Bu araştırmada ailede (çocukların ve ebeveynlerinin) akıllı telefon bağımlılık düzeyinin veli katılımı ve öğrenci başarısına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda, nicel ve nitel araştırma desenlerinin birlikte kullanıldığı yakınsayan paralel karma desen yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda durum çalışması, nicel boyutta ise betimsel ve ilişkisel tarama desenleri kullanılmıştır. Nitel boyutta amaçlı örnekleme yöntemlerinden olan maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemine göre 21 öğrenci, 21 veli ve 10 öğretmen araştırmada katılımcı olarak yer almıştır. Nicel boyutun evrenini ise Tunceli merkez ilçesinde bulunan 8 ilkokulun 1., 2., 3. ve 4. sınıflarında öğrenim görmekte olan 1468 öğrenci velisi oluşturmaktadır. Araştırmacının merkez ilçede bulunan tüm ilkokullara erişebilme imkânı bulunduğundan araştırmada örneklem almadan evrenin tamamına ulaşılma yoluna gidilmiştir. Araştırma verileri hem nitel hem de nicel veri toplama araçları/yöntemleri kullanılarak elde edilmiştir. Nitel verilerin elde edilmesi amacıyla; öğretmen, veli ve öğrenciler için yarı yapılandırılmış görüşme formları hazırlanmıştır. Nicel verilerin elde edilmesi amacıyla; ailede akıllı telefon bağımlılığının düzeyini belirlemek için "Ailede Akıllı Telefon Bağımlılık Ölçeği" geliştirilmiştir. Ayrıca velilerin eğitim sürecine katılımına dair veli görüşlerini belirlemek amacıyla Gürbüztürk ve Şad (2010a) tarafından geliştirilen "Veli Katılım Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmada yapılan görüşmeler sonrası elde edilen nitel verilere içerik analizi uygulanmıştır. Nicel verilerin analizinde ise hangi istatistiksel testlerin kullanılacağını belirlemek amacıyla verilerin normallik varsayımına uygunluğu hesaplanmış ve araştırma "Ailede Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği"nden elde edilen verilerin normal dağılıma uygun olduğu; "Veli Katılım Ölçeği"nden elde edilen verilen ise normal dağılıma uygun olmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle "Ailede Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği"nden elde edilen verilere parametrik istatistik yöntemleri uygulanırken, "Veli Katılım Ölçeği"nden elde edilen verilere ise non-parametrik istatistik yöntemler uygulanmıştır. Araştırmanın nitel ve nicel boyutlarından elde edilen bulgular doğrultusunda; ailelerin akıllı telefonu haberleşme/iletişim, sosyal ağlar ve eğlence (oyun) içeriklerine ulaşmak için günlük ortalama 4 saat 5 dakika kullandıkları ortaya çıkmıştır. Nicel boyuttan elde edilen verilerden hareketle; ailelerin (çocukların ve ebeveynlerinin) akıllı telefonlarını kontrolsüz ve aşırı bir şekilde kullanmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Öte yandan nitel boyutta yapılan görüşmelerde ise; katılımcı velilerin çoğunun ailede akıllı telefon kullanımının gereğinden fazla olduğunu, diğer velilerin ise çoğunluğunun ailede akıllı telefon kullanımının gerektiği kadar olduğu yönünde görüş bildirdikleri tespit edilmiştir. Nicel analizler sonucunda ailede akıllı telefon bağımlılık düzeyinin; velinin cinsiyeti, velinin yaşı, velinin eğitim düzeyi, çocuğun sınıf düzeyi, çocuğun yaşı, ailenin gelir düzeyi ve ailenin çocuk sayısı değişkenleri ile ilişkisinin olmadığı ancak çocuk cinsiyeti değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Ebeveynlerin veli katılım düzeylerinin ise "gönüllü aktif katılım" boyutu dışındaki tüm görevleri yüksek düzeyde yerine getirdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Okul içi ve okul dışı faaliyetlere ise nadiren gönüllü olarak aktif katıldıkları tespit edilmiştir. Ayrıca ebeveynlerin veli katılım düzeylerinin; velinin cinsiyeti, velinin yaşı, velinin eğitim düzeyi, çocuğun yaşı ve ailenin gelir düzeyi değişkeni açısından fark olduğu ortaya çıkmıştır. Ailede akıllı telefon bağımlılığı arttıkça velilerin çocuklarının eğitimine katılım düzeylerinin azaldığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra ebeveynlerin akıllı telefon bağımlılıklarının veli katılımlarına etkileri ise; vakit ayıramama/erteleme, rol model olma, çocuğun eğitimini destekleme, çocukla iletişimi engelleme ile çocuğun eğitimine yeterince zaman ayıramama olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin akıllı telefon bağımlılık durumlarının başarılarına etkisine ilişkin analizler sonucunda eğitsel içeriklerle ödev ve çalışmaları destekleme, ödev ve sorumluluklarda aksama, dikkat dağınıklığı/odaklanamama, olumsuz içeriklere maruz kalma ve asosyalleşme temalarına ulaşılmıştır.
This study aims to investigate the effect of the level of smartphone addiction in the family (children and their parents) on parental involvement and student success. The convergent parallel mixed design method was employed, which considers quantitative and qualitative research designs together. A case study was used in the qualitative dimension of the research, and a descriptive and relational screening design was used in the quantitative dimension. In the qualitative dimension of the study, twenty-one students, twenty-one parents and ten teachers were determined as the participants of the research by using the maximum diversity sampling method, which is one of the purposive sampling methods. The parents' of 1468 students in eight primary schools (1st, 2nd, 3rd, and 4th grades) located within Tunceli's central district comprise the quantitative dimension's universe. Since the researcher had access to all primary schools in the central area, the research covered the entire universe. In this study, both qualitative and quantitative collection tools were used in the data collection process. Semi-structured interview forms were developed for teachers, parents, and students to collect qualitative data. Two scales were employed to collect quantitative data, one of which was developed by the researcher. The researcher developed the "Smart Phone Addiction Scale in the Family" to measure the level of smartphone addiction in the family. Furthermore, the "Parental Involvement Scale" established by Gürbüztürk and Şad (2010a) was utilised to determine parents' opinions on their educational involvement. The qualitative data collected as a result of the interviews conducted in this research were subjected to content analysis. In the analysis of quantitative data, to determine which statistical tests will be used, the compliance of the data with the assumption of normality was calculated, and the data obtained from the "Smart Phone Addiction Scale in the Family" within this research were in accordance with the normal distribution. However, it was determined that the data obtained from the "Parental Involvement Scale" was not suitable for normal distribution. As a result, while parametric statistical methods were used to analyse data from the "Smart Phone Addiction Scale in the Family", non-parametric statistical methods were employed to examine data from the "Parental Involvement Scale". According to the findings from this research's qualitative and quantitative dimensions, families use their smartphones for communication, social media, and entertainment (game) content for an average of 4 hours and 5 minutes per day. Based on the quantitative data, it has been concluded that families (children and parents) do not engage in uncontrolled and excessive smartphone use. In the qualitative interviews, however, it was discovered that most of the parent participants stated that the use of smartphones in the family was excessive. In contrast, most of the student participants noted that the use of smartphones in the family was as necessary. At the same time, the level of smartphone addiction in the family; It was determined that there was no relationship between the gender of the parent, the age of the parent, the education level of the parent, the grade level of the child, the age of the child, the income level of the family and the number of children in the family, but there was a difference in terms of the child gender variable. Parents' parental involvement levels, on the other hand, were found to accomplish all duties at a high level, apart from the "voluntary active participation" dimension. It has been concluded that they rarely participate actively in in-school and out-of-school activities voluntarily. Furthermore, regarding the amount of parental participation, it was discovered that there is a variation in terms of the parent's gender, age, education level, child's age, and family income level. As the use of smartphones in the family increases, the level of parental involvement in their children's education decreases. Additionally, the impacts of parents' smartphone usage habits on parental involvement include the inability to spare time/postponement, being a role model, supporting the child's education, inhibiting communication with the child, and not being able to spare enough time for the child's education. Students' smartphone usage habits have the following effects on their success: supporting homework and studies with educational content, disrupting homework and responsibilities, distraction/inability to focus, exposure to negative content, and having an asocial personality.
