Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardili hastaların klinik ve ekokardiyografik özelliklerinin değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2010
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
MN Kardiyoloji
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Öz: Amaç: Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardi (AVNRT) klinikte en sık görülen düzenli ritim bozukluğudur. Bu çalışmada AVNRT’li hastaların klinik ve ekokardiyografik yönden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya elektrofizyolojik çalışması (EFÇ) yapılan ve AVNRT tanısı konulan 30 hasta ile EFÇ’si yapılan ve normal saptanan 30 kontrol birey alındı. Çalışmaya tüm katılanların klinik ve ekokardiyografik değerlendirilmesi yapıldı. Bulgular: Her iki grup arasında yaş, cinsiyet ve diğer demografik özellikler açısından fark saptanmadı (p>0.05). Ancak vücut kitle indeksi (VKİ) AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (28,7 ± 2,7’e karşın 24,6 ± 3,5 kg/m2; p<0,0001). Ekokardiyografik olarak değerlendirilen sol ventrikül duvar kalınlıkları, sol atriyum çapı, sol ventrikül çapları ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu her iki grupta benzerdi (p>0,05). Ancak Doppler mitral akım parametrelerinden geç diyastolik akım velositesi (A) (p=0,012), deselerasyon zamanı (p=0,002) ve izovolümetrik gevşeme (p=0,001) zamanı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Ayrıca E/A oranı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0,0001). Sonuç: AVNRT’li hastalarda diyastolik fonksiyonlar kontrol grubuna göre bozulmuştur. Artmış VKİ AVNRT gelişiminde önemli bir faktör olabilir.
Açıklama
Öz:Amaç: Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardi (AVNRT) klinikte en sık görülen düzenli ritim bozukluğudur. Bu çalışmada AVNRT’li hastaların klinik ve ekokardiyografik yönden değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya elektrofizyolojik çalışması (EFÇ) yapılan ve AVNRT tanısı konulan 30 hasta ile EFÇ’si yapılan ve normal saptanan 30 kontrol birey alındı. Çalışmaya tüm katılanların klinik ve ekokardiyografik değerlendirilmesi yapıldı. Bulgular: Her iki grup arasında yaş, cinsiyet ve diğer demografik özellikler açısından fark saptanmadı (p>0.05). Ancak vücut kitle indeksi (VKİ) AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (28,7 ± 2,7’e karşın 24,6 ± 3,5 kg/m2; p<0,0001). Ekokardiyografik olarak değerlendirilen sol ventrikül duvar kalınlıkları, sol atriyum çapı, sol ventrikül çapları ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu her iki grupta benzerdi (p>0,05). Ancak Doppler mitral akım parametrelerinden geç diyastolik akım velositesi (A) (p=0,012), deselerasyon zamanı (p=0,002) ve izovolümetrik gevşeme (p=0,001) zamanı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Ayrıca E/A oranı AVNRT’li hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (p<0,0001). Sonuç: AVNRT’li hastalarda diyastolik fonksiyonlar kontrol grubuna göre bozulmuştur. Artmış VKİ AVNRT gelişiminde önemli bir faktör olabilir.
Anahtar Kelimeler
Kalp ve Kalp Damar Sistemi
Kaynak
MN Kardiyoloji
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
6
Künye
Nusret A., Necip E., Julide Y., Yasin K., Kübra M., Mehmet C., Hasan P., Ramazan Ö. (2010). Atriyoventriküler nodal reentrant taşikardili hastaların klinik ve ekokardiyografik özelliklerinin değerlendirilmesi, MN Kardiyoloji, İnönü Üniversitesi, Malatya.
