Kanser Hastalarında Tanı ve Tedavi Sürecini Etkileyen Değişkenler
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2005
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
Erişim Hakkı
Attribution 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In this report, we aimed to investigate the time from the onset of complaints till the admission to a doctor, the time from the onset of complaints till the establishment of a diagnosis and the time from the onset of complaints till the establishment of proper therapy for patients diagnosed with cancer, as well as the their opinion on this time frame. Materials and Method: From October 1st, 2003 till December 31st, 2003, 256 patients were asked to compelete a questionarre regarding the time from the onset of complaints till the admission to a doctor, the time from the onset of complaints till the establishment of a diagnosis and the time from the onset of complaints till the establishment of proper therapy. Results: The median time from the onset of complaints till the admission to a doctor was 0.5 months. The median time from the onset of complaints till the establishment of a diagnosis was 3 months. This time frame was regarded as a delay in diagnosis by 126 patients. There was a positive correlation between this time frame and the delay regard. The median time from the onset of complaints till the establishment of proper therapy was 0.5 months. This time frame was regarded as a delay in treatment by 15 patients. There was no correlation between this time frame and the delay regard. Conclusion: When patients are grouped accoring to their educational status and economic status, despite the finding of no difference between the groups as for the delay in diagnosis regard, there is a significant difference between the groups as for the delay in treatment regard, with emphasis on low educational status and low economic status.
Bu çalışmada, kanser tanısı almış hastaların hastalığa bağlı yakınmalarının ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına, tanının konulmasına ve tedavinin düzenlenmesine kadar geçen süreyi belirleyen etkenlerin ve bu sürenin hastalar tarafından algılanma şeklinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 1 Ekim 2003 ile 31 Aralık 2003 arasında 256 hastadan hastalığa bağlı yakınmalarının ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına, tanının konulmasına ve tedavinin düzenlenmesine kadar geçen sürenin ortaya konulması amacı ile hazırlanan bir anket formunu doldurmaları istendi. Bulgular: Hastalardan 139’u erkek ve 117’si kadındı ve yaşları 18 ile 83 (ortanca, 53 yaş) arasında değişmekteydi. Hastalardan 233’ü okur-yazardı ve bunlardan 78’i lise ya da üniversite mezunuydu. Hastaların 174’ü şehir merkezlerinde ikamet etmekteydi ve 156’sı düzenli iş sahibiydi. Yakınmaların ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına kadar geçen ortanca süre 0.5 aydı. Yakınmaların ortaya çıkmasından sonra tanı konulmasına kadar geçen ortanca süre 3 aydı. Bu süre 126 hasta tarafından tanıda gecikme olarak algılanmaktaydı. Bu süre ile tanıda gecikme algılaması arasında doğrusal bir ilişki saptandı. Tanı konulmasından sonra tedavinin düzenlenmesine kadar geçen ortanca süre 0.5 aydı. Bu süre 15 hasta tarafından tedavide gecikme olarak algılanmaktaydı. Bu süre ile tedavide gecikme algılaması arasında bir ilişki saptanmadı. Sonuç: Hastalar eğitim düzeylerine ve ekonomik düzeylerine göre gruplara ayrıldıklarında, tanıda gecikme açısından gruplar arasında farklılık saptanmamakla birlikte, düşük eğitim düzeyinin ve düşük ekonomik düzeyin tedavide gecikme açısından anlamlı bir farklılık oluşturduğu gözlenmektedir.
Bu çalışmada, kanser tanısı almış hastaların hastalığa bağlı yakınmalarının ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına, tanının konulmasına ve tedavinin düzenlenmesine kadar geçen süreyi belirleyen etkenlerin ve bu sürenin hastalar tarafından algılanma şeklinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 1 Ekim 2003 ile 31 Aralık 2003 arasında 256 hastadan hastalığa bağlı yakınmalarının ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına, tanının konulmasına ve tedavinin düzenlenmesine kadar geçen sürenin ortaya konulması amacı ile hazırlanan bir anket formunu doldurmaları istendi. Bulgular: Hastalardan 139’u erkek ve 117’si kadındı ve yaşları 18 ile 83 (ortanca, 53 yaş) arasında değişmekteydi. Hastalardan 233’ü okur-yazardı ve bunlardan 78’i lise ya da üniversite mezunuydu. Hastaların 174’ü şehir merkezlerinde ikamet etmekteydi ve 156’sı düzenli iş sahibiydi. Yakınmaların ortaya çıkmasından sonra hekime başvurmalarına kadar geçen ortanca süre 0.5 aydı. Yakınmaların ortaya çıkmasından sonra tanı konulmasına kadar geçen ortanca süre 3 aydı. Bu süre 126 hasta tarafından tanıda gecikme olarak algılanmaktaydı. Bu süre ile tanıda gecikme algılaması arasında doğrusal bir ilişki saptandı. Tanı konulmasından sonra tedavinin düzenlenmesine kadar geçen ortanca süre 0.5 aydı. Bu süre 15 hasta tarafından tedavide gecikme olarak algılanmaktaydı. Bu süre ile tedavide gecikme algılaması arasında bir ilişki saptanmadı. Sonuç: Hastalar eğitim düzeylerine ve ekonomik düzeylerine göre gruplara ayrıldıklarında, tanıda gecikme açısından gruplar arasında farklılık saptanmamakla birlikte, düşük eğitim düzeyinin ve düşük ekonomik düzeyin tedavide gecikme açısından anlamlı bir farklılık oluşturduğu gözlenmektedir.
Açıklama
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
12(2) 83-87 (2005)
Anahtar Kelimeler
Kanser, Tanı, Tedavi, Gecikme, Sosyodemografik özellikler, Cancer, Diagnosis, Treatment, Delay, Sociodemographic factors
Kaynak
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
2
Künye
Öztürk, Ayşen Sevgi ;Yirmibeşoğlu, Eda ;Erkal, Haldun Şükrü ; Egehan, İbrahim ;İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 12(2) 83-87 (2005)
