Abstract:
ÖZET
Bu çalışmaya; öykü, roman yazarı ve aynı zamanda şair olan Orhan Kemal’in
yaşadığı 1914 ile 1970 yılları arasındaki Türk toplumunun sosyolojik, ekonomik, kültürel
özellikleri ve Onun şiirlerini yazdığı bu dönemdeki durumdan nasıl etkilendiğinin cevabı
aranarak başlanmıştır. Daha sonra şiirlerin edebi özellikleri incelenmiş ve eserlerin
müziksel açıdan detaylı analizi yapılarak elde edilen tüm veriler, çözümlenmiştir.
Çalışmanın yöntemi; “Nitel” yöntem, modeli ise “Tarama” ve “Kültür ve İçerik
(eser) analizi” modelidir. Tarihsel, biyografik, sosyo-kültürel ve müziksel bağlamda
verilerin elde edilmesi için; yeni tarihselci yöntem, kaynak taraması, görüşme (interview)
ile müziksel ve duyumsal (işitsel) analiz yöntemleri kullanılmıştır.
İncelenen müzik yapıtlarından “Arabacı Şakir” adlı eserin armonik yapısı ile ilgili
olarak belli bir ekole bağlı bir kullanımdan söz edilemediği ancak; gelenekle bağını
koparmamış olan bir armoni sistemi kullanılmış olduğu ve eserin formunun ise A (a b a)
- B (c d ) - C (e f ) - D (g f) - A (a b a) şeklinde olduğu görülmektedir.
“Komik Hürriyet” adlı eserde, armonik ve kontrapunktal yazının birlikte
kullanıldığı, her iki yazı stilinde de üçlü ve dörtlü armoninin gözetildiği, eserin formunun
şiirin içerik yapısıyla örtüştüğü ve form olarak; I. Bölümün: A ve B olmak üzere iki
fikirden, II. Bölümün: C ve Ç düşüncelerinden, III. Bölümün: D fikrinden oluştuğu
görülmektedir.
“Nazım Hikmet’e” adlı eserde ise fonksiyonel olmayan batı müziği ve Türk müziği
armoni sistemi özellikleri birlikte kullanılmıştır. Eser 3 bölmelidir. 3 bölmeli olan bu
eserin tonal alanları şunlardır: I. Bölme: Mi - II. Bölme: Sol - III. Bölme: Mi olduğu,
araştırmanın sonuçları arasındadır.
Anahtar Kelimeler: Orhan Kemal, Sosyo-kültürel, Beste, Müziksel İnceleme
