Cenâb-ı Allâh, ilk insan Hz. Âdem'i yeryüzüne indirdiğinde, kendi emir ve yasaklarını ilk peygamber olarak yine Hz. Âdem'e iletmiştir. Dolayısıyla Allâh-u Teâlâ, akıl ve irade ile donatarak yarattığı insanı başlangıçtan beri başıboş bırakmamıştır. Yaratılışının gayesini bilsin diye insanlara elçiler göndermiştir. İçinde yaşadığı evrenin bir yaratıcısı olduğuna ve dünya hayatından sonra bir hayat olduğuna inanan her bireyin en önemli hedefi, bu yaratılışın gayesini bilmek ve sonraki hayatta daha iyi bir yaşama sahip olmak olması kaçınılmazdır. Bu hedefi gerçekleştirmenin başlangıcı ve anahtarı Yüce Yaratıcıyı doğru şekilde tanımaktır ki buna "Tevhîd" inancı denilmektedir. Kur'ân-ı Kerîm'in bütünlüğü içerisinde incelendiğinde görülecektir ki ilâhî kurallar bütünüyle gerçekleştirilmek istenen nihâ-i hedef, "tevhîd" inancını kökleştirmek ve bu inanca göre insan hayatını şekillendirmenin ifadesi olan kemâl derecesine (insân-ı kâmil'e) insanı ulaştırmaktır. Allâh'ın kendisini tanıttığı şeklin dışındaki bir ilâh inancıyla bu hedefin gerçekleşmesi mümkün değildir. Bu nedenle Allâh, insanlık tarihi boyunca insanların tevhîd inancından sapması sonucu ilâh olarak edindikleri objeleri ve insanlık tarihi boyunca insan topluluklarının bâtıl tanrı anlayışlarını ilâhî mesajına almıştır ki, bundan sonra insanlar aynı hatalara düşmesinler. Bu araştırmada, ilk topluluklardan İslâm'ın gönderildiği dönemdeki müşrik Arap topluluklarına kadar, Kur'ân'da adı geçen "insanların ilâh olarak edindikleri objeler" İslâm'ın Tevhîd inancına göre değerlendirilerek bir arada incelenmiştir. Toplumların Allâh inancından sapma şekilleri sebepleriyle araştırmaya konu edilmiştir. Günümüz modern toplumunda şekil değiştirerek bu tür inançların yeniden neşv-ü nema bulmaması için, geçmiş topluluklarda çoğu zaman tevhîd inancından evrilerek oluşan bâtıl tanrı anlayışlarının bilinmesi lüzumu açıktır. Bu sebeple Kur'ân-ı Kerîm'de yer alan bu hususların bir çalışma ile bir arada verilmesi faydalı olacaktır. Bu araştırma bunu gerçekleştirme amacını taşımaktadır. Anahtar Kelimeler: Kur'ân, Tevhîd, Müşrik, Put
Allâh (God) conveyed his command and prohibitions to the prophet Âdem (Adam) when he sent the first human Âdem to the Earth. Thus, from the very beginning Allâh didn't give free rein to the humans who have reason and will. Allâh sent prophets to the humans to know their temperament. The most important goal of every individual who believes afterlife and a creator is to know their temperament and has a better life in the afterlife. The key to reach that goal is to know the Almighty Allâh correctly and it is called the "oneness of Allâh (God)". This belief is known as "Tawhid". When the Quran is examined, it is seen that end goal which is desired is to enroot the oneness of Allâh according eternal verities. According to this belief people should reach the idea of perfect human being. It's not possible to reach that goal with the belief of false Gods. Therefore Allâh mentioned the belief of false Gods and the objects that people regard as a God because they deviated from the belief in the oneness of Allâh throughout the human history. In this way, people don't make some mistakes. In this study the "false Gods" that is mentioned in the Quran, from first societies to polytheist Arabian societies, were evaluated and examined according to oneness of Allâh in Islam. It is examined the reasons for societies' deviations from belief in Allâh. It's necessary to know concept of false Gods that was evolved from oneness of Allâh in old societies to prevent the development of that kind of beliefs in today's modern society again. Therefore it will be useful to include these topics which are mentioned in the Quran. The aim of this study is to carry out that mission. Key Words: Qur'an, Tawhid, Mushrik, Idol.
