Laboratuvar Kaynaklı Bruselloz: Bir Olgu Sunumu

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2014

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi

Erişim Hakkı

Attribution 3.0 United States

Özet

Dünyada yaygın olarak görülen zoonozlardan biri olan bruselloz ülkemizde halen endemiktir. En sık geçiş enfekte süt ve süt ürünlerinin tüketilmesi ile olmaktadır. Farklı olarak laboratuvar çalışanlarında hem direk inhalasyon hemde hasarlı derinin enfekte materyallere teması sonucu bulaş olabilmektedir. Mikrobiyoloji teknisyeni olan 42 yaşındaki erkek olgumuzda, yaklaşık 10 gündür başlayan, özellikle diz ve kalça ekleminde belirgin eklem ağrısı, halsizlik ve gece terlemesi mevcuttu. Pastörize edilmemiş süt ve süt ürünü tüketim öyküsü bulunmayan hastanın sonrasında Brucella spp. üremesi saptanmış bir kültür plağına dokunma ve koklama öyküsü mevcuttu. Hastanın alınan kan kültüründe de Brucella melitensis üremesi saptandı. Brusellozda yüksek laboratuvar geçiş riskini hatırlatmak amacı ile bu olguyu sunmaktayız.
Brucellosis, a common zoonotic disease, is still endemic in Turkey. The most common transmission is through consumption of milk and dairy products. Distinctively, in laboratory workers, both direct inhalation and contact with contaminated laboratory material may cause infections. In this case report, a 42 years male laboratory staff who had fatigue, night sweats, and arthralgia especially at knees and hip joints for 10 days, was evaluated. He did not have any history of dairy product consumption. But we learnt that he had sniffed a culture plaque with Brucella spp while working on the sample. We detected Brucella melitensis in his blood culture. We present this case to remind readers of the high transmission risk of brucellosis.

Açıklama

İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2014.

Anahtar Kelimeler

Bruselloz, Laboratuvar geçişi, Koklama

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Toplu, Sibel Altunışık ; Yıldız, Fatime; (2014). Açık Dergisi Sistemleri (ADS) İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 2014;21(3):235-6