İstanbul Apostolik Ermeni Cemaati'nin dinsel müzik uygulamaları'nın kültürel analizi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2015
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Özet
Bu çalışmada, İstanbul'da yaşayan Ermeni Apostolik Kilisesi Cemaati içerisindeki müzik ve ritüel performansları ve bu performansların kültürel boyutu arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Öncelikle Ermenilerin tarihsel arka planları ve kültürlerine değinildikten sonra, Ermeni kilise müziği üzerinde durulmuştur. İnanç ritüelinin işitsel bir boyutu olan müzik uygulamaları ele alınarak, inanç esasları, ayinsel müzik çalışmalarının anlamı ve işlevleri ortaya konulmuştur. Ermeni Apostolik Kilisesi'nde uygulanan ritüeller ve müzik, etnomüzikolojik çerçevede, felsefe, teoloji ve tarih çalışmalarından faydalanılarak, alan çalışmaları ve kuramsal metodoloji çerçevesinde yorumlanmıştır. Kadim Ermeni tek sesli müziğini icra açısından 'reçitatif' ve 'modal' olarak ikiye ayırmak mümkündür. Reçitatif okuma, kutsal metinlerin melodik olmayan, konuşma ya da şiir okumaya benzer bir tonlamayla okunması geleneğidir. Mezmurlar, ilahiler (Şaragan) ve spiritüel şarkılar ise makamsal ve melodik bir şekilde seslendirilmektedir. Bu iki yapı, kutsal metinlerin Rahip tarafından okunması ve mugannilerin melodik bir şekilde karşılık vermesi şeklinde iç içe geçmiştir. Buna ek olarak 19. yy'da tüm dünyayı etkisi altına alan ulusalcılık akımı ve modernleşme hareketlerinin, Apostolik Ermeni Dinsel müziğini de etkilemiş olduğu görülmektedir. Kadim Ermeni Kilise Müziği, muganni grubu (tbrats tas) tarafından, tek sesli ve modal bir şekilde icra edilmekteyken, daha sonra Ermeni kimliğini ve müziğini ön plana çıkaran, erkek ve kadınlardan oluşan ve zaman zaman org eşliğinde icra edilen çoksesli bir yapının inşa edildiği görülmektedir. Bu yapının en önemli kurucuları, Ermeni besteci ve müzikologlar Gomidas ve Yegmalyan'dır. Bu yeni kilise müziği uygulaması kadim müzik geleneği üzerine oturtulurken, Ermeni Cemaati içerisindeki gelenekçiler ve yenilikçiler arasında Ermeni Dinsel Müziğinin nasıl icra edilmesi gerektiği ile ilgili tartışmalar sürmektedir.
This study evaluates the relationship between the music and ritual performances of the Armenian Apostolic Church in Istanbul and the cultural dimension of these performances. At the outset, the study provides a survey of the Armenian history and culture and, then, focuses on the Armenian church music. Evaluating the musical practices as an audial component of rituals, I first present the religious principles as well as the meaning and function of musical performances of the liturgy. The rituals and musical practices of the Armenian Apostolic Church are reviewed in the light of ethnomusicological framework based on philosophical, theological, and historical grounds through field work and theoretical methodology. The ancient Armenian monophonic performance can be divided into two as "recitative" and "modal." The recitative tradition requires reciting of the scriptures in a non-melodic tone similar to that of poetry reading. However, psalms, hymns (sharagan), and spiritual songs are sung in modal and melodic patterns. These two structures have mingled with priests reciting from sacred texts while singers respond in a melodic way. In addition, it is clear that nationalism, which was influential all over the world in the 19th century, along with modernisation have also affected Apostolic Armenian religious music in different ways. While the ancient Armenian Church music was monophonically performed by singers (tbrats tas) at the beginning, it has employed a polyphonic structure in time by giving emphasis on the Armenian identity and music, including men and women alike in the performances, and occasionally accompanying the organ. The most notable founders of this structure are the Armenian composers and musicologists Komitas and Yegmalyan. Built on the ancient music tradition, this new application of church music has led to ongoing debates between the traditionalists and modernists in the Armenian community concerning how the Armenian religious music should be practiced.
This study evaluates the relationship between the music and ritual performances of the Armenian Apostolic Church in Istanbul and the cultural dimension of these performances. At the outset, the study provides a survey of the Armenian history and culture and, then, focuses on the Armenian church music. Evaluating the musical practices as an audial component of rituals, I first present the religious principles as well as the meaning and function of musical performances of the liturgy. The rituals and musical practices of the Armenian Apostolic Church are reviewed in the light of ethnomusicological framework based on philosophical, theological, and historical grounds through field work and theoretical methodology. The ancient Armenian monophonic performance can be divided into two as "recitative" and "modal." The recitative tradition requires reciting of the scriptures in a non-melodic tone similar to that of poetry reading. However, psalms, hymns (sharagan), and spiritual songs are sung in modal and melodic patterns. These two structures have mingled with priests reciting from sacred texts while singers respond in a melodic way. In addition, it is clear that nationalism, which was influential all over the world in the 19th century, along with modernisation have also affected Apostolic Armenian religious music in different ways. While the ancient Armenian Church music was monophonically performed by singers (tbrats tas) at the beginning, it has employed a polyphonic structure in time by giving emphasis on the Armenian identity and music, including men and women alike in the performances, and occasionally accompanying the organ. The most notable founders of this structure are the Armenian composers and musicologists Komitas and Yegmalyan. Built on the ancient music tradition, this new application of church music has led to ongoing debates between the traditionalists and modernists in the Armenian community concerning how the Armenian religious music should be practiced.
Açıklama
22.12.2018 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Yarar, B. (2015). İstanbul Apostolik Ermeni Cemaati'nin dinsel müzik uygulamaları'nın kültürel analizi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. 1-208 ss.
