DSpace Arşivi :: by Yazar "Ersoy, Mehmet Özcan" değerine göre listeleniyor

Yazar "Ersoy, Mehmet Özcan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 19 / 19

Akut solunum yetmezliği bulunan hastalarda BIPAP ve BIPAP+PSV solunum modlarının alveolar gaz değişimi ve hemodinami üzerine etkisi akut solunum yetmezliğinde BIPAP ve BIPAP+PSV
(2006) Borazan, Hale; Gedik, Ender; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Amaç: Bu çalışmada akut solunum yetersizliğinde, BIPAP ve BIPAP + PSV modlarının alveolar gaz değişimi ve hemodinami üzerine etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: 50 olgu, sedatize edilerek, ventilator ile solutuldu. Olgulara ilk 6 saat BIPAP, sonraki 6 saat BIPAP + 10 cmH20 PSV uygulandı. Veriler; ortalama arter basıncı (OAB), kalp atım hızı (KAH), inspiratuar basınç (PİnSp), pik basınç (Ppeak), plato basınç (Pplato), ortalama basınç (Pmean), minimum basınç (Pmin), PEEPi, toplam dakika hacmi (MVtop), spontan solunum dakika hacmi (MVspo) ve oranları, toplam solunum frekansı (ftop), spontan solunum frekansı (fspo) ve mekanik ventilasyon frekansı (fmek), inspiryum ve ekspiryum soluk hacimleri (VTinsp, VTeksp), rezistans, kompliyans, arteriyel kan gazı değerleri, Fi02 düzeyleri ve Horovitz İndeksi (Pa02/Fi02) yapay solunumun başlangıcında (Tl), ilk 6 saat BIPAP ventilasyonu sonunda (T2) ve sonraki 6 saat BIPAP + 10 cmH20 PSV uygulamasının sonunda (T3) kaydedildi. Bulgular: Olguların hemodinamik verileri, Ppeak, MVtop, VTinsp, VTeksp, havayolu rezistansı; kompliyansı, PaC02, Sa02 ve Pa02 değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. BIPAP + PSV ventilasyonu ile Pinsp azalırken, Pmean, spontan solunum sayısı ve toplam spontan dakika hacim artışı anlamlıydı (p<0.05). Arteryel kan'gazı analizinde, BIPAP + PSV ventilasyonu ile olguların Fi02 düzeyleri azalırken, Horovitz indeksi değerleri arttı (p<0.05). Sonuç: BIPAP modunun ve 10 cmH20 PSV eklenmesinin oksijenizasyonu olumlu etkilediği sonucuna ulaşıldı. Bileşik ventilasyonun homojen alt gruplarda ve uzun süreli ventilasyonda etkilerinin çalışılması gerektiğini düşünüyoruz.
Anesthetic Management of Children with Moyamoya Disease: A Case Report
(2016) Bicakcioğlu, Murat; Yildirim, Said; Gok, Abdullah; Yardım, Ahmet; Ersoy, Mehmet Özcan
Abstract: Moyamoya disease is a cerebrovascular disease named after its angiographic image diagnosis, the etiology of which is not known and which is characterized by the chronic progressive stenosis of the main internal cerebral arteries that make up the Willis polygon. Ischemic symptoms are at the forefront in this disease which is more frequently observed in children. The definitive treatment of this disease is surgery and cerebral ischemia is a complication that can develop frequently during surgery. That is why, care during the perioperative period is very important. Perioperative anesthetic goal is to ensure the balance between the delivery of oxygen to the brain and the consumption of oxygen. The objective of this presentation is to discuss the anesthesia application in a child case who underwent encephalo-dura-arterio-cynangiozis (EDAS) surgery because of a 15 month moyamoya disease.
Bulantı-kusma profilaksisinde kullanılan farklı deksametazon dozlarının serum kortizol düzeyine etkisi
(2006) Erdem, Tuba Berra; Toprak, Hüseyin İlksen; Durmuş, Mahmut; Borazan, Hale; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Amaç: Deksametazon postoperatif bulantı ve kusmanın önlenmesi amacıyla kullanılmaktadır. Steroid kullanımının en önemli yan etkisi adrenal supresyondur. Bu çalışmada 2, 4, 8 mg intravenöz tek doz olarak kullanılan deksametazonun postoperatif bulantı ve kusmayı önleme (POBK) ve serum kortizol seviyesine bakarak adrenal bez üzerine etkisini izlemek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Genel anestezi altında total nazal rekonstrüksiyon planlanan 40 olgu çalışmaya alındı. Olgular randomize ve çift kör olarak 4 gruba ayrıldı, indüksiyondan hemen önce toplam 2 mL olacak şekilde, grup S'e intravenöz serum fizyolojik, grup D2'ye 2 mg deksametazon, grup D4'e 4 mg deksametazon, grup D8'e 8 mg deksametazon yapıldı. Olgulardan bazal değer için operasyondan bir gün önce preope-ratif vizit sırasında (t0), indüksiyondan ve deksametazon enjeksiyonundan hemen önce (t,), indüksi-yon sonrası 2. (t2), 6. (t3), 9. (t4), 12. (t5), 18. (t6), 24. (t7) ve 72. (t8) saatlerde serum kortizol düzeyleri için kan alındı. Bulgular: Demografik özellikler; anestezi ve cerrahi süreler açısından gruplar benzerdi. POBK açısından 4 mg ve 8 mg deksametazon, kontrol ve 2 mg'a göre daha etkili bulundu. Dört ve 8 mg verilen gruplarda serum kortizol düzeyinde yükselmeler görülmedi. 8 mg verilen grupta indüksiyonun 9.-24. saatleri arasında serum kortizol düzeyi belirgin baskılandı. Sonuç: Deksametazonun 4 ve 8 mglık dozları POBK profilaksisinde etkilidir. Ancak 8 mg, kortizol düzeylerinde baskı-lanmaya yol açtığı için 4 mg'lık dozun daha güvenilir olduğu kanısındayız.
Dexmedetomidine ameliorates TNBS induced colitis by inducing immunomodulator effect
(Journal of Surgical Research, 2013) Erdoğan Kayhan, Gülay; Gül, Mehmet; Kayhan, Başak; Gedik, Ender; Özgül, Ülkü; Kurtoğlu, Elçin Latıfe; Durmuş, Mahmut; Ersoy, Mehmet Özcan
Background: Since sedatives are often administered to immune-compromised and critically ill patients, our understanding of immunomodulation by sedation will be critical. Dexmedetomidine, a selective a2-adrenergic receptor agonist, is often used for sedation and analgesia especially in intensive care units. There are conflicting and little data concerning both the effect and the mechanism of dexmedetomidine on immune response. In our study, we aimed to investigate the effect of dexmedetomidine on immune system at two different doses (5 mg.kg 1 and 30 mg.kg 1 ) during inflammatory bowel disease by using an experimental model, which resembles both systemic and local inflammation. Methods: The effect of dexmedetomidine on the course of inflammatory bowel disease was investigated by measuring macroscopic and microscopic parameters. We investigated proinflammatory Th1, Th2, and Th17 cytokine levels in serum samples to analyze systemic immune response. Following this, local immune response was investigated by measuring cytokine levels in the presence of dexmedetomidine in spleen cell culture. Results: Dexmedetomidine administration led to amelioration of all disease associated pathological manifestations. According to our in vitro and in vivo results, dexmedetomidine shows anti-inflammatory effect by increasing IL-4 and IL-10 levels responsible from antiinflammatory response via Th2 pathway. Moreover, we showed for the first time in the study that dexmedetomidine administration reduces IL-23, which is responsible from initiation of inflammatory response via Th17 pathway. Conclusions: Dexmedetomidine can have beneficial effect on preoperative or postoperative inflammatory bowel disease patients in intensive care units by down-regulating inflammatory immune response not only in systemic circulation but also in tissue-specific manner.
Effects of 2 different doses of pregabalin on morphine consumption and pain after abdominal hysterectomy a randomized double blind clinical trial
(Current Therapeutic Research, 2011) Yücel, Aytaç; Öztürk, Erdoğan; Aydoğan, Mustafa Said; Durmuş, Mahmut; Çolak, Cemil; Ersoy, Mehmet Özcan
Pain relief after surgical procedures continues to be a major medical challenge. Alleviation of pain has been given a high priority by medical professionals and health authorities. Improvement in perioperative analgesia is not only desirable for humanitarian reasons but also essential for its potential to reduce postoperative morbidity and mortality.1,2 Unsatisfactory analgesia increases discomfort of the patient and prolongs hospital stay.3 This means an increase in the incidence of complications and treatment costs.3 Moreover, it may lead to development of chronic pain as an adverse effect, one of the most devastating problems related to this issue if acute pain cannot be treated as required.4 Postoperative pain is not purely nociceptive in nature and may consist of inflammatory, neurogenic, and visceral components.5 Sensitization of the dorsal horn neurons has been demonstrated in acute pain models and may also play a role in the development of chronic pain after surgery.6 By reducing the hyperexcitability of dorsal horn neurons induced by tissue damage, gabapentin and pregabalin may have roles in the treatment of postoperative pain.7,8 Pregabalin is the pharmacologically active S-enantiomer of 3-aminomethyl-5- methyl-hexanoic acid.9 It is a structural analogue of -aminobutyric acid, one of the key inhibitory neurotransmitters in the brain. Its mode of action is believed to be mediated by the -2--1 subunit protein of voltage-gated calcium channels, resulting in its anxiolytic, anticonvulsant, and antinociceptive effects.10 Pregabalin is rapidly absorbed with peak blood concentrations occurring within 1 hour. The average bioavailability exceeds 90% and is independent of dose, which may produce a more predictable patient response. The elimination half-life of pregabalin ranges between 5.5 and 6.7 hours and is independent of dose.9,11 Due to these specific properties of pregabalin, preoperative single dose administration is effective in postoperative pain therapy with no need for long-term treatment.12 Although opioids continue to have an important role in postoperative pain management, they have side effects.13,14 For this reason, multimodal analgesia was suggested to improve postoperative analgesia and to reduce opioid-related side effects.15 An antineuropathic pain drug like pregabalin, as a part of multimodal analgesia, can be useful for optimization of postoperative analgesia.7,8,12,16 Early preclinical studies suggesting analgesic efficacy after tissue injury led to the development of gabapentin and pregabalin as treatments for postoperative pain.17,18 Preoperative administration of 600 mg pregabalin, but not 300 mg, significantly reduced opioid usage in patients after laparoscopic hysterectomy.7 In addition, a study reported that 75 and 150 mg doses of pregabalin did not reduce postoperative
Effects of 2 different doses of pregabalin on morphine consumption and pain after abdominal hysterectomy a randomized double blind clinical trial
(Current Therapeutic Research, 2011) Yücel, Aytaç; Aydoğan, Mustafa Said; Durmuş, Mahmut; Çolak, Cemil; Ersoy, Mehmet Özcan; Öztürk, Erdoğan
Background: Pregabalin has a similar pharmacologic profile to that of its developmental predecessor gabapentin but has shown greater analgesic activity in rodent models of neuropathic pain. Objective: The objective of the study was to compare the effects of 2 different doses of pregabalin and placebo on postoperative pain and morphine consumption. Methods: Ninety patients who underwent abdominal hysterectomy were included in the study and randomly divided into 3 groups in a doubled-blinded manner. They were given 150 mg of pregabalin (group P300, n 30), 300 mg of pregabalin (group P600, n 30), or placebo capsules (group C, n 30) 4 hours before the induction of anesthesia; they received a second dose of the drug 12 hours postoperatively. Morphine consumption, nausea, and vomiting, visual analogue scalepain intensity (VAS-PI), sedation scores, and dissatisfaction scores were recorded in the postanesthesia care unit (PACU) and at 2, 4, 6, and 24 hours after operation. Results: Morphine consumption at 24 hours was 40.80 (3.42) mg, 33.79 (5.77) mg, and 46.97 (6.67) mg in groups P300, P600, and C, respectively (P 0.001). VAS-PI scores at movement and at rest in the PACU and at 2, 4, and 6 hours decreased in group P600 (P 0.01). In the PACU and at 2, 4, and 6 hours, the sedation scores were increased in group P600 compared with the scores in group C (P 0.001, P 0.001, P 0.01, P 0.006, respectively). Patient satisfaction was higher in group P600 than in group C for all time points (P 0.001, P 0.001, P 0.001, P 0.001, P 0.001, respectively). There were no statistically significant differences between the groups for side effects such as nausea, vomiting, and dizziness (P 0.58). Conclusions: Pregabalin at a total dose of 600 mg, administered before operation and at 12 hours postoperatively after abdominal hysterectomy, reduced morphine consumption and pain intensity and increased patient satisfaction. No significant differences in side effects were observed between the study groups. (Curr Ther Res Clin Exp. 2011;72:173-183) © 2011 Elsevier HS Journals, Inc. All rights reserved.
The effects of secondhand smoke on postoperative pain and fentanyl consumption
(Journal of Anesthesia, 2013) Aydoğan, Mustafa Said; Öztürk, Erdoğan; Erdoğan, Mehmet Ali; Yücel, Aytaç; Durmuş, Mahmut; Ersoy, Mehmet Özcan; Çolak, Cemil
Background Although the need for increased postoperative analgesia in smokers has been described, the effect of secondhand smoke on postoperative analgesia requirements has not been studied. We examined the effects of secondhand smoke on fentanyl consumption and postoperative pain. Methods In this study, 101 patients (American Society of Anesthesiology physical status I and II) who underwent abdominal hysterectomy were divided into 3 groups according to history of exposure to cigarette smoke as per medical records which was retrospectively confirmed by measurement of serum cotinine: smokers (n = 28), nonsmokers (n = 31), and secondhand smokers (n = 32). All patients received propofol–remifentanil total intravenous anesthesia and used fentanyl patient controlled analgesia for postoperative pain. The fentanyl consumption visual analogue scale-pain intensity (VAS-PI) score and side effects were recorded in the postanesthesia care unit (PACU) and at 2, 4, 6, and 24 h after surgery. Results Fentanyl consumption at all the evaluation time points was significantly higher in secondhand smokers than in nonsmokers (P\0.05). However, fentanyl consumption in secondhand smokers was lower than that in smokers in the PACU and at 24 h (P\0.05). VAS-PI scores during movement and at rest in the PACU and at 4, 6, and 24 h after surgery were higher in secondhand smokers than in nonsmokers (P\0.05). There were no statistically significant differences between the groups with regard to side effects such as nausea, vomiting, and dizziness (P[0.05). Conclusion Secondhand smoking was associated with increased postoperative fentanyl consumption, and increased VAS-PI scores. These findings may be beneficial for managing postoperative pain in secondhand smokers.
The effects of secondhand smoke on postoperative pain and fentanyl consumption
(Journal of Anesthesia, 2013) Aydoğan, Mustafa Said; Öztürk, Erdoğan; Erdoğan, Mehmet Ali; Yücel, Aytaç; Durmuş, Mahmut; Ersoy, Mehmet Özcan; Çolak, Cemil
Background Although the need for increased postoperative analgesia in smokers has been described, the effect of secondhand smoke on postoperative analgesia requirements has not been studied. We examined the effects of secondhand smoke on fentanyl consumption and postoperative pain. Methods In this study, 101 patients (American Society of Anesthesiology physical status I and II) who underwent abdominal hysterectomy were divided into 3 groups according to history of exposure to cigarette smoke as per medical records which was retrospectively confirmed by measurement of serum cotinine: smokers (n = 28), nonsmokers (n = 31), and secondhand smokers (n = 32). All patients received propofol–remifentanil total intravenous anesthesia and used fentanyl patient controlled analgesia for postoperative pain. The fentanyl consumption visual analogue scale-pain intensity (VAS-PI) score and side effects were recorded in the postanesthesia care unit (PACU) and at 2, 4, 6, and 24 h after surgery. Results Fentanyl consumption at all the evaluation time points was significantly higher in secondhand smokers than in nonsmokers (P\0.05). However, fentanyl consumption in secondhand smokers was lower than that in smokers in the PACU and at 24 h (P\0.05). VAS-PI scores during movement and at rest in the PACU and at 4, 6, and 24 h after surgery were higher in secondhand smokers than in nonsmokers (P\0.05). There were no statistically significant differences between the groups with regard to side effects such as nausea, vomiting, and dizziness (P[0.05). Conclusion Secondhand smoking was associated with increased postoperative fentanyl consumption, and increased VAS-PI scores. These findings may be beneficial for managing postoperative pain in secondhand smokers.
Elektif gastrointestinal sistem operasyonu yapılan hastalarda malnütrisyonun total intravenöz anesteziye etkisi
(2007) Çiçek, Müslüm; Turan Bozkurt, Yasemin; Toprak, Hüseyin İlksen; Köroğlu, Ahmet; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Amaç: Elektif gastrointestinal sistem operasyonu yapılan hastalarda malnütrisyonun anestezi indüksiyonu, hemodinami, uyanma kriterleri, propofol tüketimi ve komplikasyonlara etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: ASA I-III 50 erişkin hasta preanestezik vizit sonrası Subjektif Global Değerlendirme ile iyi beslenen (n=24) ve malnütrisyonlu (n=26) olarak ayrıldı. Anestezi indüksiyonunda; bütün hastalara remifentanil (1 µgr kg-1), % 1 propofol (şuur kaybı ve hastanın eline verilen cismin düştüğü ana kadar) ve sisatrakuryum (0.1 mg kg-1) verildikten 3 dk sonra entübasyon yapıldı. İdamede, remifentanil 0.15 µg kg-1 dk-1, propofol 75 µg kg-1 dk-1 ve sisatrakuryum 0.08 mg kg-1 sa-1 uygulandı. Hemodinamik değişikliklere göre propofol dozu ayarlandı. Yaş, son 6 ayda ağırlık kaybı, vücut ağırlığı, serum albumin düzeyi, entübasyon koşulları, ortalama arter basıncı, kalp atım hızı, anesteziden uyanma kriterleri (spontan solunum başlama, göz açma ve ekstübasyon süreleri), kullanılan propofol miktarları ve komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: Malnütrisyonlu grupta yaş ve ağırlık kaybı iyi beslenen gruba göre yüksek, vücut ağırlığı ve albumin düzeyi düşüktü (p<0.05). Ortalama arter basıncı operasyonun 20. ve 30. dk’da iyi beslenen grupta yüksekti (p<0.05). Kalp atım hızı entübasyonun 1. ve 5. dk. ile operasyonun 10. dk.’da iyi beslenen grupta düşüktü (p<0.05). Anestezi indüksiyonu sırasında, malnütrisyonlu grupta hipotansiyon görülme sıklığı daha fazla idi (p<0.05). İyi beslenen grupta spontan solunum geri dönme süresi daha kısa (p<0.05) olmasına rağmen göz açma ve ekstübasyon süreleri benzerdi. Sonuç: Malnütrisyon varlığının endotrakeal entübasyona yanıtı, propofol tüketimini ve uyanma kriterlerini etkilememekle birlikte anestezi indüksiyonu sırasında kan basıncını olumsuz etkileyebileceği kanaatine varıldı.
General anesthesia management in carotid endarterectomy surgery: a single center experience
(2017) Özkan, Ahmet Selim; Akbaş, Sedat; Durak, Mehmet Akif; Kaçmaz, Osman; Ersoy, Mehmet Özcan; Durmuş, Mahmut
Abstract: Carotid endarterectomy (CEA) is an effective surgery which is applied in order to reduce the risk of stroke associated with severe stenosis of the carotid artery. Anesthesia management is important in these patients due to high incidence of cardiovascular disease and studies are in progress for ideal anesthesia management. In this study, we aimed to share our experience in carotis endarterectomy and evaluate the clinical outcomes and review retrospectively. Patients informations were obtained from the patients and anesthesia records. Age, ASA physical status, Mallampati score (MP), anesthesia and surgery duration, ICU and discharge time, blood transfusion rate, anesthetic and analgesic drugs, invasive procedures, complications, smoking, stenosis side and ratio, comorbid conditions of patients and drugs were recorded. The mean age of patients was 67.19±1.07 . It was evaluated that 44 patients (61.2%) were ASA II, 28 patients (38.8%) were ASA III. It was recorded that mean duration of anesthesia was 226.25 ± 37.99 min, duration of surgery was 195.83±38 min, ICU stay was 2.45 ± 2.52 days and hospital stay time was 5.23 ± 2.77 days. 29 of patients (40.3%) were smokers and 7 of patients (9.7%) were identified as secondary smokers. The mortality rate was 6.9% (5 patients). Clinical experience and outcome data from our study are consistent with the literature. In CEA surgery, anesthetic technique that is safe enough to guide the evidence is not there yet. Experience of the anesthesiologist and the surgeon as surgical anesthetic management of CEA is an important point to be noted that the current developments in the patient's characteristics and monitoring
İnternal juguler ven kanülasyonunda prilokain-lidokain krem uygulamasının prilokain HCI infiltrasyonu ile karşılaştırılması
(2005) Köroğlu, Ahmet; Çiçek, Müslüm; But, A. Kadir; Toprak, Hüseyin İlksen; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Bu çalışmada, internal juguler ven (İJV) kanülasyonu için farklı sürelerde uygulanan prilokain-lidokain kremin analjezi, işlem kalitesine etkisinin değerlendirilmesi ve prilokain HCI infiltrasyonu ile karşılaştırılması amaçlandı. Operasyon öncesi IJV kanülasyonu yapılacak 75 olgu çalışmaya alındı. IJV kanülasyonu öncesi, Grup T e 60, Grup W ye 90, Grup life 120 ve Grup TVe 180 dk süreyle prilokain-lidokain krem uygulandı, Grup V deki olgulara ise prilokain HCI infiltrasyonu yapıldı. Prilokain HCI infiltrasyonu ve İJV kanülasyonu sırasında ağrı seviyesi vizüel analog skala ile değerlendirildi, ayrıca cilt-IJV derinliği ile analjezi ve işlem kalitesi kaydedildi. Bütün olgularda yeterli cilt analjezisi sağlandı. Prilokain-lidokain krem uygulananlarda farklı derinliklerdeki yeterli analjezi elde edilen olgu sayısı; 0.5 cm derinlikte Grup III ve IVde Grup I ve W ye göre, 1 cm derinlikte Grup IV'te Grup I ve IF ye, Grup IIFte Grup I'e göre, 1.5 cm derinlikte ise Grup IV'te Grup I'e göre daha fazlaydı. Analjezi kalitesi Grup IV de Grup I ve II'ye göre daha iyiydi. IJV kanülasyonu sırasında toplam yeterli analjezi elde edilen olgu sayısı Grup IV'te Grup I ve II'ye göre, Grup V'te ise Grup I, II ve UF e göre anlamlı olarak daha fazla, ilave %2 prilokain HCI infiltrasyon gereksinimi daha azdı. Sonuç olarak, İJV kanulasyonunda 3 saat süreyle uygulanan prilokain-lidokain krem daha kısa uygulama sürelerine göre daha etkili analjezi sağladı. Ayrıca 90,120,180 dk süreyle uygulandığında klinik olarak daha iyi işlem kalitesi sağladığından prilokain HCI infiltrasyonuna göre daha iyi bir alternatif olduğu kanaatine varıldı.
İntravenöz kanülasyon ağrısına buzun etkisi
(Fırat Tıp Dergisi, 2009) Öztürk, Erdoğan; Erdil, Feray Akgül; Begeç, Zekine; Yücel, Aytaç; Şanlı, Mukadder; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Amaç: İntravenöz kanülasyon (İK) anestezistlerin günlük pratiğinde en çok uyguladıkları girişimdir. İK hastalar için rahatsız edici olduğu kadar ağrı verici bir işlemdir, ağrının önlenmesi hastalar için konfor sağlar. Gereç ve Yöntemler: Etik kurul onayı alındıktan sonra çalışmaya ASA I olan 45 olgu alındı. Antekübital bölgede enfeksiyon, geçirilmiş operasyon, skar, psöriyazis, aktif dermatit ile periferik sinir hastalığı bulunan ayrıca kanülasyonun zor olacağı düşünülen olgular çalışma dışı bırakıldı. Olguların bir ekstremitesine buz uygulayarak (Grup B) diğerine klasik (Grup K) yöntemle intravenöz kanülasyon yapıldı. Olguların girişim öncesi ve sonrası arteriyel kan basınçları ve kalp atım hızları kaydedildi, girişim sonrası visuel analog skala (VAS), hasta memnuniyet skoru (HMS) ve yöntem tercihi soruldu. Bulgular: Çalışmaya 45 olgu dahil edildi. Olguların ortalama yaşı 33,84±14,48 vücut ağırlığı 70,31±10,57 kg'dı. Grup B'de VAS (3,62±1,13) ve HMS (2,53±0,72) Grup K'ya göre anlamlı düşüktü ve çalışmaya dahil edilen olguların 35'i (%77) sonraki kanülasyon işlemlerinde buzlu yöntemi tercih edeceklerini ifade ettiler. Sonuç: Buz yönteminin ucuz, kolay temin edilebilir ve uygulanabilir olması nedeniyle intravenöz kanülasyon ağrısının önlenmesinde mevcut yöntemlere bir alternatif olacağını düşünmekteyiz.
Non-invasive ventilation treatment in a patient with severe asthma induced by acute cardiogenic pulmonary edema: Case report
(2012) Aydoğan, Mustafa Said; Erdoğan, Mehmet Ali; Şanlı, Mukadder; Ersoy, Mehmet Özcan
Abstract: Spinal anestezi altında transüretral rezeksiyon planlanan ağır astımlı bir hastada gelişen akut kardiyojenik pulmoner ödemin non invaziv ventilasyon ile tedavisi anlatılmaktadır. Literatürde ciddi astım sonrası non invaziv ventilasyon ile ilgili bilgi bulunmamaktadır. Biz bu nadir uygulanan tedaviye dikkat çekilmesinin önemli olduğuna inanıyoruz.
Sezaryende ketamin: Propofol kombinasyonu (ketofol) ile anestezi indüksiyonu
(2013) Kayhan Erdoğan, Güler; Toprak, Hüseyin İlksen; Aslan, Abdul Vahap; Çolak, Yusuf Ziya; Gülhaş, Nurçin; Durmuş, Mahmut; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Amaç: Bu çalışmanın amacı sezaryen için anestezi indüksiyonunda kulla- nılan ketamin ve propofol kombinasyonu (ketofol) ile tiyopentali anne ve fetüs üzerine etkileri açısından karşılaştırmaktır. Yöntemler: Prospektif, çift-kör ve randomize çalışmaya ASA I-II, 18-35 yaş arası, genel anestezi altında sezaryene alınan, 80 miadında gebe dahil edildi. Hastalar, tiyopental (Grup T) veya ketofol (Grup K) verilmek üzere, iki gruba ayrıldı. Anestezi indüksiyonunda Grup Tye 4 mg kg-1 tiyopen- tal, Grup Kya ketofol 1 mg kg-1 ketamin + 1 mg kg-1 propofol uygulandı. Perioperatif dönemde hemodinamik etkiler, BIS değerleri, fetüs ile ilgili değişkenler, postoperatif ağrı düzeyleri ve morfin tüketimi değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arasında demografik veriler bakımından istatistiksel anlamlı farklılık yoktu. Kalp atım hızı değerleri Grup Kda, Grup Tden daha düşüktü ve entübasyon sonrası, entübasyon sonrası 15. dk değerleri arasında istatistiksel anlamlı farklılık mevcuttu. Sistolik ve diyastolik kan basınçları açısından iki grup arasında istatistiksel fark saptanmadı. Apgar skorlaması açısından 1. dakika skorunda gruplar arasında fark bulunmaz- ken, 5. dakika değeri Grup Kda daha yüksek idi (p=0,01). Umblikal ar- ter kan gazı incelemesinde pH değerinin Grup Kda daha yüksek olduğu tespit edildi (p=0,034). Postoperatif ağrı skorları gruplar arasında benzer bulunmasına karşın, 24 saatlik morfin tüketimi Grup Kda daha yüksek bulundu (p=0,008). Sonuç: Sezaryen için anestezi indüksiyonunda 1 mg kg-1 dozda ve (1: 1) oranında kullanılan ketofolün anne ve özellikle fetüse etki açısından tiyo- pentale iyi bir alternatif olabileceğini; buna karşın, postoperatif analjezik ihtiyacı açısından hastaların iyi takip edilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.
Sezaryenlerde bupivakain ve ropivakainin hemodinami üzerine etkileri
(Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, 2006) Öztürk, Erdoğan; But, Abdulkadir; Gülhaş, Nurçin; Begeç, Zekine; Doğan, Zafer; Yapıcı, Engin; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Giriş: Spinal anestezide lokal anestezikler, yaptıkları duyusal-motor blok nedeniyle hasta ve cerrah için konforlu bir anestezi sağlarken gelişen sempatik blok hastada hipotansiyon meydana gelmesine neden olur. Hipotansiyon, hastada bulantı-kusma ve uterin kan akımının azalmasına yol açabilir. Bu çalışmada elektif sezaryen olgularına eşdeğer dozda uygulanan bupivakain ve ropivakainin, spinal anestezideki hemodinamik etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: ASA I-II, 36 elektif sezaryen olgusu çalışmaya alındı. Olgulara 15 mL kg-1 Ringer laktat verildikten sonra oturur pozisyonda kombine spinal-epidural anestezi uygulandı. Olgular rasgele Grup B (n=18) (bupivakain heavy 11 mg) ve Grup R (n=18) (ropivakain heavy 11 mg) olarak ayrıldılar. Lokal anesteziklere 25 µg fentanil eklendi. Sistolik arter basıncı (SAB), kalp atım hızı (KAH) ve duyusal blok seviyesi operasyon boyunca izlendi. Operasyon boyunca olgulara stabil hemodinami sağlamak için efedrin infüzyonu verildi. Bulgular: Grup R’de total efedrin infüzyonu ile total efedrin tüketimi Grup B’ye göre fazla tespit edildi (p< 0.01). Grup B’de başlangıca göre 2., 4., 6., 8., 10. dakikalardaki SAB değerleri anlamlı düşük bulundu (p< 0.05). Grup R’de başlangıca göre 2., 4., 6. ve 8. dakikalarda ölçülen kalp atım hızı (KAH) değerleri anlamlı yüksek bulundu (p< 0.05). Grup B’de başlangıca KAH değeri ile karşılaştırıldığında KAH 20 hariç ölçülen diğer zamanlarda anlamlı yüksek bulundu (p< 0.05). Ortalama duyusal blok seviyesi Grup R’de (T6) Grup B’den (T4) daha düşük tespit edildi (p=0.001). Grup R’de 8 olguya epidural kataterden ek lokal anestezik verildi (p=0.001). Grup B’de hiçbir olguya ek LA gerekmedi. Sonuç: Eşdeğer dozdaki bupivakain ile karşılaştırıldığında ropivakain daha düşük duyusal seviye sağlamıştır. Opioid eklenmesine rağmen, bupivakainin ropivakainden daha potent olduğu sonucuna varıldı.
Sirenomeli sendromunda anestezi uygulaması
(Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, 2012) Yücel, Aytaç; Begeç, Zekine; Erdoğan, Mehmet Ali; Konur, Hüseyin; Ergin, Hasan; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Sirenomeli veya mermaid sendromu ender görülen kalıtsal bir anormallik olup, alt ekstremitelerin kısmen veya tamamen gelişmemesi veya füzyonu ile karakterizedir. Gastrointestinal ve genitoüriner kusurlar sıklıkla bu doğumsal bozukluğa eşlik eder. Periferik venlerin yerini belirlemedeki zorluk ve anormal ven drenajı nedeniyle intravenöz yol için ekstremite kullanımı sınırlı olabilir. Preoperatif dönemde eşlik eden anormallikler tespit edilmeli ve gereken önlemler alınmalıdır. Bu sunumuzda sirenomeli sendromu tanısı koyulan olguda anestezi uygulaması ve anestezi yönetimi tartışılmıştır.
Siringomiyelinli Arnold Chiari Malformasyonda Anestezik Yaklaşım
(Medicine Science, 2014) Şanlı, Mukadder; Durak, Mehmet Akif; Şanlı, Bayram; Gülhaş, Nurçin; Gülerce, Hacer; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz:Arnold Chiari malformasyonu konjenital olarak gelişen bir malformasyondur. Olguların bazılarına siringomiyeli de eşlik etmektedir. Dört tipi olup erişkinlerde sıklıkla tip I görülür. Bu tipte serebellar tonsiller, foramen magnumdan aşağı doğru yer değiştirir. Anestezi yönetiminde; tonsiller herniasyonu artırmamak için santral bloklardan kaçınmak, intrakraniyal basıncı artırmadan genel anestezi ve havayolu yönetimi yapılmalıdır. Siringomiyelinin eşlik ettiği tip I Arnold Chiari malformasyonu nedeniyle dekompresyon geçirmiş olgunun, üreteral dilatasyonu için anestezi yönetimini literatür eşliğinde gözden geçirmeyi amaçladık.
[Siringomiyelinli Arnold Chiari Malformasyonda Anestezik Yaklaşım:
(2014) Şanlı, Mukadder; Durak, Mehmet Akif; Şanlı, Bayram; Gülhaş, Nurçin; Gülerce, Hacer; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Arnold Chiari malformasyonu konjenital olarak gelişen bir malformasyondur. Olguların bazılarına siringomiyeli de eşlik etmektedir. Dört tipi olup erişkinlerde sıklıkla tip I görülür. Bu tipte serebellar tonsiller, foramen magnumdan aşağı doğru yer değiştirir. Anestezi yönetiminde; tonsiller herniasyonu artırmamak için santral bloklardan kaçınmak, intrakraniyal basıncı artırmadan genel anestezi ve havayolu yönetimi yapılmalıdır. Siringomiyelinin eşlik ettiği tip I Arnold Chiari malformasyonu nedeniyle dekompresyon geçirmiş olgunun, üreteral dilatasyonu için anestezi yönetimini literatür eşliğinde gözden geçirmeyi amaçladık.
Total abdominal histerektomilerde intravenöz deksketoprofen trometamol, lornoksikam ve parasetamolün etkinliklerinin karşılaştırılması
(Türk Anestezi ve Reanimasyon Dergisi, 2011) Gülhaş, Nurçin; Durmuş, Mahmut; Yücel, Aytaç; Şahin, Taylan; Akgül, Feray Erdil; Yoloğlu, Saim; Ersoy, Mehmet Özcan
Öz: Giriş: Çalışmamızda total abdominal histerektomi planlanan olgularda deksketoprofen trometamol, lornoksikam ve parasetamolün intravenöz formlarının postoperatif ağrı üzerine etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık Gereç ve Yöntem: Abdominal histerektomi planlanan ASA I-II, (18–55) arası toplam 120 olgu Grup D, Grup L, Grup P ve Grup K olmak üzere rasgele dört gruba ayrıldı. Standart anestezi monitörizasyonunu takiben, anestezi indüksiyonu 5-7 mg kg-1 tiyopental sodyum, 1 ?g kg-1 fentanil, 0.1 mg kg-1 vekuronyum ile sağlandı. İdamede % 6-8 desfluran, % 50 N20+O2 karışımı kullanıldı. Operasyon bitiminden 30 dk. önce Grup D: 50 mg iv deksketoprofen trometamol, Grup L: 8 mg iv lornoksikam, Grup P: 1 g iv parasetamol, Grup K: 100 mL iv SF verildi. Grup P’de 6., 12. ve 18. saatlerde diğer gruplarda 8. ve 16. saatlerde ilaç dozu tekrarlandı. Derlenme odasına alınan olgulara; intravenöz hasta kontrollü analjezi bolus doz 25 ?g fentanil, kilitli kalma süresi 10 dk., bazal infüzyon olmayacak şekilde ayarlandı. Postoperatif derlenme ünitesinde 30. dk., serviste 2., 4., 6., 12. ve 24. saatlerdeki VAS skorları, toplam tüketilen fentanil miktarları ve memnuniyet skorları kaydedildi. Bulgular: Tüm değerlendirme zamanlarında grupların VAS skorları benzerdi. Kontrol grubuna göre 6, 12 ve 24 saatlerde Grup P, Grup L ve D’de fentanil tüketimi anlamlı düşüktü (p<0,05). Anlamlı olmamakla birlikte, Grup L’de fentanil tüketimi diğer gruplardan düşüktü. Grup L’de 6, 12 ve 24 saatte memnuniyet skoru yüksekti. Sedasyon skoru, dispepsi, bulantı-kusma gibi özellikler açısından gruplar benzerdi. Sonuç: Postoperatif deksketoprofen trometamol, parasetamol ve lornoksikamın iv formlarının fentanil tüketimini benzer şekilde azalttığını saptadık.

Yazar "Ersoy, Mehmet Özcan" seçeneğine göre listele

Sayfa Başına Sonuç

Sıralama seçenekleri