Bu çalışmada Niyâzi-i Mısri'nin Divân-ı İlahiyat eserindeki isim hâl ekleri üzerinde durulmuştur. "Giriş" bölümünden sonra isim hâl eklerinin tanımı yapılmış, her ekin Eski Türkçe ve Eski Anadolu Türkçesindeki şekli, oluşumu, varsa ses değişiklikleri belirtilmiştir. Konuyla ilgili daha önce yazılan kitap ve makalelerden hâl (durum) ekleri ile ilgili farklı görüşlere yer verilmiştir. Değerlendirdiğimiz çalışmaların hepsinde araştırmacılar bu ekler için farklı terimler kullanmışlardır. Biz de çalışmamızda bilgileri değerlendirirken araştırmacıların kullanmış olduğu bu terimleri değiştirmedik. Ancak kendi değerlendirmemizde, Türkçede yaygın kullanılan sıralamayla isim hâl ekleri için; yalın, ilgi, belirtme, yönelme, bulunma, ayrılma, vasıta, eşitlik ve yön gösterme terimlerini kullandık. Ayrıca eklerin kurduğu yapılar ile işlevlerini, sayfa ve satır sayılarını vererek gösterdik. İsim hâl eklerini incelediğimiz bu çalışmamızın sonunda yararlandığımız kaynaklardan oluşan bir "Kaynakça" yer almaktadır.
In this study, affixes in Divan-ı İlahiyat by Niyazi-i Mısri were mentioned. After the introduction, affixes were defined, form,shape of every affix, phonetic changes if available, in Ancient Turkish and Ancient Anatolian Turkish were stated. Different opinions from books and articles about this subject were mentioned. In all the studies we examined the researchers used different terms for these affixes. While evaluating the information in our study, we didn't change the terms the researchers used. However, in our own evaluation , we used the terms according to their common usage such as; bare, direction, indication, presence, departure,interest, via, equivalence. We also indicated the forms functions of the affixes by giving the number of pages and lines. At the end of this study in which we examined the affixes there is a bibliography which we studied from.
