1
Künye
Kaplan S, Yilmaz E, Coskun EI, Ciplak B, Kirici P. The effects of serum neurotensin-c levels on ınsulin resistance in polycystic ovary patients. J Turgut Ozal Med Cent 2016;23(1):17-20.
