Flüt öğretiminde birlikte çalma öğrenme biçiminin öğrencilerin müzik performans kaygısı ve motivasyon düzeylerine etkilerinin tespit edilmesi amacı ile karma yöntemin temel alındığı bu araştırmada, açımlayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Araştırma, nicel boyut açısından tek gruplu öntest-sontest model; nitel boyut bakımından ise durum çalışması desenlerinin özelliklerini bir arada barındırmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı'nda 2014-2015 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde öğrenim gören 1. 2. ve 4. sınıf flüt öğrencileri (N=14) oluşturmaktadır. 10 haftalık deneysel işlem sürecinde öğrencilere, araştırmacı tarafından oluşturulan birlikte çalma öğrenme biçimine dayalı flüt öğretim programı uygulanmış; deneysel işlem sürecinde çalışılan eserler, her hafta farklı izleyici kitlelerinden oluşan ortamlarda süreç boyunca sergilenmiştir. Birlikte çalma öğrenme biçimine dayalı gerçekleştirilen flüt öğretiminin öncesinde, ortasında ve sonrasında öğrencilerin performans kaygısı ve motivasyon düzeylerini belirlemek amacıyla Müzik Performans Kaygısı Envanteri ve Bireysel Çalgı Dersi Güdülenme Ölçeği; araştırmanın nicel verilerinin elde edilmesi amacı ile kullanılmıştır. Çalışma grubunu oluşturan öğrenciler ile deneysel işlem sonrasında yapılan görüşmelerde ise yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak araştırmacı tarafından oluşturulan öğrenci görüşme formu, araştırmanın nitel verilerinin elde edilmesi amacıyla kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 17.0 ve Nvivo 7 paket programlarına işlenmiş ve analiz işlemleri bu programlar aracılığı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, normal dağılım göstermediğinden dolayı nicel verilerin analiz işlemlerinde parametrik olmayan istatistik tekniklerinden yararlanılmıştır. İlişkisel analizlerin yapılması amacıyla ilişkili ölçümler için kullanılan Wilcoxon "İşaretli Sıralar Testi" uygulanmış, etki büyüklükleri hesaplanmış (r); puanlarının çizgi dağılım grafikleri oluşturulmuş ve bu grafikler üzerinden de karşılaştırmalar yapılmıştır. Elde edilen nitel veriler ise içerik analizi tekniği ile analiz edilmiştir. Araştırmada, nicel verilerin analizi sonucunda, birlikte çalma öğrenme biçimine dayalı gerçekleştirilen flüt öğretimi ile öğrencilerin; müzik performans kaygısı ve bireysel çalgıları olan flüte yönelik motivasyon düzeylerinde yüksek düzeyde olumlu yönde anlamlı farklılık olduğu, müzik performans kaygılarının azaldığı, bireysel çalgılarına yönelik motivasyonlarının arttığı tespit edilmiştir. Nitel verilerin analizi sonucunda ise flüt öğretiminde birlikte çalma öğrenme biçiminin uygulandığı çalışma grubu öğrencilerinin; gerçekleştirilen öğretim sürecinde düzenlenen dinleti ve konser etkinliklerinde müzik performans kaygılarının azaldığı, özgüvenlerinin ve öz-yeterlik inançlarının arttığı, sosyal becerilerinin, çalgılarına ilişkin teknik ve müzikal becerilerinin geliştiği, izleyicilerin takdir ve beğenisini kazanma güdüsünün yanında izleyicilerden gelen olumlu geribildirimler ile motivasyonlarının arttığı, deneysel işlem sürecinde icra ettikleri eserlerin kendilerinde ilgi ve çalışma isteği uyandırdığı, öğretmenlerinin olumlu tutum ve davranışlarının motivasyonlarını arttırarak performans kaygılarını azalttığı yönünde olumlu görüş bildirdikleri belirlenmiştir.
In this study, which was based on mixed method research model, sequential explanatory design was used with the intention of exploring the effects of training based on "collective playing" on students' levels of performance anxiety and motivation. To this aim, it embodied pre-test, post-test single group and case study designs to obtain quantitative and qualitative data respectively. The study group consisted of 1st, 2nd and 4th year flute students (N=14) who were continuing their education during the spring term of 2014-2015 educational year at Inonu University, Faculty of Education, Department of Music Education. During the ten week experiment, students were subjected to a flute education programme based on "collective playing" and they presented the pieces they learned before different audiences. In obtaining the necessary qualitative data to detect the students' levels of performance anxiety and motivation "Inventory of musical performance anxiety" and a "motivation scale for instrument education" were used. To obtain the qualitative data, an interview form which was based on semi-structured interview technique was also applied. SPSS 17.0 and Nvivo software packs were used to analyze the data obtained. Due to lack of normal distribution, non-parametric analysis techniques were used. To perform the relational analysis, Wilcoxon "Signed Ranks Test" was applied, effect sizes were calculated, scatter diagrams of scores were generated and using them, comparisons were made. Qualitative data were analysed using content analysis technique. Results of the qualitative data analysis showed that, with flute education based on collective playing, there has been a highly positive and significant difference between students' levels of performance anxiety and motivation; in other words a significant decrease in their levels of anxiety and an increase in their levels of motivation was detected. For the participants who were trained by playing collectively, analysis of qualitative data showed that, their anxiety levels were decreased during stage performances and concerts and they started feeling more self-confident and self-efficient, their social, technical and musical skills were developed and lastly, with the positive feedback from the audience, their motivation and desire to receive appreciation and recognition also increased. Participants also claimed that, pieces they learned during the experimental period made them feel more interested in and passionate about practicing their instruments and their teachers' positive attitudes and behaviours made them feel far more motivated and far less anxious.
