Ebû Hayyân’nın el-Bahru’l-Muhit’inde Nahivle İlgili Şiirsel Deliller (Taha Suresi Örneği)
Küçük Resim Yok
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Şiir, İslamiyet’in hem öncesinde hem de sonrasında Arap edebiyatında önemli bir yere sahip olmuştur. Kur’an-ı Kerim’in tefsiriyle ilgilenen herkes, ayetlerin anlaşılması noktasında hala şiire büyük bir önem atfetmekte ve onu temel kaynak olarak görmektedirler. Şiire verilen bu önem belli dönemlerle sınırlı olmayıp Sahabe, Tabiin ve Tebe-i Tabiîn dönemlerinden bugüne canlılığını korumuştur. Nitekim günümüzde, Kur’an ayetinin anlamı ve tefsiri hakkında sahip olunan herhangi bir görüş ya da düşüncenin desteklenmesi için şiirden nakiller yapılabilmektedir. Bu çalışma, Ebû Hayyân el-Endelüsî’nin (ö. 745/1344) hem dilbilim hem de kıraat ilmi için referans olarak kabul edilen el-Bahru’l Muhît isimli eserinde Arap şiirinin, Kur’an-ı Kerim tefsirine katkılarını ortaya koymak üzere kaleme alınmıştır. Çalışmada öncelikle Ebû Hayyân’ın hayatı üzerinde durulmuş, sonrasında izlenecek yöntem hakkında bilgi verilmiş daha sonra da şiirin, tefsirde “şahid” olarak kullanılması konusu ele alınmıştır. Önceki alimlerin bu konu hakkındaki görüşlerine de yer verilmiştir. Yine bu çalışma “şevahidin” ilk olarak nahiv açısından ele alınmıştır. Çalışmanın ilerleyen safhalarında “Taha Sûresi” özelinde Ebû Hayyân’ın tefsirinde “şahit” olarak yer alan şiirler, bahsedilen esas üzere incelenmiştir. Kur’an’daki ayetlerin i‘râb ya da tefsiri yapılırken nasıl çözümlendiği ve açıklandığı ortaya konularak nihayetinde çalışma, sonuç ve önerilerle sonlandırılmıştır .
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Umde dini tetkikler dergisi (Online)
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
5
Sayı
2
