Parsiyel gömülü mandibular ikinci molar dişin farklı yöntemlerle dikleştirilmesinin sonlu elemanlar analizi ile incelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorÖzden,? Samet
dc.contributor.authorOğuz, Handan Göze
dc.date.accessioned2025-01-18T18:54:55Z
dc.date.available2025-01-18T18:54:55Z
dc.date.issued2024
dc.departmentEnstitüler, Diş Hekimliği Fakültesi, Ortodonti Ana Bilim Dalı
dc.descriptionDiş Hekimliği Fakültesi, Ortodonti Ana Bilim Dalı
dc.description.abstractAmaç: Bu çalışmanın amacı, mezioangüler pozisyonda parsiyel gömülü mandibular ikinci molar dişlerin dikleştirilmesinde kullanılan iskeletsel ankrajlı dört farklı tedavi yönteminin sonuçlarını sonlu elemanlar analizi ile değerlendirmektir. Bu bağlamda dişte, kemikte, periodontal ligamentte ve vidalarda oluşan stresler ve dişte farklı yönlerde meydana gelen yer değiştirmeler incelenecektir. Materyal ve Metot: Mandibular kompleks, mandibular dişler, periodontal ligament, alveoler proçes ve uygulanması planlanan mekanikler modellenip sonlu elemanlar analizine hazırlanmıştır. Dört farklı iskeletsel ankrajlı dikleştirme mekaniği (Open coil, Niemkemper, Kantilever, Ramus vidası) ile üç farklı gömülülük derecesinde (45°, 60°, 75°) toplamda on iki farklı senaryo oluşturulmuştur. Analiz sonucunda dişte, kemikte, periodontal ligamentte ve vidalarda oluşan stresler ve dişte üç farklı eksende (x,y,z) meydana gelen yer değiştirmeler incelenmiştir. Bulgular: Transversal yönde (x ekseni) en fazla yer değiştirme ramus vidasının uygulandığı dördüncü grupta, sagittal yönde (y ekseni) en fazla yer değiştirme Nienkemper yönteminin uygulandığı ikinci grupta, vertikal yönde (z ekseni) en fazla yer değiştirme ise ramus vidasının uygulandığı dördüncü grupta meydana gelmiştir. Sonuç: Kök rezorbs/yonu açısından en r/skl/ /k/ yöntem/n ramus v/dası ve kant/lever spr/ng grupları olduğu tesp/t ed/lm/şt/r. Dikleşme ile birlikte distalizasyon hareketi de istenilen vakalarda Nienkemper yönteminin; distalizasyon istenilmeyen vakalarda ise kantilever spring yönteminin tercih edilmesi avantaj sağlayacaktır. Vertikal kontrolü en iyi mekanik olan Niemkemper yönteminin, özellikle dişlerde ekstrüzyon istenilmeyen vertikal büyüme paternine sahip hastaların tedavisinde fayda sağlayacağı düşünülmüştür. Ş/ddetl/ gömülülük vakalarında (75°), tedav/n/n /lk aşamalarında ramus v/dası /le d/şe koronal yönde hareket ver/p görünür hale get/rd/kten sonra, kökte mez/al hareket/n en çok görüldüğü kant/lever spr/ng yöntem/ /le tedav/ye devam ed/lmes/ öner/lmekted/r. Anahtar Kelimeler: İskeletsel ankraj, Mandibular Molar Diş Dikleştirme, Mini Vida, Sonlu Elemanlar Analizi
dc.description.abstractAim: This study aims to evaluate the results of four different skeletal anchorage treatment methods for uprighting partially impacted mandibular second molars in a mesioangular position using finite element analysis. It will analyze stresses in the tooth, bone, periodontal ligament, and screws, as well as tooth displacements in various directions. Material and Method: The mandibular complex, including mandibular teeth, periodontal ligament, alveolar process, and planned mechanics, was modeled for finite element analysis. Twelve scenarios were created using four skeletal anchorage methods (Open Coil, Niemkemper, Cantilever, Ramus Screw) and three degrees of embedment (45°, 60°, 75°). The analysis focused on stresses in the tooth, bone, periodontal ligament, and screws, along with displacements in the x, y, and z axes. Results: The highest displacement in the transversal direction (x) occurred in the fourth group in which the ramus screw was applied, the highest displacement in the sagittal direction (y) occurred in the second group in which the Nienkemper method was applied, and the highest displacement in the vertical direction (z) occurred in the fourth group in which the ramus screw was applied. Conclusion: The ramus screw and cantilever methods were the riskiest for root resorption. The Niemkemper method is recommended for cases requiring distalization with uprighting, while the cantilever method is better when distalization is not needed. For severely impacted teeth (75°), it's advised to first move the tooth coronally with a ramus screw to make it visible, then continue with the cantilever method for effective mesial root movement. Key Words: Finite Element Analysis, Mandibular Molar Uprighting, Mini Screw, Skeletal Anchorage
dc.identifier.endpage217
dc.identifier.startpage1
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=E_eEUHQic_C-LvhxNQn1WyJDaLSY1BwpjYL6ukbo__Vft0wl9FKXTGZ-Rkcvi677
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11616/105956
dc.identifier.yoktezid910646
dc.language.isotr
dc.publisherİnönü Üniversitesi
dc.relation.publicationcategoryTez
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20250118
dc.subjectDiş Hekimliği
dc.subjectDentistry
dc.titleParsiyel gömülü mandibular ikinci molar dişin farklı yöntemlerle dikleştirilmesinin sonlu elemanlar analizi ile incelenmesi
dc.title.alternativeInvestigation of uprighting partially impacted mandibular second molar tooth with different methods by finite element analysis
dc.typeSpecialist Thesis

Dosyalar

Koleksiyon

Diş Hekimliği Fakültesi Tez Koleksiyonu