Kronik Karaciğer Fibrozu Oluşturulan Genç Ve Yaşlı Farelerde İnflamatuar Ve Anti-İnflamatuar Sitokin Genlerinin İfade Edilme Düzeyinin Araştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Vücudumuzdaki en büyük organ olan karaciğerin immün sistem üzerindeki etkisi tam olarak bilinmemektedir. Projemizin amacı, kronik karaciğer fibrozu esnasında karaciğer ve sekonder lenfoid organ olan dalakta gelişen hücresel yanıtın moleküler düzeyde araştırılması ve ayrıca genç ve yaşlı deneklerden elde edilen verilerin karşılaştırılarak yaşlanmanın karaciğerdeki immün yanıt üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Kapsam: Laboratuvarımızda gerçekleştirdiğimiz çalışmalar sonucunda deneysel fibrozis modeli oluşturulan deneklerin dalaklarında aktive yardımcı T-lenfosit düzeyi (CD4 + CD69 + ) kontrol grubuna göre belirgin düzeyde artmaktadır. Aynı deneysel modeli kullanarak yaptığımız bir diğer çalışmada ise CD4 + CD25 + FOXP3 + regülatör T-lenfosit düzeyinde sağlıklı kontrol grubuna göre belirgin düzeyde artış olduğu tespit edilmiştir. Her ne kadar bir yara iyileşmesi olsa da karaciğerde var olan bir inflamasyon anında majör sekonder lenfoid organ olan dalakta inflamasyonun baskılanmasına yönelik hücre grubunun tespit edilmiş olması cevaplanmayı bekleyen soruları açığa çıkarmaktadır. Hem bu soruları cevaplayabilmek hem de karaciğerin immün sistem üzerindeki etkisini anlayabilmek için araştırmamızda karaciğer fibrozu esnasında karaciğer ve dalakta inflamatuar ve anti-inflamatuar sitokinlerin ifade edilme düzeyleri araştırılıp, veriler her iki organ için karşılaştırılacaktır. Bilindiği üzere hücresel ve salgısal immün yanıtta etkili olan yardımcı T-lenfositlerin farklılaşması ile immün yanıtın inflamatuar ya da anti-inflamatuar yönde gelişip gelişmeyeceği belli olmaktadır. Bu noktada belirleyici olan ve araştırmayı planladığımız faktörlerden bir tanesi de reaksiyonun son basamağında yer alan transkripsiyon faktörleridir. Kullanılan Yöntemler: Kronik fibroz modeli TAA’nın farelere gün aşırı 12-13 hafta boyunca intraperiteonal (ip) yolla enjekte edilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışmada kullanılacak hayvanlar genç ve yaşlı olarak temin edilmil ve kendi aralarında rastgele olarak her grupta 9 hayvanın yer aldığı 6 gruba (grup ağırlık ortalamaları birbirine en yakın olacak şekilde ayarlanacaktır) ayrılmıştır. Gruplar sırasıyla; TAA Genç, bu gruptaki hayvanlara ip. yolla (100 mg/kg/vücut ağırlığı) PBS’de çözülmüş TAA enjeksiyonu; TAA Yaşlı, bu gruptaki hayvanlara ip. yolla (100 mg/kg/vücut ağırlığı) PBS’de çözülmüş TAA enjeksiyonu; Kontrol Genç, bu gruptaki hayvanlara ip olarak (100 mg/kg/vücut ağırlığı) PBS enjeksiyonu; Kontrol Yaşlı, bu gruptaki hayvanlara ip olarak (100 mg/kg/vücut ağırlığı) PBS enjeksiyonu yapılmıştır . Bu dört gruba ilaveten Naive Yaşlı ve Naive Genç grupları oluşturulmuştur. Deney süresince hayvanların vücut ağırlıkları takip edilip kayıt altına alınacaktır. Karaciğer ve dalak dokularından elde edilen RNA örneklerinden cDNA eldesi sonrası Sybeer Green Real Time PZR işlemi ile IL-2, IL-4, IL-6, IL-10, IL-12, IL-17, TGF-?, IFN-?, TNF-?, T-bet, ROR-?t, GATA-3 ve Foxp3’ün ifade edilme düzeyleri araştırıldı. House-keeping gen olarak GAPDH kullanılmıştır. Deneklerin serum örneklerinde ALT ve AST analizi gerçekleştirildi. Histolojik değerlendirmeler için Hematoksilen-Eosin, PAS ve Trikrom boyamalar gerçekleitirildir. Karaciğerde fibroz oluşumunu görintilemek amacıyla da ?-smooth actin (SMA) immnohistokimya boyama gerçekleştirildi. Sonuçlar: Genç fibrotik deneklerin karaciğer dokularında TNF-? ve TGF-? genlerinini ifade edilme düzeyleri genç naive deneklere göre artış gösterirken, Ror-gt, IL-4 ve IFN-? genlerinin ifade edilme düzeylerinde azalma saptanmıştır. Dalak dokularında ise GATA-3 ve TNF-? genlerinin ifade edilme düzeyi artış göstermiştir. Yaşlı fibrotik deneklerin karaciğer dokularında ROR-?t, T-bet, IL-10 ve IFN-? genlerinini ifade düzeyi yaşlı naive deneklere göre azalma saptanmıştır; dalak dokularında ise T-bet ve IFN-? gen ifade seviyeleri azalmıştır. Herhangi bir uygulama yapılmayan genç ve yaşlı denekler karşılaştırıldığında yaşlanmanın etkis olarak karaciğer dokusunde T-bet, IL-10 ve TGF-? gen ifadelerinde artış saptanmıştır. Bu grupların dalak dokularında ise, yaşlı deneklerde Fox-p3, GATA-3, ROR-?t, T-bet, IL-4, IL-6, IL-10, IL-12, IFN-?, TNF-? genlerinin ifade düzeyleri artmıştır. Fibrotik genç ve yaşlı denekler karşılaştırıldığında yaşlı fibroz grubun karaciğer dokusunda IL-4 gen seviyesi artış gösterirken; IL-10, TNF-?, TGF-? gen ifade düzeyleri azalmaktadır. Yine bu karşılaştırmada yaşlı grubun dalak dokusunda GATA-3, IL-4, IL-6, IL10 ve IFN-? gen ifade düzeyleri artış göstermektedir.
Açıklama
15.04.2019 00:00
