Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye'de turizm politikası oluşturulması sürecinde yönetişimin uygulanıp uygulanmadığını araştırmaktır. Çalışmada kamu politikasının farklı tanımları, kamu politikası oluşturma süreci ve bu süreçte yer alan resmi ve gayri resmi aktörler anlatılmıştır. Bir kamu politikası örneği olarak turizm politikası ve devletlerin neden turizm ile ilgili bir politika yapması gerektiği tartışılmıştır. Bununla birlikte yönetişim yaklaşımları, turizm politikası ve yönetişim ve alan araştırması için gerekli kuramsal yapı açıklanmıştır. Araştırma sorusuna cevap verebilmek için bir nitel yaklaşım olan fenomenolojik (olgu bilim) araştırma deseni ve amaçlı örneklem kapsamında ölçüt örneklem kullanılmıştır. Bu bağlamda, araştırmaya turizm politikası oluşturma sürecinde rol oynayabilecek turizm paydaşları dâhil edilmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak yedi ayrı paydaş temsilcisi ile yüz yüze görüşme gerçekleştirilmiş ve toplanan veriler betimsel analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırma verileri çalışmada açıklanan literatüre uyumlu olacak şekilde kodlanmış ve nitel veri analizi programı yardımı ile temalara ilişkin kod haritaları oluşturulmuştur. Çalışmanın sonucunda, Türkiye'de turizm politikası oluşturma sürecinde; paydaşlara göre farklı düzeylerde katılımcılığın sağlandığı, koordinasyon ve işbirliği eksikliğinin olduğu, turizm politikası ve Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın aktörlerin talep ve ihtiyaçlarına yeteri kadar cevap vermediği, paydaşlar arasında yeterli şeffaflığın sağlanmadığı ve dolayısıyla bu süreçte etkin bir yönetişimin uygulanmadığı ortaya çıkmıştır.
Main purpose of this study is to investigate whether governance is implemented in tourism policymaking process in Turkey. Alternative definitions of public policy, public policy making and both government and non-government actors were explained in the study. As a public policy sample tourism policy and why states have to make a policy in regard to policy has been discussed. In addition, governance approaches, governance and tourism policy, and theoretical framework was explained that is a necessity for the field research. Phenomenological research design, one of the qualitative approaches, and criterion sampling in the scope of purposeful sampling was used to answer the research question. In this context, tourism stakeholders might play role in tourism policy making process have been included in the study. By using semi-structured interview technique, face to face meeting had been conducted with seven different shareholder agents and gathered datas have been analyzed through descriptive analysis method. Research data have been coded in accordance with the literature explained in the study and code maps related to themes have been created by utilizing qualitative data software. Major conclusions derived from the research are that in tourism policy making process in Turkey, different level of participation by stakeholders is achieved, coordination and collaboration is deficient, tourism policy and Ministry of Culture and Tourism does not adequately respond to the actors' demand and needs, transparency is not adequately provided among the stakeholders, and thereby there is not an efficient governance application on this process.
