Obezitenin Kontrolünde İrisin Yeni Bir Aktör Olabilir mi?

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorÇiğremiş, Yılmaz
dc.contributor.authorSandal, Süleyman
dc.contributor.authorÇolak, Cemil
dc.contributor.authorTekedereli, İbrahim
dc.contributor.authorÖzyalın, Fatma
dc.date.accessioned2024-08-04T19:54:52Z
dc.date.available2024-08-04T19:54:52Z
dc.date.issued2017
dc.departmentİnönü Üniversitesien_US
dc.description01.11.2017 00:00en_US
dc.description.abstractİrisin 2012 yılında peptid yapılı bir hormon olarak tanımlanmıştır. İrisinin bilinen en önemli fizyolojik etkisi, uncoupling protein (UCP)-1'i aktive ederek beyaz yağ dokuyu kahverengi yağ dokuya dönüştürmesidir. Bu çalışmada, irisinin obezite üzerine muhtemel etkilerinin, beslenme davranışında rol alan leptin, ghrelin, NPY, AGRP, POMC, CART hormonları ve enerji metabolizmasında görevli UCP1, 2 ve 3 genleri ile ilişkilendirilerek açıklanması amaçlandı. Bu çalışmada, 150.25±1.9 gr ağırlığında 126 adet erkek Wistar-albino sıçan kullanıldı. Sıçanlar önce iki ana gruba ayrılıp 12 hafta süreyle gruplardan biri standart sıçan yemi (SSY) ile diğeri ise yüksek yağlı diyet yemi (YYDY) ile beslendi. Hayvanlara ozmotik mini pompalar yardımıyla 14 gün süreyle irisinin fizyolojik (10nM) ve farmakolojik (100nM) dozları intraserebroventriküler ve intraperitoneal (120?l/gün) olarak infüze edildi. On dördüncü günün sonunda toplanan kan örneklerinden serum ghrelin, leptin, glikoz seviyeleri ve lipit profilleri belirlendi. Beyaz (BYD) ve kahverengi yağ dokularından (KYD) UCP1, hipotalamustan UCP2, NPY, POMC, AGRP ve CART, kas dokularından ise UCP3 mRNA seviyeleri ve protein miktarları belirlendi. YYDY ile beslenen hayvanlarda hem hipotalamik nöropeptitler ve UCP2 gen ifadesi/protein seviyeleri hem de BYD ve KYD UCP1 protein seviyeleri anlamlı olarak azalırken, kas doku UCP3 seviyelerinde artış gözlendi. SSY ile beslenen gruplarda ise sadece intraserebroventriküler uygulama sonrası CART ve UCP2 mRNA seviyelerinde azalmalar gözlenirken, NPY mRNA seviyelerinin arttığı belirlendi. Hayvanların KYD UCP1 ve kas doku UCP3 mRNA ifadeleri azalırken, BYD UCP1 mRNA ifadesinde bir farklılık belirlenmedi. Sonuçlarımız, irisinin özellikle YYDY ile beslenen hayvanlarda hem oreksijenik (POMC/CART) hem de anoreksijenik (AgRP/NPY) nöropeptitleri salgılayan nöron gruplarını baskılayarak, iştah üzerinde düzenleyici bir rol oynadığını göstermektedir.en_US
dc.identifier.endpage188en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.trdizinid619340en_US
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/619340
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11616/90256
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.publicationcategoryProje - Ulusalen_US
dc.relation.tubitakinfo:eu-repo/grantAgreement/TUBITAK/SBAG /214S205en_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleObezitenin Kontrolünde İrisin Yeni Bir Aktör Olabilir mi?en_US
dc.typeProjeen_US

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu