Karışık dilli eserlerde Batı ve Doğu Türkçesine özgü birtakım sözlerin tanıklanma sıklığı
Küçük Resim Yok
Tarih
2021
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Akademik yazında, Batı Türkçesinin özellikleri yanında Doğu Türkçesine özgü dil özelliklerini de yansıtan eserlere yaygın olarak karışık dilli eserler adı verilmektedir. Şimdiye kadar karışık dilli eserlerin ses ve biçim özelliklerinin ayrıntılı olarak incelendiği pek çok çalışma yapılmış ve bu eserlerdeki ikili kullanımlarla ilgili farklı görüşler ileri sürülmüştür. Bu çalışmada ise öncelikle Anadolu’da Türk yazı dilinin gelişimi bağlamında karışık dilli eserler ve özellikleri, konuyla ilgili çalışmalar ve görüşler ele alınmıştır. Daha sonra, Anadolu sahasında yazıldığı düşünülen Behcetü’l- Hadâik fi Mev’izati’l-Halâik, Kıssa-i Yûsuf, Ferâiz Kitâbı, Mevlânâ’nın bir kısım Türkçe manzumeleri ile Şeyyâd Hamza’nın bir manzumesi karışık dil yapılarının karakteristik özelliklerini yansıtan ol- (temel fiil) ~ bol- (temel fiil), ol- (yardımcı fiil) ~ bol- (yardımcı fiil), var ~ bar, var- ~ bar-, v?r- (temel fiil) ~ b?r- (temel fiil), v?r- (yardımcı fiil) ~ b?r- (yardımcı fiil), ben / b?n ~ men / m?n, gö?ül ~ kö?ül, gün (güneş) ~ kün (güneş), da?ı ~ ta?ı, dükel ~ tükel, d?- ~ t?- sözlerinin kullanım sıklığı bakımından incelenmiştir. İncelenen eserlerde hem Batı Türkçesinin hem de Doğu Türkçesinin özellikleri belirgin biçimde görülmüştür. Bununla birlikte Şeyyâd Hamza’nın bir manzumesi, Mevlânâ’nın bir kısım Türkçe manzumeleri ve Behcetü’l-Hadâik’ta Doğu Türkçesi; Kıssa-i Yûsuf ve Ferâiz Kitâbı’nda ise Batı Türkçesi özelliklerinin ağır bastığı tespit edilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
0
Sayı
24
