Rinoplastilerde düşük akım anestezinin postoperatif ajitasyon üzerine etkisi
| dc.contributor.author | Baltacı, Erkin | |
| dc.date.accessioned | 2025-01-02T10:19:00Z | |
| dc.date.available | 2025-01-02T10:19:00Z | |
| dc.date.issued | 2023 | |
| dc.department | Fakülteler, Tıp Fakültesi, Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı | |
| dc.description.abstract | Çalışmamızda düşük akım anestezi tekniği uygulanan rinoplasti cerrahisi geçirecek hastalarda postoperatif ajitasyon insidansının yüksek akım anestezi tekniği ile karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Malatya Klinik Araştırmalar Etik Kurul onayı (protokol no: 2022/84) ve hastalardan aydınlatılmış yazılı onam alındıktan sonra İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde genel anestezi altında elektif rinoplasti cerrahisi planlanan ASA I-II, 18-50 yaş arasındaki toplam 76 olguda gerçekleştirildi. Çalışma çift kör olarak planlandı. Uygulanan taze gaz akış hızını çalışmaya katılan olgular ve postoperatif dönemde ajitasyonu değerlendiren kişiler bilgilendirilmedi. Taze gaz akış hızı 2 L/dk ile takip edilen olgular Grup Y (n=38), taze gaz akış hızı 0.5 L/dk ile takip edilen olgular Grup D (n=38) olarak adlandırıldı. Her iki grupta da standart olarak 2 mg/kg propofol, 1 µg/kg fentanil ile anestezi indüksiyonu yapıldı. Endotrakeal entübasyonu kolaylaştırmak için 0.6 mg/kg rokuronyum uygulandı. Kadın hastalar 7,5, erkek hastalar 8 numaralı endotrakeal tüp ile entübe edildi. Grup D AGC modunda 500 mL düşük akım uygulandı. Grup Y AGC modunda 2 lt akış uygulandı. AGC ayrıca kullanıcının hedef sevofluran değerine ulaşılabileceği 9 farklı hızdan 1'ini seçmesine olanak tanır. (9 en yüksek hızdır) Her iki gruba da 6. seviye hızda AGC modu uygulandı. Anestezi derinliği BIS değeri 40 ile 60 arasında olacak şekilde ayarlandı. Tüm hastalara lokal anestezi infiltrasyonu uygulandı (%2 lidokain HCL +1.100.000 kanama ve ağrıyı kontrol etmek için ameliyat bölgesinde cerrah tarafından epinefrin). Tüm hastalara analjezik olarak intravenöz 0.05-0.2 µg/kg/dk remifentanil infüzyonu uygulandı. Hacim kontrollü modda mekanik entilasyon ayarları tidal hacim; 6-8 ml/kg, frekans; 10–12/dk, end tidal karbondioksit değeri 35–40 mmHg, PEEP (pozitif ekspirasyon sonu basıncı) 5 cmH2O ve hastaya verilen oksijen oranı > %40 (oksijen-hava karışımı) ayarlanarak ventilasyon sağlandı (Maquet Flow-I®). Ameliyat bitiminden 20 dakika önce postoperatif analjezi için 1 mg/kg tramadol intravenöz olarak uygulandı. Ameliyat sonunda bilateral burun boşluğuna silikon doyle burun ateli ve harici burun koruması için harici bir nazal termoplastik atel yerleştirildi. Cerrahi bitiminde her iki grupta da AGC moddan çıkılıp manuel kontrol moduna alındı. Her iki grupta da vaporizatör kapatılıp %100 O2 verildi. Her iki grubun da akışı 6 lt yapıldı. Uyanma yüksek akım ile yapıldı. Taze gaz akışı 6 L/dk olacak şekilde yükseltildi. Ameliyat sonunda nöromüsküler blok neostigmin-atropin ile antagonize edildi ve TOF monitör ile doğrulandı. Sedasyon ve ajitasyon, ekstübasyondan hemen sonra şu 2 ölçek kullanılarak değerlendirildi: Ramsey Sedasyon Skalası (RSS) ve Richmond Ajitasyon- Sedasyon Skalası (RASS). RASS 10 seviyeye (puan aralığı, -5 ila 4, daha yüksek puanlar daha fazla ajitasyona işaret eder) RSS 6 seviyeye (skor aralığı, 1-6, daha düşük skorlar daha fazla ajitasyona işaret eder) ayrılmıştır. Ajitasyon skorları, bu çalışmada uygulanan anestezik yöntemlere kör olan bağımsız anestezistler tarafından hasta ekstübe olduktan sonra değerlendirildi. Hastalar anestezi sonrası bakım ünitesinde 30 dk gözlendi. Randomize çalışma grubuna kör olan iyi eğitimli bir hemşire tarafından postoperatif bakım ünitesine geldikten hemen sonra, 15.dk ve 30. dakikada Sayısal Derecelendirme Ölçeği (NRS, aralık, 0-10, daha yüksek puanlar daha kötü ağrıyı gösterir) kullanılarak ağrı yoğunluğu değerlendirildi. Nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar ve opioidler gibi kurtarma analjezikleri, NRS 5'i aştığında uygulandı. Entübasyon sonrası ilk 15 dk ve ekstübasyon sonrası 10 dk intraoperatif ortalama arteriyel kan basıncı (OAB), kalp hızı ve SpO2 kaydedildi. Toplam kullanılan remifentanil ve sevofluran miktarı kaydedildi. Kanama miktarı, kanama açısından ameliyat alanı kalitesi (Boezaart skoru), ameliyat sırasında kanama açısından cerrah memnuniyeti (Likert skalası) değerlendirildi. Katılan cerrahlar, 0'ın en iyi ve 5'in en kötü görünürlük olduğu Boezaart derecelendirme ölçeğine göre cerrahi alan görünürlüğünü 0'dan 5'e kadar derecelendirdi. Ameliyat alanından cerrahın memnuniyeti, ameliyatın sonunda 5 seçenekli Likert ölçeği kullanılarak derecelendirildi: 1 = çok kötü, 2 = kötü, 3 = orta, 4 = iyi ve 5 = mükemmel. Bulgular: Yüksek akım grubunun RSS skoru düşük akım grubundan anlamlı düzeyde düşük olup yüksek akım grubunun RASS skoru, düşük akım grubundan anlamlı düzeyde yüksektir. Yüksek akım grubunun kanama miktarı, düşük akım grubundan yüksektir. Her iki grup arasında postoperatif bulantı-kusma, öksürük, desatürasyon, titreme, kaşıntı ürtiker, laringospazm açısından fark bulunmamaktadır. Sonuç: Çalışmamızda düşük akım anestezi uygulamasının rinoplasti cerrahisi geçiren hastaların uyanma döneminde ajitasyon insidansını ve intraoperatif kanama miktarını azalttığı kanısına varıldı. Düşük akım anestezi uygulamasının rinoplasti hastalarında uygulanabilir bir teknik olduğu düşünüldü. | |
| dc.identifier.citation | Baltacı, E., (2023). Rinoplastilerde düşük akım anestezinin postoperatif ajitasyon üzerine etkisi. İnönü Üniversitesi | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11616/105917 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.publisher | İnönü Üniversitesi | |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.title | Rinoplastilerde düşük akım anestezinin postoperatif ajitasyon üzerine etkisi | |
| dc.title.alternative | Effect of low-flow anesthesia on postoperative agitation in rhinoplasteries | |
| dc.type | Specialist Thesis |
