DSpace Arşivi :: by Yazar "Kuku, İrfan" değerine göre listeleniyor

Yazar "Kuku, İrfan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 20 / 45

Agresif seyreden double-hit lenfoma: bir olgu sunumu
(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2013) Kaya, Emin; Erkurt, Mehmet Ali; Berber, İlhami; Köroğlu, Mustafa; Kuku, İrfan
Double-Hit lenfoma acil tedavi edilmez ise aylar içinde ölümcül olabilen kötü seyirli B hücreli lenfomadır. Biz burada kötü seyirli giden fatal seyreden Double-Hit Lenfomalı erişkin bir olguyu sunduk. 18 yaşındaki erkek hasta Kulak Burun Boğaz polikliniğine çene altındaki şişlik nedeni ile başvurdu ve eksizyonel biopsi yapıldı. Hastanın biyopsisi CD20(+) Burkitt-like lenfoma olarak rapor edildi. Ann-Arbor evreleme sistemine göre evre IIIB kabul edilen hasta tedavi protokolündeki kemoterapotiklere ve yüksek doz kemoterapi eşliğinde otolog kemik iliği nakline cevap vermedi. Hastamız tanı konulmasından yaklaşık 12 ay sonra kaybedildi. Double-Hit lenfoma agresif gidişli olabilir ve fatal seyirli seyredebilir. Bu yüzden tanıdan sonra zaman kaybetmeden tedavi başlanmalıdır.
Allogeneic Hematopoietic Stem Cell Transplantation in Adult Patients with Thalassemia: A Single-Center Experience and Literature Review
(2023) Uysal, Ayşe; Erkurt, Mehmet Ali; Sarıcı, Ahmet; Kuku, İrfan; Biçim, Soykan; Hidayet, Emine; Kaya, Ahmet
Objective: Allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT) remains the only curative treatment modality in thalassemia. Its use has been limited by age, transplant-related mortality (TRM), graft rejection, and graft versus host disease (GvHD), especially in adult patients. We aimed to present our allo-HSCT experience in adult patients with thalassemia major. Material and Method: Patients’ demographic and clinical features, donor types, resource of stem cells, conditioning regimens, GvHD prophylaxis, time to neutrophil and platelet engraftments, acute and chronic GvHD, thalassemia -free survival (TFS) and overall survival were examined. Results: The study included six patients. The median age was 21.5 (20-26) years. The median ferritin levels were 1498.4 (347.4-6992.3) pg/ml. The matched sibling donor (MSD) was used in 4 patients while matched unrelated donor (MUD) was used in 2 patients. The median time to neutrophil and platelet engraftments were 17 (15-35) and 18 (15-40) days, respectively. Acute and chronic GvHD were detected in 2 and 1 patients, respectively. The TRM was detected in 2 patients (33.3%), due to infection and acute GVHD. At a median follow-up of 28 months after transplantation, 4 (66.6%) patients were alive and TFS was achieved in 2 (33.3%) patients. Graft failure was detected in 3 (50%) patients. Conclusion: Graft rejection, TRM and GvHD limited the use of allo-HSCT, especially in adult patients. These complications were reduced by re- duced-intensity conditioning regimens and allo-HSCT should be done primarily in patients under the age of 20 years and without organ damage due to iron overload.
Atypical presentation of herpes zoster infection following fludarabine treatment for chronic lymphocytic leukemia: a case report
(2011) Demircioğlu, Sinan; Aydoğdu, İsmet; Kaya, Emin; Kuku, İrfan
Abstract: Herpes zoster (zona), varisella zoster virüsünün neden olduğu akut veziküler erüpsiyon ile seyreden bir infeksiyondur. Dermatomal dağılımla sınırlı, tek taraflı ve ağrılı döküntülerle karakterizedir. 49 yaşında, Kafkasyalı, erkek hastada kronik lenfositik lösemi nedeni ile fludarabin tedavisi alırken karının sağ tarafında ağrılı veziküller oluştu. Nötropenik olan hastaya anamnez ve izik muayene ile zona tanısı kondu ve asiklovir tedavisi başlandı. Tedavinin 3. gününde hastanın yüz ve kafa derisi dahil tüm vücüdunda yaygın eritematöz veziküller gelişti. Tzanck testi ile varisella zoster olduğu gösterildi. Asiklovir tedavisine rağmen hastanın akciğerinde diffüz infiltrasyon izlendi, hipertermi ve dispne meydana geldi. Toraks tomoğrafisi pnömoni ile uyumlu idi. Hastanın hipertermisi teikoplanin, meronepem ve intravenöz immünglobuline cevap vermedi. Hasta öldü.
Cardiac autonomic control during platelet apheresis
(2022) Cakan, Pinar; Ozgul, Mustafa; Erkut, Mehmet Ali; Kaya, Emin; Yıldız, Sedat; Kuku, İrfan
Aim: The aim of the current study was to assess the effects of platelet apheresis (PA) on cardiac autonomic control by the means of short-term heart-rate variability (HRV) technique. Materials and Methods: A total of 100 platelet donors (age: 29.0±0.9 years, body mass index: 25.8±0.7) were evaluated for heart rate (HR), HRV and blood pressure through a full cycle of PA. HR and HRV were assessed by 5-min continuous electrocardiographic recordings at four occasions, i.e., 5 min before (-5 min), and at 10th min (10 min), 45th min (45 min) and at post 5th min of PA. Time- and frequency-domain parameters of HRV were calculated using specific software. Low-frequency (LF)/high-frequency (HF) ratio was also determined. Blood pressure (BP) was also recorded 5 min before and 5 min after PA. Results: HR increased towards 45th min and declined towards the end of the PA (P < 0.05). Both time- and frequency-domain parameters decreased towards the 45th min and increased towards the last 5th mins (P < 0.05). LF/HF was increased towards 45th min and declined towards the end of the PA. Systolic BP decreased from 111 (106-120) mm Hg to 107 (99-115) mm Hg (P=0.003). Conclusions: HR, HRV and blood pressure were dynamically changed throughout the process of PA. These changes appeared to be caused by increased cardiac sympathovagal balance, resembling the pattern observed during whole blood donation.
Clinical and pathological characteristics of patients with non-Hodgkin lymphoma cases in Eastern Turkey
(Türkiye'nin doğusunda non-Hodgkin lenfoma hastalarının klinik ve patolojik özellikleri, 2020) Dogan, Ali; Doğan, Narin Yıldırım; Erkurt, Mehmet Ali; Ekıncı, Ömer; Kuku, İrfan; Kaya, Hasan Emin
Abstract: Purpose: This study aims to evaluate the epidemiological, demographic and clinical characteristics, and prognostic factors of the patients with non-Hodgkin lymphomas (NHL). Materials and Methods: All patients diagnosed with NHL at the Department of Hematology of Inonu University Faculty of Medicine (Turkey) between 2000 and 2016 were evaluated for this study. Only patients older than 18 years were included in the study. Characteristics were evaluated by reviewing patients’ records retrospectively. Results: Of the 386 patients studied, 242 (62.7%) were male and 144 (37.3%) were female and the overall median age was 53 years (range: 18–92). The most common histological subtype of NHL was diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL) (46.9%). In univariate analyses, advanced stage (III-IV), high-intermediate to high risk category disease based on IPI score, bone marrow involvement at diagnosis, haemoglobin levels below 10 g/dL, increased LDH levels, primary nodal involvement, the presence of B symptoms, the exigency of autologous bone marrow transplant, and not receiving rituximabbased chemotherapy regimens as the primary treatment were all associated with shorter overall survival. Conclusion: The prevalence, clinical characteristics, histopathological subtypes, treatment responses, and overall survival rates may differ because NHL is a heterogeneous disease group and may vary according to a geographical area. Therefore, treatment should be individualized according to disease subtype.
Double-Hit Lymphoma Presenting with Aggressive Progression: A Case Report
(Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 2013) Kaya, Emin; Erkurt, Mehmet Ali; Berber, İlhami; Köroğlu, Mustafa; Kuku, İrfan
Öz: Double-Hit lenfoma acil tedavi edilmez ise aylar içinde ölümcül olabilen kötü seyirli B hücreli lenfomadır. Biz burada kötü seyirli giden fatal seyreden Double-Hit Lenfomalı erişkin bir olguyu sunduk. 18 yaşındaki erkek hasta Kulak Burun Boğaz polikliniğine çene altındaki şişlik nedeni ile başvurdu ve eksizyonel biopsi yapıldı. Hastanın biyopsisi CD20(+) Burkitt-like lenfoma olarak rapor edildi. Ann-Arbor evreleme sistemine göre evre IIIB kabul edilen hasta tedavi protokolündeki kemoterapotiklere ve yüksek doz kemoterapi eşliğinde otolog kemik iliği nakline cevap vermedi. Hastamız tanı konulmasından yaklaşık 12 ay sonra kaybedildi. Double-Hit lenfoma agresif gidişli olabilir ve fatal seyirli seyredebilir. Bu yüzden tanıdan sonra zaman kaybetmeden tedavi başlanmalıdır.
The effect of CD 34+ stem cell dose on both short-term and long-term outcomes of autologous stem cell transplantation in multiple myeloma
(2023) Uysal, Ayşe; Erkurt, Mehmet Ali; Kuku, İrfan; Kaya, Emin; Berber, İlhami; Sarıcı, Ahmet; Biçim, Soykan
Aim: In this single-center, retrospective study, we aimed to evaluate the effect of CD34+ stem cell dose on hematologic recovery and long-term outcomes such as progression-free survival and overall survival after autologous stem cell transplantation (ASCT). Materials and Methods: In this study, 282 patients with MM, who underwent ASCT between January 2014 and October 2021 were evaluated. The patients were divided into 2 groups according to the infused cell dose. Patients who received ?5x106/kg CD34+ cells were defined as group A. Patients who received >5x106/kg CD34+ cells were group B. The outcome of ASCT including the time of neutrophil/platelet engraftment, febrile neutropenia status, transplant-related mortality (TRM) at 100 days, duration of hospital- ization and survival status were examined in both groups. Results: There were 118 (41.8%) patients in group A and 164 patients (58.2%) in group B. The median neutrophil engraftment was 12 (7-26) days in A group, 11 (6-28) days in B group. The median platelet engraftment was 12 (6-40) and 11 (6-29) days in group B. There were statically significant different in both group for neutrophil and platelet engraftment time (p=.001 and .002, respectively). The median hospitalization time was 16 (10-53) days and 15 (6-83) days in group A and B, respectively. The hospitalization time was statistically significantly different in two groups (p<.012). The mean OS was 53.1±4.2 months in group A and 58.2±3.5 in group B which was not statistically significant difference (p=.841). The mean PFS was 11.8±1.3 months in group A and 19.1±1.4 months in group B which was statistically significant difference in 2 groups (p<0.001). Conclusion: Infusion of >5x106/kg CD34+ stem cells (median dose 9,6 x106/kg) may have a favorable effect on short-term outcomes of transplantation, including short-term neutrophil engraftment, short-term platelet engraftment, and short-term hospitalization. Additionally, progression-free survival may be positively affected by high dose, but upper limit should be defined by new study.
The effects of caffeic acid phenethyl ester on DNA-turnover rates and nitric oxide level in doxorubicin-induced myocardial injury
(2003) Sögüt, Sadık; Erdoğan, Hasan; Fadıllıoğlu, Ersin; Kuku, İrfan
Amaç: Kansere karşı etkili bir kemoterapötik ajan olan doksorubisin ciddi kardiyotoksik etkilere sahiptir. Bu çalışma, doksorubisinin indüklediği kardiyotoksisitenin oluşmasında pürin katabolizması, nitrik oksit (NO) sistemi ve kollajen oluşmasında, değişikliklerin olup olmadığı ve kafeik asit fenetil esterin (CAPE) kardiyotoksisiteyi engelleyip engellemediğini saptamak üzere planlandı. Materyel ve Metod: Erkek Sprague-Dawley sıçanlar (60 günlük) üç gruba ayrıldı. Birinci gruba tedavi verilmedi ve diğerleri sırasıyla doksorubisin ve doksorubisin+CAPE ile tedavi edildiler. Doksorubisin (20 mg/kg) tek doz i.p. olarak uygulandı. CAPE i.p. olarak 10 µmol/kg/gün dozunda doksorubisin tedavisinden iki gün önce başlanarak 12 gün uygulandı. Myokardiyal dokuda hidroksiprolin (OH-P) oluşumu belirlendi. Pürin katabolizmasında ve NO sistemindeki değişiklikler sırasıyla kalp dokusu ksantin oksidaz (XO) ve adenozin deaminaz (ADA) aktiviteleri ile NO seviyesi ölçümleriyle tespit edildi. Bulgular: CAPE olmadan doksorubisin tedavisi myokardiyal dokuda belirgin OH-P artışına yol açtı. XO ve ADA aktiviteleri doksorubisin uygulanan grupta kontrol ve doksuribisin+CAPE uygulanan gruplara göre anlamlı arttı. Doksorubisin tedavisi myokardiumda doku NO seviyesini arttırdı ve CAPE bu artışı engelledi. Kontrol ve doksorubisin+CAPE uygulanan sıçanlarda NO seviyesi açısından anlamlı bir fark yoktu. Sonuç: Doksorubisinin indüklediği myokardiyal hasara karşı CAPE'nin kalp dokusunu koruması sıçanlara CAPE uygulanmasıyla azalan OH-P seviyesiyle gösterildi. Doksorubisin toksisitesinden dolayı kalp dokusunda artan XO ve ADA aktiviteleri DNA turn over hızının arttığının belirtisi olabilir. CAPE doksorubisinin indüklediği artmış DNA turn over hızını azaltabilir ve myokardiyal dokuyu hasardan koruyabilir. Bir serbest radikal gibi artan NO seviyesi doksorubisinin yol açtığı myokardiyal hasarın bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Ayrıca, CAPE aşırı NO üretimini durdurarak ve NO'nun pro-enflamatuvar etkilerini engelleyebilir ve bu şekilde literatürde de belirtildiği gibi enflamatuvar reaksiyondan dolayı olan ikincil hasardan dokuyu korumuş olabilir.
Efficacy and safety of ruxolitinib plus extracorporeal photopheresis in acute and chronic graft versus host disease: A single center experience
(2021) Sarici, Ahmet; Erkurt, Mehmet Ali; Bahcecioglu, Omer Faruk; Tanriverdi, Lokman Hekim; Berber, İlhami; Kaya, Emin; Biçim, Soykan; Gok, Selim; Özgül, Mustafa; Kuku, İrfan
Abstract: Aim: There is no standard treatment for corticosteroid refractory acute and chronic graft versus host disease (GVHD). Ruxolitinib and extracorporeal phopheresis (ECP) are promising treatment options in GVHD. In this study, we aimed to share our clinical experience in steroid refractory GVHD patients treated with ruxolitinib plus ECP. Materials and Methods: The data of patients receiving ruxolitinib plus ECP for corticosteroid refractory acute and chronic GVHD patients were analyzed retrospectively. Results: A total of 11 cases, 6 of which were acute, were included in this retrospective, observational and single-center study. Acute GVHD developed in the 6 patients after allogeneic HSCT (median onset of GVHD=27, between 20 and 60 days ). Chronic GVHD developed in the 5 patients after allogeneic HSCT (median onset of GVHD= 159 between 60 and 380 days. The overall response rate of acute GVHD patients to ruxolitinib ECP combination therapy was 16.7% (complete response: 16.7%, partial response: 0%). The overall response rate of chronic GVHD patients to combination therapy was 60% (complete response: 20%, partial response: 40%). As a result of combination therapy, thrombocytopenia occurred in 36% (4/11) of patients, neutropenia in 27% (3/11) of patients, and CMV reactivation in 9% (1/11) of patients. Conclusion: We observed a low rate of overall response to ruxolitinib plus ECP treatment in acute GVHD patients but a high rate in chronic GVHD patients. According to our trial, ruxolitinib ECP combination may be beneficial in GVHD, especially in chronic GVHD, but prospective trials comparing its efficacy with other agents are needed.
Erişkin İmmun Trombositopeni ve Tedavisi: Derleme
(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2011) Erkurt, Mehmet Ali; Kaya, Emin; Kuku, İrfan; Köroğlu, Mustafa; Aydoğdu, İsmet
İmmün trombositopeni (İTP) diğer trombositopeni yapan nedenlerin olmaması ve izole trombositopeni ile seyreden edinilmiş otoimmün hastalıktır. İTP’nın patofizyolojisi 50 yıldan daha uzun süredir bilinmesine rağmen tedavi empirik olarak kalmıştır. İTP kılavuzu 15 yıl önce Amerikan Hematoloji Derneği(2011 de güncellenmiştir) ve 8 yıl önce de Hematoloji Standartları İngiliz Komitesi tarafından yayınlanmıştır. Tedavinin başlıca amacı normal platelet sayısına ulaşıncaya kadar ciddi kanamayı engellemektir. Günümüzde İTP’de yeni ilaçlarla tedavi stratejileri değişti. Bu derlemede erişkin İTP’de tedavi kriterlerini, tedavi yaklaşımlarını, splenektominin rolünü, yan etkileri ile birlikte diğer tedavi seçeneklerini ve gebelikteki İTP’nın tedavisini tartıştık.
Etiological evaluation and the role of plasma exchange treatment in tromboticmicroangiopathies: A retrospective analysis from Eastern Anatolia
(2022) Hidayet, Emine; Erkurt, Mehmet Ali; Sarıcı, Ahmet; Biçim, Soykan; Kuku, İrfan; Berber, İlhami; Kaya, Emin
The aim is this study was to make the etiological classification of patients diagnosed with TMA in our region and to statistically evaluate the effect of therapeutic plasma exchange, which we use in treatment, on laboratory recovery and mortality. In our study, between 2009-2017, 85 patients diagnosed with TMA in our center evaluated retrospectively. Thirty- one (36.5%) of our patients were followed up with HELLP, 23 with thrombotic thrombocytopenic purpura (TTP) (27.1%), 20 (23.5%) snake bites, and 11 (12.9%) with atypical hemolytic uremic syndrome (aHUS). TPE treatment was performed in all patients. TPE treatment was found effective in patients with HELLP syndrome, TTP and snake bite and statistically significant improvement was obtained in laboratory parameters (p<0.05). However, TPE treatment was not found to be effective in the treatment of atipical HUS (p>0.05). Mortality rates were found 9.7%, 21.7%, 27.3%, and 0% in patients with HELLP Syndrome, TTP, aHUS, and snake bite, respectively. The primary treatment in HELLP syndrome was termination of pregnancy, it was observed in our study that TPE was effective in TTP, HELLP syndrome and snake bites and treatment should be started without delay
Evans Syndrome
(2013) Berber, İlhami; Erkurt, Mehmet Ali; Köroğlu, Mustafa; Bentli, Recep; Kaya, Emin; Kuku, İrfan
[Abstract Not Acailable]
Familial Chronic Lymphocytic Leukemia Patients in Eastern Anatolia Region
(2013) Berber, İlhami; Erkut, Mehmet Ali; Köroğlu, Mustafa; Bentli, Recep; Kaya, Emin; Kuku, İrfan
[Abstract Not Available]
Febril nötropenik hastalarda piperasilin - tazobaktam-amikasin ve meropenem-amikasin etkinliklerinin karşılaştırılması
(2002) Kuku, İrfan; Kaya, Emin; Arı, Fahri; Dikilitaş, Mustafa; Baydar, Mustafa; Keskin, Lezzan; Aydoğdu, İsmet
Febril nötrepeni (FN) hastalarında ateşin varlığı aksi ispat edilinceye kadar enfeksiyon kaynaklı olduğu kabul edilip ampirik antibiyotik tedavisine hemen başlanılması gerekmektedir. Bu çalışma, FN hastalarında ampirik piperasilin-tazobaktam+amikasin ile meropenem+amikasin tedavisinin etkinliklerinin karşılaştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya kliniğimizde takip edilen 51 hasta ve bu hastalarda gelişen 76 FN atağı değerlendirmeye alındı. FN atağı gelişen 40 hastaya ampirik meropenem+amikasin kombinasyonu, 36 hastaya tazobaktam+amikasin kombinasyonu verildi. Çalışma sonucunda her iki kombinasyon eşit etkinlikte bulunmuştur.
Febril Nötropenik Hastalarda Piperasilin-Tazobaktam-Amikasin Ve Meropenem-Amikasin Etkinliklerinin Karşılaştırılması
(İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 2002) Kuku, İrfan; Kaya, Emin; Arı, Fahri; Dikilitaş, Mustafa; Baydar, Mustafa; Keskin, Lezzan; Aydoğdu, İsmet
Febril nötrepeni (FN) hastalarında ateşin varlığı aksi ispat edilinceye kadar enfeksiyon kaynaklı olduğu kabul edilip ampirik antibiyotik tedavisine hemen başlanılması gerekmektedir. Bu çalışma, FN hastalarında ampirik piperasilintazobaktam+ amikasin ile meropenem+amikasin tedavisinin etkinliklerinin karşılaştırmak amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya kliniğimizde takip edilen 51 hasta ve bu hastalarda gelişen 76 FN atağı değerlendirmeye alındı. FN atağı gelişen 40 hastaya ampirik meropenem+amikasin kombinasyonu, 36 hastaya tazobaktam+amikasin kombinasyonu verildi. Çalışma sonucunda her iki kombinasyon eşit etkinlikte bulunmuştur.
Fulminant progression of peripheral T-cell lymphoma with skin involvement mimicking zona zoster: Letter to editor
(2012) Demircioğlu, Sinan; Aydoğdu, İsmet; Erkurt, Mehmet Ali; Gürses, İclal; Kuku, İrfan; Kaya, Emin; Ozhan, Onur
Abstract: Burada periferik T hücreli lenfomalı bir erkek hasta sunduk. Hasta remisyona girdikten iki ay sonra nüks etti. Kurtarma tedavisi sırasında vefat etti. Periferik T hücreli lenfomalar kötü prognoza sahiptir ve agresif seyir gösterirler. Hastalar hızlı değerlendirilmelidir. Çünkü kemoterapinin başarı şansı düşüktür. Tedavi için kemik iliği nakli akılda tutulmalıdır.
Gaucher hastalığı: İki olgu sunumu
(Türkiye Tıp Dergisi Dahili Tıp Bilimleri, 2002) Kuku, İrfan; Kaya, Emin; Yıldız, Ramazan; Harputluoğlu, Hakan; Aydoğdu, İsmet; Gürakan, Figen
Öz: Gaucher hastalığı, en sık görülen lipid depo hastalığıdır. Hastalık, otozomal resesif geçer ve lizozomal bir enzim olan ß-glikoserebrosidazi kodlayan genlerdeki mutasyonlar sonucunda ortaya çıkar. Glikoserebrosidaz eksikliği, glikoserebrosidin (glikoseramid) monosit-makrofaj sistemi hücrelerinde birikmesine neden olur. Hastalık, açıklanamayan splenomegali, pansitopeni, kemik ağrılarının ve patolojik kırıkların ayırıcı tanısında düşünülmelidir. Gaucher hastalığının Türkiye'de sıklığı bilinmemektedir. Bu makalede Tip l Gaucher hastalığı tanısı konulan 2 olgu sunuldu ve konu ile ilgili literatür gözden geçirildi.
Haploidentical Transplantation Experience in Turgut Ozal Medical Center: Case Report and a Review of Literature
(2014) Berber, İlhami; Erkurt, Mehmet Ali; Kaya, Emin; Köroğlu, Mustafa; Nizam, Ilknur; Bentli, Recep; Kuku, İrfan
Haploidentik kök hücre nakli HLA uyumlu donörü olmayan hastalar için başka bir alternatif nakil modelidir. Hala, allojenik nakil gereksinimi olan hastaların ancak üçte biri HLA uyumlu vericiye sahiptir. Acil kök hücre nakli gereksiniminde haploidentik nakil bir çok hasta için önemli bir çözüm yoludur. Daha önceleri haploidentik hematopoetik kök hücre nakli yüksek oranda graft rejeksiyonu, graft versus host hastalığı, graft başarısızlığı ve nakil ile ilgili mortalite ile karakterize idi, fakat T hücre deplesyonundaki yeni gelişmeler ve mega doz kök hücre nakli yönetimi haploidentik kök hücre naklinde bazı problemlere çözüm oldu. Biz bir vakaya uygulanan Turgut Özal Tıp Merkezi' ndeki haploidentik kök hücre nakli deneyimimizi sunduk.
Hematolojik malignitesi olan hastalarda pnömoni (26 olgu)
(Toraks Dergisi, 2002) Kızkın, Özkan; Kaya, Emin; Türker, Gamze; Kuku, İrfan; Hacıevliyagil, Süleyman Savaş; Günen, Hakan; Aydoğdu, İsmet
Öz: İmmünsüprese hastalarda pnömoni sık görülür ve mortalitesi yüksektir. Bu çalışma, hematolojik malignitesi (HM) olan hastalarda gelişen pnömoni insidansını, tanısını ve ampirik tedavi sonuçlarını değerlendirmek üzere planlanmıştır. Hematoloji kliniğinde 1997-2000 yillari arasinda izlenen 342 hastanin (83 NHL, 66 HL, 54 AML, 23 KML, 23 ALL, 51 KLL, 42 MM) dosyalari geriye dönük olarak incelendi. Bunlardan pnömoni gelişen 26'si (%7,6) çalışmaya alındı. Olgularin yaş ortalamasi 41.23±19.35 yıl olup, hastalık süreleri ortalama 19.40±24.30 aydi. En sık pnömoni ALL'li hastalarda saptandı (%39,1). Hastaların 11'i (%42) toplum kökenli pnömoni (TKP) ve 15'i (%58) hastane kökenli pnömoni (HKP) olarak değerlendirildi. Nötropenili 9 hastanın (%34.6) nötrofil sayısı ortalama 262.50±15.59/mm3 olarak bulundu. HKP'li olgularin 8'inde nötropeni varken, TKP'li olguların yalnızca 1'i nötropenikti. En sık radyolojik görünüm 26 olgunun 16'sinda (%61.5) görülen lober tutulumdu. Hastalarin balgam ve kan kültürlerinden, 4 hastada koagülaz (-) stafilokok, 2 hastada A grubu beta hemolitik streptokok, 1 hastada Klebsiella pneumoniae izole edildi. TKP'lerde en sik ampisilin-sulbaktam, HKP'lerde karbapenem grubu bir antibiyotik ve aminoglikozid kombinasyonu, nötropeninin eşlik ettiği HKP'lerde ise karbapenem grubu antibiyotik, aminoglikozid, glikopeptit grubu antibiyotik ile bir antifungal ajan kombinasyonu uygulandi. Antibiyotik kullanim süresi ortalama 18.88±18.48 gün olarak bulundu. Febril nötropenili 3, toplam 5 hasta (%19.2) yaşamını yitirdi. Bu hastalarin hepsi HKP'li olgulardı. Çalışmamızın sonuçlarına göre, başta ALL olmak üzere HM olan hastalarda pnömoni sık görülür ve mortalitesi yüksektir. Bu nedenle ampirik tedavinin erken ve geniş spektrumlu başlanması uygun olur kanısındayız.
Heparin-induced thrombocytopenia as a cause of deep venous thrombosis: Effectiveness of fondaparinux in dialysis patients
(2010) Taşkapan, Hülya; Karahan, Doğu; Kuku, İrfan; Koç, S
Abstract: Altmış üç yaşındaki, evre 5 kronik böbrek hastası bir kadın hasta ciddi halsizlik, bulantı, kusma yakınması ile başvurdu. Hemodiyaliz için sağ femoral vene kateter yerleştirildi. Takip eden 2 hemodiyaliz seansında düşük molekül ağırlıklı heparin uygulandı. Kateter yerleştirilmesinin 4. gününde sağ bacakta şişme oldu. Katetere bağlı akut derin ven trombozu düşünüldüğü için standart heparin başlanıldı. Heparin infüzyonunun ilk gününde, trombosit sayısı 23 x103/mm3 e düştü. Hastanın kayıtları yeniden gözden geçirildiğinde düşük molekül ağırlıklı heparin kullanımından sonra trombosit sayısının 119 x103/mm3'ten 80 x103/mm3'e düşmüş olduğu; ancak fark edilmediği anlaşıldı. Heparin kesildi ve alternatif olarak Heparin Fondaparinux, aktive faktör X ün bir sentetik selektif inhibitörü, 2,5 mg günaşırı subkutan olarak verildi ve periton diyalizine başlanıldı. Hasta 20 gün sonra varfarin ile taburcu edildi. Otuz ikinci günde yapılan venöz doppler sağ ana derin ve yüzeyel femoral vende tromboz saptamadı. Derin ven trombozu heparin ile ilişkili tip II trombositopeni ile birlikte trombotik olaylara yatkınlık sağlayan hemodiyaliz kateterlerinde dolayı oluşan lokalize vasküler hasarı ile ilişkili görünüyor. Sonuç olarak heparin ile ilişkili trombositopeni derin ven trombozuna neden olabilir ve trombosit sayısı azalan diyaliz hastalarında göz ardı edilmemelidir. Fondaparinux trombozu temizlemede etkindir.

Yazar "Kuku, İrfan" seçeneğine göre listele

Sayfa Başına Sonuç

Sıralama seçenekleri