Sirozlu hastalarda spontan bakteriyal peritonit ile NOD2 gen mutasyonu ve bakteriyal translokasyon arasındaki ilişki
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bakteriyel translokasyon (BT) spontan bakteriyal peritonitin (SBP) gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda karaciğer sirozunda SBP?nin nucleotide-binding oligomerization domain containing 2 (NOD2) gen aleli ve BT sıklığıyla ilişkili olduğu bildirilmiştir. Biz bu çalışmada asitli sirotik hastalarda spontan bakteriyal peritonit ile BT ve NOD2 varyantı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Çalışmamıza etyoloji ayırt etmeksizin sirotik asit gelişmiş SBP?si olan 82 hasta ve SBP?si olmayan 89 hasta dahil edildi. Çalışmamızda BT ilişkili olduğu düşünülen 3 NOD2 gen aleli (p.R702W, p.G908R, c.3020insC) çalışıldı. BT varlığını saptamak için tüm hastalarda asit sıvısında bakteriyal DNA ve serumda İnterlökin-6(IL-6), tümör nekrosis faktör reseptörü(TNF-R) ve lipoprotein binding protein (LPB) bakıldı. SBP olan hastalarda asit sıvısında bakteriyal DNA varlığı SBP olmayan hastalardan anlamlı şekilde farklıydı. SBP ve SBP olmayan hastalar arasında NOD2 gen varyant sıklığı açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Kültür pozitif SBP?li hastalarda NOD2 gen varyant sıklığı kültür negatif hastalardan anlamlı şekilde farklıydı. NOD2 gen varyantı olan hastalarda asit sıvısında bakteriyel DNA sıklığı, NOD2 gen varyantı olmayan hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde farklı saptandı. Bu çalışmada bulgularımız asit kültürü ve bakterial DNA pozitifliği ile NOD2 gen mutasyonu arasında anlamlı bir ilişki bulunduğunu düşündürmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
NOD2, bakteriyel translokasyon, spontan bakteriyal peritonit
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Dertli, R. (2013). Sirozlu hastalarda spontan bakteriyal peritonit ile NOD2 gen mutasyonu ve bakteriyal translokasyon arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi. 1-58 ss.
