Cognıtıo extra ordınem’den günümüze delil ve ispat yükü
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2015
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Roma Hukukunda özel hukuka ilişkin davalarda, delil ve ispat
konusu zaman içinde gelişme göstermiş ve günümüzde esas alınan
sistemin temelleri atılmıştır. Özellikle Sistem Dışı Yargılama
usulünün uygulanmaya başlanması ile günümüz yargılamasına
benzer şekilde davalar tek bir aşamada ve devlet memuru
statüsündeki kişiler önünde görülüp karara bağlanmıştır. Sistem
Dışı Yargılama usulünde her ne kadar deliller kategorik olarak
sınıflandırılmasa da her bir delilin ispat gücü belirlenmiştir. Bu
dönemde hem “gerçeğe ulaşma” görüşü egemen olmaya
başladığından hem de hâkimin hukuk kuralını bilmesi ve buna
uygun karar vermesi ilkesi benimsendiğinden yargılama faaliyeti
taraflar üstü bir öneme sahip olmuştur. Bu çerçevede, delillerin elde
edilmesi hususunda tam bir soruşturma yapmak ve gerçeği tespit
etmek hâkimin görevi haline gelmiştir.
The issue of proof and evidence was improved in due time in Roman civil procedure, and had a basis of the contemporary civil procudure. In particular, with the Cognitio Extra Ordinem way of judging, in a similar way to the contemporary procedure, the cases started to be heard and determined at one session and before people who were public officers. In Cognitio Extra Ordinem, even though evidences were not classified categorically, conclusiveness force of every single evidence was determined. In this period, not only the approach of “attaining of fact” started to become the prevailing opinion but also the principle that a judge needed both to know the rules of law was adopted and to decide accordingly, the processes of judging gain an importance top of the parties. Within this scope, it had become the duty of the judge to make an overall investigation of the matter of concern for the attainment of evidence and to discover the facts.
The issue of proof and evidence was improved in due time in Roman civil procedure, and had a basis of the contemporary civil procudure. In particular, with the Cognitio Extra Ordinem way of judging, in a similar way to the contemporary procedure, the cases started to be heard and determined at one session and before people who were public officers. In Cognitio Extra Ordinem, even though evidences were not classified categorically, conclusiveness force of every single evidence was determined. In this period, not only the approach of “attaining of fact” started to become the prevailing opinion but also the principle that a judge needed both to know the rules of law was adopted and to decide accordingly, the processes of judging gain an importance top of the parties. Within this scope, it had become the duty of the judge to make an overall investigation of the matter of concern for the attainment of evidence and to discover the facts.
Açıklama
İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Özel Sayı Cilt:2 Yıl 2015
Anahtar Kelimeler
Roma Hukuku, Medeni yargılama hukuku, Delillerin değerlendirilmesi, Cognitio Extra Ordinem, Delil ve ispat yükü, İspat hakkı, Roman Law, Civil Procedural Law, Consideration of evidence, Cognitio Extra Ordinem burden of proof, Right to prove
Kaynak
İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
0
Künye
Kaynak, S. (2015). Cognıtıo extra ordınem’den günümüze delil ve ispat yükü.İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Özel Sayı Cilt:2 Yıl 2015.1021-1066 ss.
