Arkeolojik peyzajların sunumunda kullanılan yapısal unsurların irdelenmesi
dc.authorid | TR177539 | en_US |
dc.contributor.author | Tuna, Aysun | |
dc.date.accessioned | 2016-11-07T08:25:41Z | |
dc.date.available | 2016-11-07T08:25:41Z | |
dc.date.issued | 2016 | |
dc.department | Fakülteler, Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi | en_US |
dc.description | İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi. (2016). Cilt:6, Sayı:13, 131-146 ss. | en_US |
dc.description.abstract | İnsanlığın varoluşundan bugüne kadar ulaşan eski uygarlıkların yaşadıkları devirlerin sosyal, ekonomik ve kültürel özelliklerini yansıtan arkeolojik peyzajlar, geçmişin bilgi kaynaklarıdır. Arkeolojik peyzajlar, sadece geçmişe ait bilgileri taşıyan alanlar değil, aynı zamanda bugünün ekolojik ve görsel nitelikli alanlarıdır. Sahip olduğu bu değerler, arkeolojik sitlerin diğer kentsel alanlara göre daha hızlı değişim göstermesine neden olmaktadır. Arkeolojik sitlerin mevcut durumları incelendiğinde Türkiye’de yer alan örneklerin büyük çoğunluğunun özellikle turistlerin yıllın belirli dönemlerinde ziyaret ettikleri kent yaşamından kopuk alanlara dönüştükleri bilinmektedir. Diğer taraftan kent içinde sıkışan ve yapılaşma tehdidi içinde kalan arkeolojik sitler, zamanla kentsel hizmetlerden yoksun, fiziksel eskimenin hâkim olduğu niteliksiz kentsel alanlara dönüştüğü gözlemlenmektedir. İşlevini yitirme süreci, zamanla arkeolojik miras alanlarının aslına uygun olmayan kullanımları neticesinde vandalizme maruz bırakılan terkedilmiş alanlar olarak gündeme gelmektedir. Bu anlamda arkeolojik varlıklar, çağdaş yaşam standartları ve sağlıklı çevre özelliklerinden uzak, aslına uygun olmayan fonksiyonel kullanım ve kullanıcılar gibi nedenlere bağlı olarak, kentin fiziksel, işlevsel, ekonomik ve sosyal yapısından olumsuz yönde etkilenmekte; görsel okunabilirliğini ve cazibesini yitirmektedir. Bu sorunlar karşısında kültürel bellek olmanın yanı sıra kent için alternatif yeşil alan ve rekreasyon potansiyeline sahip arkeolojik sitlerin modern çevreye entegrasyonu amaçlayan tasarım yaklaşımları geliştirilmektedir. Bu kapsamda bu çalışmada; bugün bu sorunlarla karşı karşıya kalan arkeolojik sit alanlarının mevcut mekânsal dokusunun korunması, yeniden işlevlendirilerek modern çevreye entegre edilmesini ve kent için alternatif alanlara dönüştürülmesini temel alan yapısal ögeler, Türkiye’deki ve Dünya’daki örnekleri üzerinden incelenmiş ve örnek çalışmalardan elde edilen veriler değerlendirilerek öneriler geliştirilmiştir. | en_US |
dc.description.abstract | Archaeological landscapes that reflect the social, economic and cultural features of periods of the old civilizations since the beginning of humanity that survived until today are the sources of information about past. Archaeological landscapes are not just areas that carry information about the past, they also have ecological and visual characteristics of today’s world. These values lead to a more rapid change in the archaeological sites compared to the speed of change of the other urban spaces. The examination of the archaeological sites of Turkey reveal that majority of the current sites have turned into areas isolated from urban spaces that are only visited by tourists during certain times of the year. Another observation is that the archaeological sites which are jammed into the urban spaces and under the threat of construction are turning into unqualified urban spaces that are away of urban services where physical wear takes places within time. Disfunctioning process takes the forms of inappropriate use of archaeological heritage sites and forsaken places that are exposed to vandalism. In that sense, archaeological assets are influenced negatively by the physical, functional, economic and social structure of the city due to inappropriate functional use, and users; also are far from the civilized living standards and healthy environments which result in a loss of visual legibility and attraction. There is a need for design approaches that aim to integrate the archaeological sites into the modern environment which have the potential for alternative green areas and recreation potential, apart from being a cultural memory site. This study investigates with the structural elements that are necessary for protecting the current spatial texture of the archaeological areas which are confronted with these problems, and refunctioning of these sites for the integration of the modern environment as well as turning them into alternative recreation sites for the city. Examples from Turkey and abroad are examined, clues gathered from the exemplary activities are assessed and suggestions are proposed. | en_US |
dc.identifier.citation | Tuna, A. (2016). Arkeolojik peyzajların sunumunda kullanılan yapısal unsurların irdelenmesi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi. Cilt:6, Sayı:13, 131-146 ss. | en_US |
dc.identifier.endpage | 146 | en_US |
dc.identifier.issue | 13 | en_US |
dc.identifier.startpage | 131 | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11616/4985 | |
dc.identifier.volume | 6 | en_US |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | İnönü Üniversitesi | en_US |
dc.relation.ispartof | İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | Arkeolojik sit | en_US |
dc.subject | Peyzaj tasarımı | en_US |
dc.subject | Yapısal öge | en_US |
dc.subject | Archaeological site | en_US |
dc.subject | Landscape design | en_US |
dc.subject | Structural compenent | en_US |
dc.title | Arkeolojik peyzajların sunumunda kullanılan yapısal unsurların irdelenmesi | en_US |
dc.title.alternative | The examınatıon of structural elements used for presentatıon of archaeologıcal landscape | en_US |
dc.type | Article | en_US |