İshalli Olgularda Bağırsak Protozoonlarının Tanısında Nativ-Lugol Ve Trikrom Boyama Yöntemlerinin Karşılaştırılması+
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2002
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
Erişim Hakkı
Attribution 3.0 United States
Özet
Bu çalışma bağırsak protozoonlarının yol açtığı enfeksiyonların tanısına yönelik nativ, lugol ve trikrom boyama
yöntemlerinin avantajları ve dezavantajlarını saptamak amacı ile yapılmıştır.
500 dışkı örneği ayrı ayrı nativ,lugol ve trikrom boyama yöntemleri ile incelenmiştir. Dışkı örneklerinin nativ,lugol
yöntemi ile 26’sında (%5.2) Giardia intestinalis, 11’inde (%2.2) Entamoeba histolytica, 9’unda (%1.8) Entemoeba coli,
10’unda (%2) Trichomonas intestinalis, 3’ünde (%0.6) Blastocystis hominis, 1’inde (%0.2) Endolimax nana, 1’inde (%0.2)
Entamoeba hartmanni, ve 1’inde (%0.2) Chilomastix mesnili bulunmuşken, trichrome boyasında, 31’inde (%6.2) G.
intestinalis, 14’ünde (%2.8) E. histolytica, 11’inde (%2.2) E.coli, 4’ünde (%0.8) B. hominis, 2’sinde (%0.4) E.nana,
1’inde (%0.2) E. hartmanni saptanmıştır. T. intestinalis ve C. mesnili bu boya yöntemi ile saptanamamıştır.
Sonuç olarak, rutin parazitolojik dışkı incelemelerinde özellikle amoebiosis etkenlerinden biri düşünüldüğünde
nativ-lugol yönteminin yanında trikrom boyama yönteminin de uygulanmasının etkenin tespit edilmesinde ve
tanınmasında büyük yararlar sağlayacağı kanısına varılmıştır.
The advantages and disadvantages of the native, lugol and trichrome methods used for the diagnosis of intestinal protozoa were investigated. 500 stool samples were examined with saline(native), lugol and trichrome staining methods. Of the stool samples analysed by native and lugol staining methods, G. intestinalis in 26 (5.2%), E. histolytica in 11 (2.2%), E. coli in 9 (1.8%), T. intestinalis in 10 (2%), B. hominis in 3 (0.6%), E. nana in 1 (0.2%), E. hartmanni in 1 (0.2%) and C. mesnilii in 1 (0.2%) were detected, whereas in the case of trichrome staining, G. intestinalis in 31 (6.2%), E. histolytica in 14 (2.8%), E. coli in 11 (2.2%), B. hominis in 4 (0.8%), E. nana in 2 (0.4%), E. hartmanni in 1 (0.2%) and were determined. We were unable to detect T. intestinalis and C. mesnilii by this method. In conclusion, in routine parasitological stool examinations, especially in amebic cases, trichrome staining along with native- lugol method may provide great benefit in the detection and diagnosis of the agent.
The advantages and disadvantages of the native, lugol and trichrome methods used for the diagnosis of intestinal protozoa were investigated. 500 stool samples were examined with saline(native), lugol and trichrome staining methods. Of the stool samples analysed by native and lugol staining methods, G. intestinalis in 26 (5.2%), E. histolytica in 11 (2.2%), E. coli in 9 (1.8%), T. intestinalis in 10 (2%), B. hominis in 3 (0.6%), E. nana in 1 (0.2%), E. hartmanni in 1 (0.2%) and C. mesnilii in 1 (0.2%) were detected, whereas in the case of trichrome staining, G. intestinalis in 31 (6.2%), E. histolytica in 14 (2.8%), E. coli in 11 (2.2%), B. hominis in 4 (0.8%), E. nana in 2 (0.4%), E. hartmanni in 1 (0.2%) and were determined. We were unable to detect T. intestinalis and C. mesnilii by this method. In conclusion, in routine parasitological stool examinations, especially in amebic cases, trichrome staining along with native- lugol method may provide great benefit in the detection and diagnosis of the agent.
Açıklama
İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
9(3) 175-178 (2002)
Anahtar Kelimeler
Native, İshal, Lugol, Trikrom Boyası, Protozoon
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Daldal, Nilgün ;Atambay, Metin ;Çelik, Tuncay ;İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 9(3) 175-178 (2002)
